به گزارش ایسنا، از یک سو هر سال تپه‌ی تاریخی «تل‌یونجه» که سال‌ها قبل برای ایجاد اتوبان به دو نیم تقسیم شده بود، به واسطه‌ی شخم زدن زمینِ کشاورزان حدود نیم آب می‌رود و از سوی دیگر شواهد جدید در این محوطه‌ی تاریخی از ایجاد گودال‌های عمیق و بزرگی که حکایت از حفاری‌های غیرمجاز دارد، در این محوطه خبر می‌دهند، گودال‌هایی که به گفته‌ی شاهدان عینی به زمان زیادی برای حفر کردن نیاز دارند و قاچاقچیان زمان لازم را برای این کار داشتند.

محمود ابراهیمی - دانش‌آموخته باستان‌شناسیِ دانشگاه مرودشت شیراز – که حدود ۱۵ روز قبل از تل‌یونجه دیدن کرده، در گفت‌و گو با ایسنا می‌گوید: در زمان حضورم با سه حفاری غیرمجاز در مناطق مختلف تپه مواجه شدم، دو حفاری غیرمجازِ جدیدتر که شبیه به ساختار گور ایجاد شده بود و حفاری دیگری که حدود ده متر عمق داشت و مشخص نیست چه زمانی رخ داده است، اما قطعا به زمان زیادی برای کندن نیاز داشته است.

او با بیان این‌که گویا دو حفاری شبیه به گور که در فاصله‌ی حدود ۱۱ متر از یکدیگر انجام شده‌اند، با دستگاه به وجود آمده‌اند، ادامه می‌دهد: تا جایی که اطلاع دارم این محوطه پیش از این توسط باستان‌شناسان مطالعه شده است، اما هنوز هیچ کاوشِ باستان‌شناسی روی آن انجام نشده است و به نظر می‌رسد حدود ۶ هزار سال قدمت دارد، یعنی متعلق به هزاره‌ی چهارم قبل از میلاد است.

وی اضافه می‌کند: جای تعجب است که حفاران غیرمجاز چطور فرصت داشته‌اند، حدود ۱۰ متر در دل زمین حفاری کنند. از یک سو باید خیلی مطمئن باشند که چیزی وجود دارد و این کار را انجام دهند و از سوی دیگر چطور توانسته‌اند در زمان زیادی و بدون حضور هیچ شخص دیگری کارشان را انجام دهند و کسی جلوی کارشان را نگیرد چون فاصله‌ی زیادی هم با منطقه‌ی شهری ندارد، شاید هم آن‌قدر با محوطه آشنایی داشته‌اند که از زمان رفت و آمدها مطلع بوده‌اند.

در این شرایط به نظر می‌رسد داستان «تُل یونجه» داستان یک روز و یک سال نیست، از تقسیم تپه‌ی باستانی به دو قسمت که به هخامنشیان نسبت‌اش می‌دهند که بگذریم، سال‌هاست به یُمن حضور چند کشاورز که یکی جو و گندم می‌کارد و دیگری امسال گُل برداشت می‌کند، تپه‌ی «تُل یونجه» هر سال کوچک‌تر از قبل می‌شود و کسی نیست جواب آن را بدهد تا به جز کشاورزانی که خاکش را بسیار مناسبِ کاشت و برداشت می‌دانند و میراثِ فرهنگی که هنوز حتی برای بررسی‌های اولیه وارد محوطه نشده‌اند. محوطه‌ای باستانی و بیضی شکل در جاده قدیم داراب - فسا و در نزدیکی داراب که حالا شاید به خاطر بدشانسی‌اش بین زمین‌های کشاورزی محصور شده‌اند.

و بدشانسی وقتی بیش از پیش به این محوطه‌ی تاریخی روی آورده که حفاران غیرمجاز در زمان زیادی می‌توانند کار خود را انجام دهند و کسی مزاحم‌شان نشود!

انتهای پیام