به گزارش ایسنا، ریحانه آرانی، دوومیدانی کار ایران که خرداد ماه سال ۱۳۹۷ در مسابقات قهرمانی جوانان آسیا اولین برنز پرتاب چکش دختران جوان ایران را به دست آورد و تاریخ ساز شد، این روزها در ارومیه و زیر نظر کاوه موسوی تمرین می‌کند. آرانی حدود ۶ است که به صورت حرفه‌ای در دوومیدانی کار می‌کند و اکنون با هزینه شخصی اردو برگزار کرده است تا خود را برای مسابقات قهرمانی آسیا و بازی‌های آسیایی آماده کند. او در مورد موضوعات مختلفی از جمله وضیعت دوومیدانی بانوان، وضعیت اردویی خود و تفاوت در توجه به بانوان و آقایان توسط فدراسیون با ایسنا گفت‌وگو کرد.
مشروح گفت‌وگوی این دوومیدانی کار با ایسنا را در ادامه می‌خوانید.
دوومیدانی بانوان نه بد و نه خوب!
دوومیدانی بانوان وضعیت تقریبا مناسبی دارد. با وجود خانم بهزادی(نایب رئیس بانوان فدراسیون) چیزی کم و کسر نداریم. از دختران دیگر خبر ندارم اما من وقتی می‌خواستم به تبریز بیایم، خانم بهزادی هماهنگی‌های لازم را انجام داد. به نظرم حمایتی که باید از دختران داشته باشد را دارد. به طور کلی دوومیدانی بانوان در سطح تعادل قرار دارد. نمی‌توان گفت خیلی خوب یا خیلی بد است؛ از آنجایی که ورزشکارانمان در سطح آسیا و جهان نیستند، سطح خیلی بالایی نداریم.
بعد از آنکه مدال برنز قهرمانی جوانان آسیا را کسب کردم، اردویی نداشتم. فدراسیون برای مسابقات آسیایی جوانان هیچ اردویی برایم در نظر نگرفت و خودم اردو برگزار کردم، اکنون هم به ارومیه آمده‌ام و تمرین می‌کنم. در فصل مسابقات داخل سالن به سر می‌بریم و تمرکز و اولویت فداسیون در این زمینه است بنابراین ما در فضای باز مسابقه می‌دهیم و فعلا برنامه‌ای نداریم.
ورودی‌های المپیک برای بانوان فضایی است!
اینکه گفته می‌شود فدراسیون بین زنان و مردان تبعیض قائل می‌شود، هم درست است و هم غلط چون دخترانمان در سطح پسران نیستند و باید بیشتر تلاش کنند تا به حد نصاب رکوردهای المپیک نزدیک شوند. شاید به همین دلیل است که برای دختران اردو در نظر گرفته نمی‌شود. ورودی‌های المپیک برای ما فضایی است. البته به معنی این نیست که فدراسیون نخواهد از دختران حمایت کند، بلکه حمایت کوچکی دارد و بی توجه نیست. با این حال ورزشکاران بزرگسال باید حرفی برای گفتن داشته باشند تا فدراسیون برایشان اردو در نظر بگیرند. درست است که من نفر اول بزرگسالان هستم اما فدراسیون فقط سال گذشته یک دوره اردو برای مسابقات قهرمانی آسیا قطر برگزار کرد که متاسفانه ورودی نیاوردم و بعد از آن هم مسابقات فضای باز نداشتیم.
صرفا به رکورد ایران بسنده نمی‌کنم
درست است که فدراسیون باید برنامه استعدادیابی داشته باشد و در ادامه هم کسانی که شناسایی شدند را حمایت کند اما برخی فکر می‌کنند که وقتی استعدادیابی می‌شوند، حتی اگر رکورد بدی داشته باشد فدراسیون باید از آنها حمایت کند در حالی که این گونه نیست و باید رکورد آنها هم خوب باشد. من هم از طریق استعدادیابی انتخاب شدم و در رده‌های نوجوانان و جوانان مدال آوردم و الان به بزرگسالان رسیده‌ام. در این رده هم باید جدی کار کنم که مورد توجه فدراسیون قرار بگیرم نه اینکه صرفا به رکورد ایران بسنده کنم.
بعداز مدال جوانان آسیا پیشرفتی نداشتم!
بعد از مدال آسیا پیشرفت چندانی نداشتم. حدود یک ماه و نیم است که مربی خود را عوض کرده‌ام و زیر نظر آقای کاوه موسوی تمرین می‌کنم، فعلا نمی‌توانم در مورد پیشرفتم اظهار نظر کنم و به زمان احتیاج دارم. مسابقات قهرمانی آسیا سال آینده برگزار می‌شود و در ادامه هم بازی‌های آسیایی را پیش رو دارم، تمام تلاشم را می‌کنم تا بهترین نتیجه را در این مسابقات بگیرم. رکورد شخصی من ۵۵.۴۶ است که رکورد جوانان و بزرگسالان کشور است، اگر ۶۰ تا ۶۲ متر پرتاب کنم در بزرگسالان آسیا هم مدال می‌گیرم. کار سختی است اما برای همین به ارومیه آمده‌ام تا تمریناتم را جدی‌تر و زیر نظر یک مربی تخصصی دنبال کنم.
در پایان صحبت‌هایم باید از مربی قبلی‌ام، آقای عرب(سرپرست فدراسیون)، آقای کاوه موسوی و خانم بهزادی تشکر کنم.
انتهای پیام