علیرضا مجابی (م. آذرفر) ـ نقاش، شاعر و پژوهشگر و یکی از هنرمندان حاضر در این پرفرومنس که می‌خواهد به‌صورت بداهه اثری را در حضور مردم خلق کند ـ در گفت‌وگویی با ایسنا در این زمینه اظهار کرده است: به طور کلی هنرمند کم‌کار و جزو آن دسته از افرادی هستم که معمولاً در انجام کارهایم با موانع زیادی مواجهم و بسیار بیشتر از کارهایی که به ثمر می‌رسند، کارهایی داشته‌ام که به دلایل معلوم یا نامعلومی شکل نگرفته‌اند.

او ادامه داد: بعد از مدت‌ها، در خردادماه امسال در نمایشگاه گروهی «شهر، خسته است» شرکت کردم و در این مدت نیز در تلاش بودم که چند پرفورمنس را به سرانجام برسانم که متاسفانه هیچ کدام به سرانجام نرسیدند. حدود دو هفته پیش و در بحبوحه حوادث و اتفاقاتی که همه ما را متأثر و بهت زده کرده بود، من در جزیره هرمز بودم و دقیقاً روز بعد از موشک باران پایگاه آمریکا در عراق و حادثه هواپیمای اوکراینی، رو به تنگه هرمز در حضور مردم اجرای نقاشی داشتم و تلاش کردم حس و حال خودم را نسبت به شرایط در آن تابلو به نمایش بگذارم. این نخستین کار بداهه من بعد از مدت‌ها وقفه بود.  

مجابی یادآور شد: خانم بهناز نازی که از کارگردان‌های خوب تئاتر هستند نیز از یک سال پیش پیگیر بودند که کاری را با هم انجام بدهیم که در نهایت چندی پیش پیشنهادی را مطرح کردند تا چند هنرمند در کنار هم پرفورمنسی را پیرامون یک حس یا یک واژه مشخص در کنار هم به صورت بداهه اجرا کنند. تنها موضوعی که به من اعلام کرد این بود که اسم اجرا «من گابریل هستم» و الهام گرفته از «جبرئیل» است و هر هنرمندی باید حس و حالش را درباره «تنهایی» اجرا و خلق کند.

این هنرمند ادامه داد: من از همان ابتدا تاکید داشتم که کاری که انجام می‌دهم حتما باید بداهه باشد و پیش از اجرا هیچ هماهنگی یا مذاکره‌ای با سایر دوستان نخواهم داشت. برخی از دوستان هنرمند از قبل در برخی از موضوعات کلی با هم هماهنگ هستند و خانم نازی (کارگردان) خط کلی کار را تعریف کرده است؛ که من کاملا از این موضوعات بی‌خبر هستم و فقط قرار است آن روز به عنوان یک نقاش به صورت بداهه آفرینش خودم را داشته باشم و تحت تاثیر همه فرامتن‌ها اثری را خلق کنم.  

مجابی بیان کرد: تا روز اجرا به اثری که می‌خواهم بکشم، فکر نمی‌کنم و همان‌طور که در پوستر پرفورمنس نیز نوشته شده است، این یک اجرای زنده نقاشی نیست، بلکه آفرینش اثری بینامتنی است. به هر حال اجرای زنده با آفرینش تفاوت دارد. اجرا از پیش طراحی شده است و فقط به صورت زنده انجام می‌شود، اما آفرینش به این معنی است که از پیش هیچ ذهنیتی وجود ندارد و در لحظه خلق اثر صورت می‌گیرد. من هنوز سایز بومی که می‌خواهم روی آن نقاشی بکشم را هم نمی‌دانم.   

این هنرمند نقاش همچنین در بخش دیگری از صحبت‌های خود، خاطرنشان کرد: من تا همین چند روز پیش از اینکه قرار است برای تماشای این پرفورمنس بلیط‌فروشی انجام شود، بی‌خبر بودم. تمایل شخصی‌ام این بود که اجرای این پرفورمنس به‌ویژه در شرایط کنونی رایگان باشد تا همه بتوانند حضور پیدا کنند؛  اما به دلیلی محدودیت‌هایی که تالار ایجاد کرد و هزینه‌هایی که باید بابت تالار پرداخت می‌کردیم، بر خلاف میل خانم نازی و بنده برای تماشای اجرا، بلیط در نظر گرفته شد.  

مجابی افزود: بر همین اساس من اعلام کردم که اگر قرار است این پرفورمنس برای هر یک از هنرمندان عایدی داشته باشد، تمام آن چیزی که به من تعلق می‌گیرد را به سیل‌زدگان سیستان و بلوچستان تقدیم می‌کنم. به طور کلی هیچ‌گاه بخش مادی این اجراها برایم اهمیت نداشته است  و همواره تلاش کرده‌ام که صرفا یک نقاش تزئینی یا دکوراتیو که فقط زیبایی‌ها را انتشار می‌دهد نباشم و صدای درد مردم باشم و هم جهت با آنها حرکت کنم.  

انتهای پیام