آیلین زمانی که به دنیا آمد به سختی شیر مادرش را می خورد برای همین مجبور شدیم یک اسب مادیون را با 20 راس بز عوض کنیم تا بتوانیم آیلین را با شیر بز سیر کنیم؛ این را فرزانه رحیمی بانوی اسب دار خراسان شمالی می گوید.

خانم رحیمی نام خواهر زاده خودش را که بسیار به او علاقه دارد بر روی اسب دوست داشتنی‌اش گذاشته است، او اکنون 47 سر اسب اصیل ترکمن در یک روستای خالی از سکنه در روستای مرزی یوقان برج در شهرستان راز و جرگلان دارد.

نام باشگاه پرورش اسبش را لهراسب گذاشته است، لهراسبی که پشت آن کوهی از اراده، پشت کار و سخت کوشی خوابیده است.

به گزارش ایسنا، خانم رحیمی از یک دوره نفس گیر در زندگی اش صحبت می کند، خودم و همسرم دختر عمو، پسر عمو بوده ایم و البته دختر و پسر خان.20 سال پیش تصمیم گرفتیم تا کل دارایی خود را تبدیل به پول نقد کنیم و یک گاوداری صنعتی بسازیم در نتیجه با دارایی های خود در روستای یوقان برج گاوداری را ساختیم و با چک 420 راس گوسفند را خریداری کردیم.

بعد از گذشت مدتی روز به روز قیمت گوسفند نزول پیدا می کرد و روزی شخصی آمد و پیشنهاد خرید گوسفندها را با قیمت مناسب و به صورت چکی به همسرم داد و از آنجاییکه پیشنهاد، پیشنهاد خوبی بود آن را قبول کردیم، غافل از اینکه شخص پیشنهاد دهنده کلاه بردار از آب درآمد و در آن زمان بدهی 420 میلیون تومان بر روی دست ما گذاشت و رفت.

به صورت کاملا ناخواسته به سوی تولید و پرورش اسب اصیل ترکمن رفتیم، این را خانم رحیمی می گوید چراکه در سال های اول بعد از آن کلاهداری حسابی بدهکار بودیم، یکی دو سر اسب داشتیم که بعد از انجام کشش تعداد آن ها زیاد شدند و در ابتدا معتقد بودم که علوفه ای که به این اسب ها می دهیم فقط حرام کردن علوفه است تا اینکه روزی یکی از عکاس های یکی از خبرگزاری ها برای گرفتن عکس به این محل مراجعه کرد و بعد از منتشر شدن عکس های وی بود که زندگیمان زیر و رو شد.

از آن روز بود که مشتری برای فروش اسب پیدا و تولید و فروش اسب شروع شد و همچنین تعدادی از اسب ها را نیز در جشنواره زیبایی اسب شرکت دهیم که صاحب مقام می شدند در نتیجه از این طریق توانستیم تا سال 96 آن بدهی ها را با زحمت های شبانه روزی در یک روستای دور افتاده خالی از سکنه پرداخت کنیم.

از همان سال 96 تغییر کاربری هایی را در گاوداری صنعتی دادم و آن را تبدیل به مرکزی برای پرورش اسب دادم و اکنون دوست دارم و درصدد هستم تا باشگاه را از طریق زمین های پشتی آن، توسعه دهم.

رحیمی می گوید: از زمانی که شروع به پرورش اسب کردم یک شب خواب راحت نداشتم و روزها مشغول تر و خشک کردن اسب ها بودم تا توانستم تعداد زیادی اسب برای شرکت در مسابقات کورس، جشنواره های زیبایی تولید و به فروش برسانم تا اکنون به این مرحله برسم، لهراسب در یوقان برج فاقد برق بود که امتیاز آن را امسال گرفتم و حال به دنبال توسعه انجام این کار در این منطقه هستیم.

وی از آرزوی خود می گوید و ادامه می دهد: در شهرستان راز و جرگلان چندین خانواده در روستاهای یکه سعود، گز و ... در حال پرورش اسب اصیل ترکمن در اندازه زیاد هستند اما من تنها خانم در این منطقه و کشور هستم که توانسته ام این تعداد از اسب را تولید و پرورش دهم و یکی از آرزوهایم این است که نام من به عنوان اولین زن پرورش دهنده اسب ترکمن در کشور به ثبت برشد.

انتهای پیام