روزنامهها این روزها سهم کوچکی از دکههای روزنامهفروشی را به خود اختصاص دادهاند و در واقع این دکهها الان فقط اسمشان دکه روزنامهفروشی است و اغلب مشتریان برای خرید چیزی غیر از روزنامه به آنها مراجعه میکنند.
خبرنگار ایسنا به همین منظور به سراغ دکههای خیابان انقلاب رفت تا از وضعیت فروش روزنامهها اطلاعاتی به دست بیاورد.
گفتوگو با تنی چند از صاحبان دکههای روزنامهفروشی درباره وضعیت این روزهای فروش روزنامه به شرح زیر است:
فروش ما بیشتر خوراکی و سیگار است
اولین دکهدار مرد نسبتا جوانی است که پشت دخل نشسته و در حال شمارش پول است تا بقیه اسکناس ۱۰ هزار تومانی مردی را که در ازای خرید دو نخ سیگار به او داده است، بپردازد. منتظر میمانیم تا کارش تمام شود، بعد از او میپرسیم، از فروش روزنامهها راضی است یا نه؟ میگوید: نسبت به دو ـ سه سال پیش فروش روزنامه هم مثل خیلی از چیزها کاهش داشته است؛ مثلا همشهری ۳۵ تا میخریم، معمولا ۲۵ تا فروش میرود و بقیه را مرجوع میکنیم. در واقع فروش ما بیشتر خوراکی و سیگار است و اگر قرار باشد فقط روزنامه بفروشیم هیچ سودی برایمان ندارد.
دیگر کسی روزنامه نمیخرد
روزنامه فروش دیگری کمی آنطرفتر مشغول مرتب کردن مجلههایش است. وقتی از او میپرسیم که اوضاع فروش روزنامه چطور است، میگوید: الان همه چیز آنلاین و اینترنتی شده است و دیگر کسی روزنامه نمیخرد. کم و بیش میفروشیم ولی مثل قبل نیست. این روزنامه فروش میگوید، بیشترین روزنامهای که به فروش میرود، همشهری است.
روزنامه اگر هم فروش برود برای ما سود چندانی ندارد
به سراغ روزنامهفروش دیگری در همان حوالی میرویم. مردی نسبتا مسن خارج از دکه ایستاده و مشغول حرف زدن با دست فروشی است که در نزدیکیاش بساط کوچکی از خودکار و مداد دارد. از او میخواهیم تا از اوضاع روزنامههایش برایمان بگوید، در جواب با دست به روزنامههایش اشاره میکند و میگوید: ملاحظه میکنید که ظاهر و باطن همین است، همین چند تا هم فروش نمیرود. به روزنامههایش نگاه میکنیم، حدودا پنج تا شش روزنامه که شاید از هر کدام ۲۰ عدد باشد.
این روزنامهفروش که از وضعیت این روزهای کارش در دکه ناراضی است، میگوید: روزنامه اگر هم فروش برود برای ما سود چندانی ندارد، از هر روزنامه ۲۰۰ تومان سود میکنیم. از او میپرسیم که تیتر و عکس چه تاثیری در فروشش میگذارد که او در جواب میگوید، تیتر و عکس هم قبلا خریدار داشت، الان دیگر همه چیز در اینترنت پیدا میشود.
باز نگاهی به روزنامهها میاندازیم و میگوییم، یعنی محتوای خوب و جذاب هم هیچ تاثیری در فروشتان ندارد؟ کمی فکر میکند و بعد جواب میدهد که چرا، خب. اگر روزنامهای مقاله یا مطلب خیلی خوبی داشته باشد، در میزان فروش مؤثر است و فروش را بالا میبرد. اما اگر روزی ۵۰ عدد روزنامه هم بفروشیم باز سود چندانی عایدمان نمیشود.
بیشتر فروشمان همین خوراکیهاست
به یکی دیگر از خیابانهای پر رفت و آمد تهران سر میزنیم تا با روزنامه فروشهای آنجا هم صحبتی داشته باشیم. مرد مسنی پشت دکه نشسته و سخت مشغول حساب و کتاب و سرو کله زدن با مشتریهاست. از ما میخواهد کمی صبر کنیم تا سرش خلوت شود.
به نظر میرسد روزنامههایش از دیگر دکههایی که به آنها سر زدیم، بیشتر است. پیرمردی با دقت بسیار زیاد مشغول بررسی کردن روزنامههاست؛ گویی که به دنبال خبر مهمی است که لابهلای روزنامهها گم شده است. پیرمرد بعد از کلی زیر و رو کردن و گشتن در روزنامهها بلند میشود که برود، بدون اینکه حتی یکی از آنها را بخرد. حالا سر روزنامهفروش خلوت شده و میشود با او حرف زد. از او میپرسیم که سودش از روزنامهها چقدر است و چقدر از فروش روزنامه راضی است؟ روزنامهفروش پاسخ میدهد: سودمان از روزنامه ۲۰ درصد است، بیشتر فروشمان همین خوراکیها و اقلام دیگر است.
در ادامه میگوید: بیشترین روزنامهای که فروش میرود همشهری است و روزنامههای دیگر مرجوعی زیاد دارد.
این روزنامهفروش در پاسخ به اینکه تیتر و عکس جنجالی و جذاب چه تاثیری در فروشش دارد؟ میگوید: اگر روزنامهای تیتر و عکس جنجالی و خاصی داشته باشد قطعا فروشش بیشتر میشود.
روزنامههایی که کاملا مرجوع میشوند
آن طرف خیابان دکهی دیگری است که خلوت به نظر میرسد. نزدیکش که میشویم خانمی را میبینیم که مشغول خرید کاغذ است.
از روزنامهفروش دربارهی فروش روزنامه در سالهای اخیر میپرسیم که در جواب میگوید: ای بابا خانم روزنامه کیلویی چند؟ دیگر کسی روزنامه نمیخواند! هرچه پیش میرویم فروش روزنامه و مجله کاهش پیدا میکند و یک سری از روزنامهها را به طور کامل مرجوع میکنیم؛ در واقع سود ما بیشتر از فروش کاغذ و دفتر است.
به گفته این روزنامهفروش، روزنامهای که بیشترین فروش را دارد همشهری است و آن هم به خاطره این است که مردم به عنوان کاغذ باطله از آن استفاده میکنند.
روزنامه فروش با تاسف سر تکان داده میگوید: با آمدن گوشیهای هوشمند و اینترنت، عمر روزنامه و مجله دارد تمام میشود و تا ۱۰ سال دیگر فکر نمیکنم روزنامهای باقی بماند.
انتهای پیام