محمدرضا گلعذار در گفتوگو با ایسنا عنوان کرد: گفته میشود دانشگاه پیامنور بردسکن تعطیل شده است اما اینطور نیست و این واحد فعالیت خود را با تعداد دانشجویانی هر چند اندک ادامه میدهد.
وی ادامه داد: هرچند تاکنون سیاستهای اصلی برای این دانشگاه اتخاذ نشده که برای ادامه فعالیت آن مسئولان مرکز چه تصمیمی قرار است، بگیرند اما اگر وضعیت به همین شکل باشد و دانشجوی بیشتری نیاید؛ دانشگاه خود به خود تعطیل میشود.
مسئول اداری مالی دانشگاه پیامنور بردسکن بیان کرد: از زمان استعفای رئیس دانشگاه پیامنور بردسکن این دانشگاه زیر نظر دانشگاه پیامنور کاشمر اداره میشود، در حال حاضر فقط دو رشته علوم تربیتی و مهندسی کامپیوتر فعال هستند، با ورودیهای جدید پیشبینی میشود تعداد دانشجویان به 120 نفر برسند.
وی گفت: اگر چه ظرفیت پذیرش دانشجو در دانشگاه پیامنور بردسکن بالغ بر 600 نفر است اما چون عضو هیئت علمی نداریم مجوز رشتههای بیشتر داده نمیشود و این موجب شده دانشجویی نیز به این دانشگاه نیاید.
گلعذار افزود: هرچند برای جذب هیئت علمی پیگیریهای بسیاری شد اما اساتید حاضر نیستند به شهر کوچکی همانند بردسکن آمده و مدرک خود را به این دانشگاه بدهند تا به وزارت علوم ارائه دهیم، ترجیح میدهند به دانشگاههای دیگر در شهرهای بزرگ بروند که درآمدشان بیشتر است و این موجب شده نتوانیم رشته و به تبع آن دانشجوی بیشتری را بگیریم.
وی اظهار کرد: با توجه به اینکه دانشگاه پیامنور بردسکن در راستای توسعه عدالت آموزشی و در پاسخ به نیازهای آموزشی منطقه سال 86 تاسیس شد و همان زمان هیئت موسس تعهداتی از جمله در اختیار قرار دادن یک وسیله نقلیه، یک قطعه زمین مناسب برای ساختمان دانشگاه و پرداخت ۷۵ میلیون تومان در وجه دانشگاه داده بودند اما در این سالها به هیچکدام از این تعهدات عمل نشده است.
مسئول اداری مالی دانشگاه پیامنور بردسکن ادامه داد: در سال ۹۶ ساختمان جدید دانشگاه پیامنور در حاشیه جاده بردسکن به خلیلآباد در زمینی به مساحت 5 هزار متر مربع در دو طبقه احداث شد؛ که طبقه اول تکمیل و طبقه دوم نیمه کاره مانده است.
وی گفت: تاکنون 500 دانشجو از دانشگاه پیامنور بردسکن فارغالتحصیل شدهاند، در حال حاضر همه دانشجویان بومی هستند و با توجه به اینکه برخی از آنان کم بضاعتند اگر این دانشگاه تعطیل شود، نخواهند توانست در دانشگاه آزاد به دلیل هزینههای بالا ادامه تحصیل دهند و مجبور به انصراف خواهند شد.
انتهای پیام