به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا نه تنها کشتیهای جنگی رباتیک را توسعه میدهد، بلکه میخواهد به آنها نحوه صحبت کردن را نیز یاد دهد.
نیروی دریایی آمریکا در یک بیانیه تشریح کرده است که چگونه میخواهد کشتیهای خودران خود را قادر به برقراری ارتباطات رادیویی کلامی با خدمه سایر کشتیها کند تا از برخورد احتمالی جلوگیری شود.
اگر کشتیهای خودران بدون سرنشین(USV) بخواهند کاربردی شوند، باید در دنیای واقعی به روشی قابل مقایسه با کشتیهای معمولی فعالیت کنند. این بدان معناست که آنها نه تنها نیاز دارند که بتوانند بدون برخورد به موانع از نقطه A به نقطه B بروند، بلکه باید بتوانند با سایر وسایل نقلیه دریایی و خدمه کنترل کننده آنها ارتباط برقرار کنند.
این بدان معنی است که یک USV باید مقررات بینالمللی برای جلوگیری از برخورد دریایی(COLREGS) را رعایت کند که بیانگر این است که چگونه دو کشتی در صورت نزدیک شدن با یکدیگر باید واکنش نشان دهند.
متأسفانه مقررات "COLREGS" فقط در مورد نزدیک شدن دو کشتی به یکدیگر، شرایط را مشخص کرده است و اگر سه کشتی یا بیشتر وجود داشته باشند، مسئله پیچیده میشود و روال استاندارد این است که خدمه از طریق پیامهای رادیویی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و نحوه جلوگیری از مشکل و برخورد را بررسی کنند.
این در حالی است کشتیهای جنگی خودران نیروی دریایی ایالات متحده در حال حاضر به رایانهها و نرم افزارهایی که بتوانند این کار را انجام دهند، مجهز نیستند و در واقع یک کشتی رباتیک در حال حاضر نمیتواند صحبت کند. بنابراین نیروی دریایی آمریکا برای گذر از این مشکل میخواهد سیستمی را توسعه دهد که کشتیهای خودران از طریق آن بتوانند ارتباطات رادیویی برقرار کنند.
کشتیهای خودران بر اساس این سیستم خواهند توانست گفتار را به متن تبدیل کنند تا کشتی رباتیک بتواند آن را بفهمد و سپس پیام مناسب را تولید کند و برای کشتیهای دیگر با صدایی طبیعی بخواند.
نیروی دریایی میگوید که میخواهد یک فرآیند توسعه سه مرحلهای را دنبال کند. در مرحله اول، هدف نشان دادن امکانپذیر بودن این مفهوم و توانایی فهم جملههای متداول بین ملوانان خواهد بود.
پس از اتمام طراحی اولیه، این پروژه به مرحله دوم میرود. در این مرحله یک نمونه اولیه از این فناوری برای آزمایش و ارزیابی در یک رادیو VHF قرار میگیرد. علاوه بر این، سیستم قادر به درک و پاسخ به پیامهای انگلیسی غیربومی خواهد شد. این آزمایش طی سه ماه انجام خواهد شد.
در مرحله سوم، این پروژه برای کمک به نیروی دریایی متمرکز خواهد شد، زیرا در نهایت به یک سیستم نهایی تبدیل میشود که میتواند مانند یک انسان با کشتیهای دیگر ارتباط برقرار کند.
نیروی دریایی فراتر از کاربردهای نظامی این سیستم، به کاربرد این فناوری در کشتیهای غیرنظامی از جمله کشتیهای تجاری بدون سرنشین در صورت عدم دسترسی به اتصالات ماهوارهای و کشتیهایی با خدمه اندک نیز میاندیشد.
انتهای پیام