به گزارش ایسنا، ششمین دوره رقابت‌هایی تحت عنوان کشتی آزاد و فرنگی باشگاه های جهان، با وجود برخی مخالفت‌ها در فلسفه و چرایی برگزاری این رقابتها از همان ابتدا، امسال نیز به میزبانی ایران و شهر بجنورد برگزار شد، رقابت‌هایی که برگزاری آن طی سال‌های اخیر نه تنها هیچ عایدی برای کشتی ایران نداشته، بلکه باعث هدر رفتن میلیاردها تومان پول نیز شده است. تنها منفعت این لیگ، بهبود وضعیت مالی چند کشتی گیر بود که البته این مسابقات دو خسارت سنگین برای کشتی ایران داشت.
برگزاری این رقابتها به عنوان طرح ابداعی ایران طی سال‌های گذشته با توجه به حضور نماینده آمریکا با عنوان‌دارانی همچون کایل اسنایدر قهرمان جهان و المپیک،توماس گیلمان، فرانگلین گومز، نیک گویازدوفسکی و ... و برخی دیگر از تیم‌های مطرح جهان از کیفیت به مراتب بالاتری نسبت به رقابت‌های امسال برخوردار بود اما با این وجود میزبانی ایران از این رقابت ها علی‌رغم طرفدارانی که داشت، با انتقادات زیادی نیز روبرو بود.
از جمله مزایای برگزاری این رقابتها که با وجود گذشت ۶ سال از عمر آن کماکان مورد توجه جدی اتحادیه جهانی کشتی و بسیاری از کشورهای صاحب نام کشتی در جهان قرار نگرفته، بحث درآمدزایی برای کشتی‌گیران ایرانی است، موضوعی که امسال باعث استقبال تمامی کشتی‌گیران تیم ملی از جمله چهره‌های مطرحی همچون حسن یزدانی، علیرضا کریمی، پرویز هادی و ... آن هم در فاصله ۷ ماه مانده به المپیک شد.
اینکه چرا بی‌توجهی مسئولان ورزش به کشتی آن هم در سال المپیک، کشتی‌گیران را مجبور می‌کند در فاصله کم تا این رقابتها در رقابت‌هایی با عنوان جام باشگاه‌های جهان به روی تشک بروند جای بحث دارد، اما اینکه چرا براحتی مجوز حضور این نفرات شاخص در تیم متمول لیگ از سوی مسئولان فنی کشتی صادر می‌شود، موضوعی است که در نهایت باعث اتفاقات تلخ بجنورد و مصدومیت شدید حسن یزدانی و علیرضا کریمی شد.
حسن یزدانی در حالیکه به همراه تیم خود در بجنورد حضور داشت و خود را مهیای حضور در این رقابتها می‌کرد، در تمرینات از ناحیه مینیسک زانو دچار آسیب‌دیدگی شد تا در نهایت با انجام عمل جراحی مجبور به دوری ۲ ماهه از کشتی(طبق اعلام پزشکان) شود.
اما ماجرای مصدومیت علیرضا کریمی دیگر شانس اصلی ایران در المپیک توکیو عجیب و قابل تامل است، جایی‌که کریمی پس از پیروزی در مبارزه نخست برابر حریف با مصدومیت و لنگ لنگان تشک مبارزه را ترک کرد.
اما در کشتی فینال در شرایطی که تیم بازار بزرگ ایران ۶ بر یک از دانشگاه آزاد پیش بود و قهرمانی‌اش نیز در این رقابتها مسجل شده بود، سرمربی تیم بازار بزرگ در اقدامی عجیب و در حالیکه هیچ نیازی به پیروزی نداشت و حتی می‌توانست محمد جواد ابراهیمی را به میدان بفرستد، کریمی مصدوم را دوباره به روی تشک فرستاد!
کریمی از همان ابتدا شرایط بسیار بدی در مبارزه داشت و بلافاصله ۵ بر صفر از حریف گمنام خود عقب افتاد، اما باز هم سرمربی این تیم هیچ عکس‌العملی در قبال وضعیت ستاره تیم ملی و یکی از امیدهای ایران در المپیک ۲۰۲۰ نداشت.
در نهایت علیرضا رضایی مدیر فنی تیم دانشگاه آزاد طاقت نیاورد و به سمت پژمان درستکار رفت و به او گفت بخاطر جلوگیری از تشدید آسیب‌دیدگی کریمی، بهتر است این مبارزه ادامه پیدا نکند.
غلامرضا محمدی سرمربی تیم ملی نیز پس از این اتفاق در شرایطی که از مصدومیت ۲ کشتی‌گیر اصلی خود شدیدا ناراحت و عصبی بود، حاضر به گفتگو با خبرنگاران نشد و توضیحی درباره این دو اتفاق نداد.
در شرایطی که کشورهای صاحب نام کشتی جهان با خودداری از قبول دعوت ایران علی‌رغم پرداخت تمامی هزینه ها از سوی میزبان، حاضر نشدند در سال المپیک در این رقابت درجه ۳ یا ۴ حضور پیدا کنند، کشتی ایران تمامی چهره‌هایش را راهی بجنورد کرد تا در قالب تیم متمول لیگ به قهرمانی چندباره این تیم در این رویداد کمک کند، اما جای سوال اینجاست که چرا مسئولان این تیم در شرایطی که قهرمانی شان از همان ابتدای مسابقات تقریبا مسجل بود، هوای کشتی ایران را نداشتند تا از مصدومیتها جلوگیری کنند؟
این موضوع هم قابل بحث است که چرا مسئولان ورزش به ستاره هایش از لحاظ مالی چندان رسیدگی نمی‌کند که دو کشتی گیر شاخص ایران مجبور شوند به جای ریکاوری پس از مسابقات جهانی، بلافاصله وارد لیگ شوند.
در بهترین حالت حسن یزدانی ۲ ماه و علیرضا کریمی ۴ ماه دور از میادین خواهند بود و هنوز مشخص نیست کریمی با پارگی رباط صلیبی قدامی پس از ۴ ماه می‌تواند به میادین بازگردد یا خیر؟ اگر کریمی به المپیک نرسد و یزدانی شرایط آرمانی برای حضور در المپیک را بدست نیاورد، چه کسی پاسخگوی این خسارت سنگین و غیر قابل جبران به کشتی و ورزش ایران در بازیهای المپیک خواهد بود؟
انتهای پیام