به گزارش ایسنا، محمدرضا توکلی محمدی، مدیرگروه کانه آرایی و هیدرومتالوژی پژوهشکده فرآوری مواد معدنی جهاد دانشگاهی با بیان اینکه فلوئورید کلسیم (CaF۲) با نام "کانی فلوئوریت" و نام تجاری "فلوئوراسپار" در سه ترکیب عیاری متالورژیکی (۷۵-۹۳ درصد)، سرامیکی (۸۵-۹۵ درصد) و اسیدی (> ۹۷ درصد) طبقه‌بندی می‌شود، اظهار کرد: علی‌رغم اهمیت پرعیارسازی کنسانتره‌های فلوئوریت و ایجاد ارزش افزوده برای آن‌ها، تأمین نیاز کنسانتره فلوئوریت عیار متالورژیکی کشور برای صنایع فولاد (۸۵-۷۵ هزار تن در سال) در اولویت قرار دارد.
وی ادامه داد: در صنایع فولاد، به منظور روان‌سازی سرباره و ایجاد سرباره پفکی، به وفور از کنسانتره فلوئوریت عیار متالورژیکی به عنوان کمک ذوب استفاده می‌شود؛ اگرچه فلوئوریت خودش نقطه ذوب بالایی دارد، اما زمانی که به کوره افزوده می‌شود، بسیار سیال شده و با روان‌سازی سرباره و جدایش بهتر ناخالصی‌ها از فلز مذاب، عملیات پالایش را تسهیل می‌کند.
عضو هیئت علمی پژوهشکده فرآوری مواد معدنی جهاد دانشگاهی گفت: در حال حاضر، ظرفیت فعلی تولید فولاد خام، آهن اسفنجی، گندله و کنسانتره به ترتیب ۲۷، ۲۵، ۲۳ و ۴۳ میلیون تن است و بایستی طبق چشم‌انداز ۲۰ ساله فولاد تا سال ۱۴۰۴، ۲۸ میلیون تن فولاد خام، ۳۳ میلیون تن آهن اسفنجی، ۳۲ میلیون تن گندله و ۴۳ میلیون تن کنسانتره دیگر تولید شود که این‌ها به منزله افزایش مصرف قابل توجه فلوئوریت در این صنایع است.
توکلی محمدی گفت: در کنار نیاز روزافزون صنایع به این ماده معدنی، کاهش ذخایر پرعیار فلوئوریت و فقر دانش فنی عملیاتی در زمینه فرآوری آن، منجر به خروج ارز و واردات بی‌رویه این ماده معدنی از کشورهایی نظیر چین و ترکیه شده است. این در حالی است که در ایران، بیش از ۱/۳ میلیون تن ذخیره احتمالی و ۵/۱ میلیون تن ذخیره قطعی وجود دارد و این میزان ۲/۱ درصد از کل ذخایر فلوئوریت دنیا را شامل می‌شود.
وی تصریح کرد: در حال حاضر، برخی از معادن این ماده ارزشمند نظیر "معدن کمر مهدی" طبس صرفاً به علت عیار بالا و لزوم فرآوری اندک (صرفاً سنگجوری و واسطه سنگین) مشغول فعالیت هستند و دیگر معادن آن به علت عیار پائین، ناخالصی‌های بالای گوگرد، فسفر و سیلیس در محصول و عدم توسعه‌یافتگی تکنولوژیکی نیمه‌فعال یا متروکه هستند.
مدیرگروه کانه آرایی و هیدرومتالوژی پژوهشکده فرآوری مواد معدنی جهاد دانشگاهی با اشاره به اینکه مبنای دانش فنی تولید "بریکت کنسانتره فلوئوریت عیار متالورژیکی" روش فلوتاسیون است و برای اجرای موفق آن نیاز به خردایش و آسیاکنی نمونه تا ابعاد کوچکتر از ۱۰۰ میکرون است، خاطرنشان کرد: از آنجایی که فلوئوریت عیار متالورژیکی برای فرو رفتن داخل بار مذاب می‌بایست در ابعاد درشت (۱ تا ۱۲ سانتیمتر) باشد، فلوئوریت‌های ریزدانه همچون کنسانتره فلوتاسیون با دنباله‌روی گاز به بیرون از کوره دمیده شده و اتلاف می‌شوند.
توکلی محمدی اضافه کرد: برای رفع این مشکل، اقدام به بریکت‌سازی کنسانتره فلوتاسیون شده است. در این فرآیند، کنسانتره دانه‌ریز پس از اختلاط با مواد شیمیایی خاص به عنوان چسب با توزیع ابعادی، ترکیب کانی‌شناسی و استحکام مکانیکی یکنواخت تحت فشار متراکم شده تا مقاومت فیزیکی مناسب و مشخصات متالورژیکی مورد نیاز برای جابجایی و کاربرد را پیدا کند.
به گزارش روابط عمومی پژوهشکده فرآوری مواد معدنی جهاد دانشگاهی، عدد افتادن بالا، مقاومت فشاری خوب و مقاومت در برابر خرد شدن قابل توجه بریکت‌های تولیدی باعث ایجاد شرایط مکانیکی مطلوب برای کاربرد موفقیت‌آمیز آن‌ها در عملیات ذوب شده است. لازم به ذکر است، امروزه استفاده از بریکت کنسانتره فلوئوریت عیار متالورژیکی در کشورهای پیشرفته به علت محدوده دانه‌بندی کوچکتر و امکان تولید طبق پارامترهای مکانیکی مشخص از ارجحیت برخوردار است.
انتهای پیام