به گزارش ایسنا، تحلیل سالانه پروژه جهانی کربن از روند انتشار نشان می‌دهد که کربن دی اکسید در سال ۲۰۱۹ میلادی با ۰.۶ درصد افزایش مواجه بوده است. این افزایش به دلیل ادامه رشد شدید در استفاده از نفت و گاز است.
از زمان تنظیم توافق پاریس در سال ۲۰۱۵ میلادی، میزان انتشار کربن دی اکسید چهار درصد افزایش یافته است.
سال گذشته تولید گازهای گلخانه‌ای با افزایش شدید تقریبا سه درصدی مواجه بود که مهم‌ترین عامل آن تقاضای زغال سنگ در چین بوده است. هم‌چنین تقاضای نفت افزایش یافته که ناشی از رونق بازار جهانی اتومبیل بوده است.
افزایش اندک سال جاری نیز نشان دهنده برخی تغییرات مهم در تقاضای سوخت‌های فسیلی است. در حالی که میزان انتشار جهانی ناشی از مصرف زغال سنگ کمتر از یک درصد کاهش یافته است، این کاهش در کشورهایی مانند ایالات متحده و اتحادیه اروپا با افت شدید مواجه است.
در خلال سال ۲۰۱۹ میلادی به نظر می‌رسید که استفاده از زغال سنگ در سطح جهان رشد خواهد کرد اما از آن جایی که عملکرد اقتصادی چین و هند ضعیف‌تر از پیش‌بینی‌ها بوده و نیروی برق‌آبی ناشی از بارندگی‌های شدید در هند رکورد شکسته، چشم انداز رشد مصرف زغال سنگ به سرعت تغییر کرد.
استفاده از زغال سنگ در ایالات متحده و اتحادیه اروپا به طور قابل توجهی کاهش یافته که احتمالاً در هر دو منطقه تنها در سال ۲۰۱۹ میلادی ۱۰ درصد بوده و به کاهش مصرف جهانی زغال سنگ کمک می‌کند.
با این حال افت مصرف زغال سنگ به عنوان منبع انرژی با افزایش مداوم نفت و گاز جبران شده است.
این داده‌ها در حالی منتشر شده که نشست آب و هوایی COP۲۵ در مادرید و در خلال احساس بحران فزاینده ادامه می‌یابد.
مصرف گاز به میزان زیاد ۲.۶ درصد افزایش یافته است و اگرچه منابع تجدیدپذیر مانند انرژی باد و خورشیدی نیز رشد قابل ملاحظه‌ای داشته‌اند اما به گفته کارشناسان سوخت‌های سبز فقط افزایش انتشار سوخت‌های فسیلی را کند کرده‌اند.
در مقایسه با زغال سنگ، گاز طبیعی سوخت پاک‌تری است اما استفاده بی‌رویه از گاز طبیعی صرفاََ افزایش دمای کره زمین را کمی نسبت به زمان استفاده از زغال سنگ به تعویق می‌اندازد.
به گفته محققان پروژه جهانی کربن، ادامه استفاده از فناوری‌های مبتنی بر سوخت فسیلی، اهدافی را که کشورها برای خود در توافقنامه اقلیمی پاریس تعیین کرده‌اند، تهدید می‌کند.
هرچند به باور کارشناسان افت مصرف زغال سنگ در سال جاری خبر آنچنان خوبی نیست، چرا که انتشار گازهای گلخانه‌ای هم‌چنان در حال افزایش است. این بدان معناست که ما در حال پیشرفت هستیم اما اقدامات از نظر اجرای انرژی‌های تجدیدپذیر و از بین بردن فناوری‌هایی که کربن دی اکسید تولید می‌کنند، باید بیشتر باشد.
برخی از تحولات صورت گرفته در کشورها در سطوح انتشار گازهای گلخانه‌ای بسیار جالب است. برای مثال تولید گازهای گلخانه‌ای ایالات متحده از سال ۲۰۰۵ میلادی، هر ساله حدود یک درصد کاهش یافته و این روند در سال ۲۰۱۹ میلادی نیز ادامه یافته است.
انتظار می‌رود میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای چین ۲.۶ درصد افزایش یابد اما اگر رشد اقتصادی طبق پیش‌بینی‌ها با سرعت بیشتری صورت گرفته و تقاضای برق کاهش نمی‌یافت، این رقم بیشتر هم می‌شد. به طور مشابه هند نیز به دلیل رشد اقتصادی آهسته‌تر، شاهد رشد بسیار کمتری در انتشار گازهای گلخانه‌ای بوده است.
بنا بر گزارش شبکه خبری بی‌بی‌سی، این ارقام نشان می‌دهد که جهان از نظر رسیدن به اهداف کاهش سریع کربن برای جلوگیری از افزایش دمای خطرناک کره زمین، تا چه میزان عقب مانده است.
انتهای پیام