حجتالاسلاموالمسلمین محمدرضا نوراللهیان، در مراسم بزرگداشت مرحوم علیاصغر عابدزاده با عنوان «حاجی عابدزاده و تجربه نهادسازی اجتماعی» اظهار کرد: شاید کسی نداند، اما از مهدیه مرحوم عابدزاده، مهدیهها در ایران شکل گرفت و یکی از مهمترین آنها مهدیه مشهد در خیابان امام رضا(ع) این شهر است.
وی با اشاره به آیاتی از «سوره یس» افزود: مرحوم عابدزاده در دیانت مردم شهر، استان و حتی کشورش تاثیرگذار بود؛ در سوره یس تکگزارههایی وجود دارد مثل این که قرآن میگوید ما همه اموات را زنده میکنیم، هرچه انجام شود مکتوب میشود، نه تنها کاری که انسانها انجام دادند؛ بلکه ابتکار عملهایی که از طریق آن، بسیاری از دیگر افراد یاد گرفتند تا در این مسیر حرکت کنند، نیز ثبت میشود.
نوراللهیان ادامه داد: بانی بنای مهدیه کسی است که قرآن در رابطه با اعمال و آثار اعمال او میگوید که برایش نوشته میشود؛ مرحوم علیاصغر عابدزاده در سن ۷۵ سالگی از دنیا رفت، آنچه در ذهنش برای ایجاد مهدیه بود و هر آنچه بعد از آن انجام شد، زاییده فکر و خلاقیت او بود و همه اینها را مدیون یک تحول روحی بود.
این مدرس دانشگاه با تشریح تحول روحی در مرحوم عابدزاده گفت: شاید برخی به ایشان اعتراض میکردند که چرا یک لباس را میپوشد و آن یکی را هم نه آنچنان مرتب و اتو کشیده بر تن میکند، مرحوم عابدزاده میفرمود «یک وقت ۱۹ پالتو داشتم اما حالا همین یکی کافی است»؛ این تحول در یک روز برفی در صحن مسجد گوهرشاد اتفاق افتاد. آنجایی که یک سخن از یک بزرگ در یک منبر ایشان را متحول کرد و این تحول تا آخرین ساعات عمر با ایشان بود و مرحوم عابدزاده از آن پاسداری کرد.
نوراللهیان با اشاره به وجود اخلاق و خشیت در شخصیت مرحوم عابدزاده اضافه کرد: مرحوم عابدزاده آنچنان به قرآن باور داشت که قرآن نوش جانش شده بود، این انسان از خودگذشته قرآن را از مهجوریت درآورد، مهدیه را از ملک شخصی خود ساخت و پایگاه قرآن کرد.
وی اظهار کرد: مرحوم عابدزاده ضمن این که برنامههای قرآنی را در مهدیه اجرا میکرد، از هر فرصتی که پیش میآمد، مثل ماه رمضان برای آموزش کودکان و نوجوانان استفاده میکرد و به همین ترتیب انجمن پیروان قرآن را که ۹۶ شعبه داشت، راهاندازی کرد.
عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس با تأکید بر لزوم بهرهبرداری مناسب از ابنیه مرحوم عابدزاده گفت: از این پس باید یک افق بزرگتر و سنجیدهتر تشکیل شود تا این بناها در راستای نیات واقف قرار گیرد.
وی بیان کرد: ایشان با فعالیت خود توانست در حد یک روحانی دینمدار قرآن را از مهجوریت در آورد و آیا ما امروز توانستیم قرآن را آنچنان که باید از مهجوریت خارج کنیم؟ امروز رادیو قرآن داریم، مجلات، پژوهشگاهها، رشتهها، مسابقات و حوزه قرآنی داریم؛ اما امروز قرآن مهجورتر است.
نوراللهیان اظهار کرد: آنچه قرآن را از مهجوریت خارج میکند، آخرین وصیت پیامبر برای دردهای انسان است و آن وصیت این است که در عمل به قرآن از یکدیگر پیشی بگیرید و لذا مرحوم عابدزاده در وارد شدن به عمق و عمل به قرآن همت داشت.
وی اظهار کرد: در شب نیمه شعبان مهدیه مرحوم عابدزاده آتش گرفت، برای جشن نیمه شعبان برنامهریزیهای زیادی انجام شده بود ولی مهدیه سوخت و برخی دوستان میآمدند و به حاجی عابدزاده تسلی خاطر میدادند و ایشان میگفت برای سلامتی صاحب اصلی این مهدیه صلوات بفرستید.
این مدرس دانشگاه افزود: حفظ هویت این مهدیه لازم است و در و دیوار آن مکان پیام دارد. لذا یک اتحاد در شهر مشهد میتواند ضمن حفظ فیزیکی این بناها به نیت واقف آن نیز توجه داشته باشد. بنابراین مهدیه و بانی مهدیه اسوه خوبی است که بدانیم چه اندازه میتوان تاثیر گذار بود.
انتهای پیام