ژاله تقوایی در گفت‌وگو با ایسنا، افزود: سال ۱۳۸۵ ریاست فدراسیون را احمد محتشمی بر عهده داشت. من از آن زمان تا سال ۱۳۹۱ نایب رییس فدراسیون ژیمناستیک و دارای کارت معتبر داوری بین المللی بودم. البته آن زمان تنها من و گلاره کاویانی دارای کارت داوری بین‌المللی بودیم و امکان شرکت در مسابقات بین المللی را داشتیم و همچنین سابقه قضاوت های بین المللی نیز فراهم شد. حال نمی‌دانم چرا رییس فدراسیون ژیمناستیک در رسانه ملی تاریخ ژیمناستیک را تحریف می‌کند و می‌گوید تقوایی از دهه ۷۰ و از آمادگی جسمانی وارد ژیمناستیک شده است، در حالی که این چنین نبود.
وی گفت: ژیمناستیک را از هشت سالگی در خوزستان شروع کردم و در سال ۵۶ در رشته پرش خرک انفرادی و تیمی مقام دوم مسابقات قهرمانی کشور را کسب کردم. در آن زمان اینچه درگاهی کجا بود، دلیل نمی‌شود چون وی روی سکوی قهرمانی کنار بنده در سال ۵۶ قرار نگرفته است، ادعا کند که من از سایر رشته‌ها وارد ژیمناستیک شدم!
نایب رییس پیشین ژیمناستیک خاطرنشان کرد: بعد از انقلاب و در دوران جنگ به دلیل این که همسرم پزشک و نظامی بود علاقه مند بودم به خاطر موقعیت همسرم از سال ۶۵ تا ۶۸ ورزش را کنار بگذارم، اما سال ۶۸ که به تهران برگشتم وارد باشگاه نصر شدم و به عنوان مربی فعالیت خود را در ژیمناستیک در کنار اساتید بزرگی همچون آمنه رضوی دوباره آغاز کردم. سال ۷۰ مربی تیم ملی شدم و تقریبا ۲۰ ورزشکار نخبه تحت نظارت و مربیگری من و اساتیدی همچون حوروش خلیلی و آمنه رضوی بودند. همچنین در ۴ دوره کشورهای اسلامی ۷۰ درصد از ژیمناست‌های شرکت کننده شاگردان من بودند که صاحب افتخار برای کشورمان شدند. از سال ۸۳ در مسابقات پایتخت‌های کشورهای اسلامی سرمربی تیم ملی بودم. دهه هفتاد و هشتاد دوره پرفروغ‌ترین دوره بانوان در رده قهرمانی بود که این رشد با حمایت مسئول ورزش بانوان کشور طاهره طاهریان انجام شد و مورد استقبال و تقدیر ریاست جمهوری وقت قرار گرفت.
تقوایی اضافه کرد: در دهه ۵۰ ژیمناستیک کار بودم و در دهه ۶۰ کار مربیگری را آغاز کردم، در ۲ شاخه ژیمناستیک هنری و ایروبیک کارت داوری بین المللی و مربیگری درجه ملی را دریافت کردم. اولین داوری بودم که در سال ۸۵ برای سپری کردن دوره داوری به رومانی رفتم و سال ۸۶ به عنوان اولین بانوی ایرانی برای داوری ایروبیک ژیمناستیک به اسپانیا اعزام شدم.
نایب رییس پیشین فدراسیون ژیمناستیک افزود: تا قبل از این که اینچه درگاهی ریاست فدراسیون را بر عهده بگیرد مدرس دوره های داوری و مربیگری بودم که متاسفانه بعد از روی کار آمدن درگاهی؛ هیچ همکاری با اساتید و قهرمانان ملی ژیمناستیک کشور که در این سال‌ها زحمات زیادی کشیدند، نشد. این در حالی است که در سال‌های گذشته ۳۲ داور بین المللی در بخش بانوان در سطح ۲،۳و۴ بین المللی داشتیم، اما حال وضعیت به گونه دیگری است.
اینچه درگاهی خودش را جزء اولین‌های ژیمناستیک می‌داند، اما پیشکسوتان این رشته را نادیده می‌گیرد. جمیله سروری جزو کسانی است که در سال ۱۹۶۵ به المپیک راه پیدا کرد اما هیچ وقت اسمی از او در میان نیست.
وی اظهار کرد: اینچه درگاهی فردی توانمند است و هر زمان در بحث مدیریت وارد شده نکات مثبتی داشته اما به دلیل حواشی و اختلاف نظرهای زیاد وی با دیگران دچار مشکل و سوء مدیریت شده است. او به دلیل عدم داشتن اطلاعات مدیریتی و استراتژی مناسب در سال‌های اخیر ژیمناستیک کشور را دچار مشکلات فراوان کرده است.
تقوایی خاطرنشان کرد: متاسفانه یکی از مشکلات بزرگ رییس فدراسیون این است که از تجربیات دیگران استفاده نمی‌کند. در سال ۹۶ من و چند نفر از پیشکسوتان این رشته درخواست شرکت در دوره داوری بین المللی را داده بودیم که رییس فدراسیون بعد از پذیرش این مسوولیت اجازه شرکت به بنده و فرزانه رییس دانا، سوزان حمزوی و شیما یونسی را نداد، با وجود این که ظرفیت کلاس ۴۰ نفر بود اما مانع حضور ما شد. متاسفانه این مساله سبب بی اعتبار شدن کارت داوری بین‌المللی ما شد. همچنین وی از اعزام من و نسرین کریم زاده جهت اعزام به مسابقات آسیایی ایروبیک که در سال گذشته برگزار شد امتناع کرد و حاضر شد جریمه عدم حضور داور را بپردازد، اما ما را اعزام نکند.
این داور بین‌المللی ژیمناستیک گفت: اگر وی مدعی است که من از دهه ۷۰ وارد ژیمناستیک شدم و به عنوان فرد تلاشگر از من یاد می‌کند چرا پس از ورود خودش به مسند ریاست مانع پیشرفتم و دیگر قهرمانان شد. وی معتقد به جوانگرایی است و من نیز منکر این قضیه نیستم، اما دلیل نمی‌شود که جلوی پیشرفت پیشکسوتان این رشته را بگیرد. آیا واقعا او من را نمی‌شناسد و اطلاعات کافی درباره من ندارد. این روزها این گونه نامهربانی فقط معطوف به تقوایی و قهرمانان تهران نیست و مربیان استانهای دیگر نیز به این موضوع اعتراض دارند.
وی در پایان گفت: امیدوارم وزارت ورزش نسبت به مشکلات این رشته هرچه زودتر ورود پیدا کند. زیرا دغدغه این روزهای اهالی ژیمناستیک این است که مسئولین تدبیری اتخاذ کنند که ژیمناستیک از التهاب خارج شود.
انتهای پیام