سعید سهرابی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: وقتی به مغازه‌دارهای چهارباغ اجازه داده شد که میز و صندلی‌های خود را از مغازه بیرون بگذارند، هم از سوی آن‌ها و هم از سوی شهروندان بازخورد خوبی داشت اما به‌مرور بی‌نظمی عجیبی بر آن فضا حاکم شد.
وی ادامه داد: مغازه‌دارها یا مشتریان، مدام این میز و صندلی‌ها را حرکت می‌دادند و دنبال سایه می‌گشتند و نقدهای زیادی از سوی شهروندان و مدیران به خاطر همین بی‌نظمی به ما وارد شد. تذکرهای داده‌شده به مغازه‌داران نیز بی‌فایده بود به همین دلیل تصمیم گرفتیم میز و صندلی‌ها را با گلدان، محصور کنیم.
مدیر محور چهارباغ تصریح کرد: در همه جای دنیا مغازه‌دارانی که اجازه بیرون گذاشتن میز و صندلی را از سوی شهرداری‌ها کسب کرده‌اند، ملزم به محصور کردن این صندلی‌ها شده‌اند. پس به خاطر جلوگیری از بی‌نظمی، یا باید میز و صندلی‌ها کاملاً جمع شوند که چنین چیزی به خاطر کوچک بودن مغازه‌ها و نیاز جمعیت بسیاری که به چهارباغ می‌آیند، ممکن نیست و یا باید این میز و صندلی‌ها محصور شوند که در حال حاضر همین اتفاق افتاده است.
سهرابی تأکید کرد: محصور شدن میز و صندلی‌ها علاوه بر ایجاد نظم باعث می‌شود که محدوده هر مغازه‌دار مشخص باشد و دیگر شاهد اختلافاتی که بعضاً رخ می‌داد و برای مثال، مشتری یک مغازه روی میز و صندلی‌های یک مغازه دیگر می‌نشست، نباشیم.
وی افزود: خوشبختانه این طرح اقبال عمومی داشته و فقط عده‌ای در شبکه‌های مجازی به آن نقد کرده‌اند که وقتی از آن‌ها می‌پرسیم علت نقد شما چیست جوابی ندارند.
مدیر محور چهارباغ یادآور شد: پنج یا شش سال پیش که هنوز چهارباغ پیاده راه نشده بود، یک مقاله دانشگاهی به پتانسیل‌های پیاده راه شدن و موضوع محصور شدن میز و صندلی مغازه‌های چهارباغ به‌صورت علمی پرداخته بود اما متأسفانه عده‌ای درباره این تحقیقات اطلاع ندارند و به هر حرکت جدیدی که شهرداری انجام می‌دهد حمله می‌کنند.
وی افزود: صبح زود یا نیمه‌شب که چهارباغ خلوت است این گلدان‌های محصورکننده مانند یک مانع به نظر می‌رسد اما این نیز قابل‌حل است و در حال بررسی این مسئله هستیم که گلدان‌ها قابلیت حرکت داشته باشند و بعد از تعطیل شدن مغازه‌ها بتوان آن‌ها را کناری قرارداد.
سهرابی در پاسخ به این سؤال که آیا طرح و رنگ این گلدان‌ها مناسب بافت تاریخی چهارباغ است؟ گفت: طرح‌ها و ایده‌های مختلفی دراین‌باره به ما رسید که معمولاً در آن بر استفاده از نمادهای شهر اصفهان مثل سی‌وسه‌پل و پل خواجو تأکید شده بود اما طرح سی‌وسه‌پل برای جایی خوب است که سی‌وسه‌پل ندارد نه در چهارباغ که منتهی به همین پل می‌شود. پل خواجو و میدان نقش‌جهان را هم داریم به همین دلیل تأکید داشتیم که چهارباغ باید هویت خودش را داشته باشد و چون سادگی برای ما مهم بود طرح فعلی را انتخاب کردیم.
وی ادامه داد: هزینه این گلدان‌ها زیاد است. هر کدام با درختچه، نزدیک یک‌میلیون تومان برای مغازه‌داران که اکثر آن‌ها مستأجر هستند، هزینه برداشته است و نمی‌توان از آن‌ها توقع زیادی داشت اما اخیراً یکی از مغازه‌داران بدنه سیاه گلدان را با چوب پوشانده و احتمالاً تا عید نوروز همه گلدان‌ها به همین شکل دربیایند و گل‌کاری شوند تا به چهارباغ زیبایی بیشتری ببخشند و فضای آرام‌بخش آن را تحت تأثیر قرار ندهند.
سهرابی تأکید کرد: در چهارباغ هیچ‌وقت هیچ‌چیز نهایی نمی‌شود. چهارباغ یک جریان است که باید خودش را بسازد و مدام پیش برود. بنابراین نه طرح‌های شهرداری و نه طرح‌های مردم در آن ثابت نیست. ما باید مدام سورپرایز داشته باشیم و با ایده‌ها کلنجار برویم. خوبی کار هم به همین تغییر مداوم است.
مدیر محور چهارباغ استفاده از گلدان‌های محصورکننده را یک تجربه جهانی دانست و خاطرنشان کرد: عرض پیاده راه چهارباغ ۵۰ متر است و خیلی از خیابان‌های معروف دنیا که از میز و صندلی و وسیله محصورکننده استفاده کرده‌اند، عرض‌هایی کمتر از چهارباغ دارند. شهردار اصفهان، شهرهای اروپایی را دیده و به گواه او جایی نبوده که میز و صندلی باشد و محصورکننده نباشد. در اینترنت هم می‌توان با یک جستجوی ساده موارد مشابه را دید. این یک تجربه جهانی است.
وی تصریح کرد: پیش‌تر، کثیفی میزها منظره زشتی را ایجاد می‌کرد و ما به مغازه‌دارها گفتیم اگر این مسائل را رعایت نکنند از آن‌ها سلب امتیاز می‌شود. در حال حاضر بالای ۹۰ درصد از مغازه‌داران چهارباغ با هزینه خودشان از این باکس‌ها استفاده کرده‌اند و ما با این کار به چهارباغ نظم داده‌ایم. اینجا زمانی خیابان بوده اما در حال انجام اقداماتی هستیم که مغازه‌داران آن را قانونمند کنیم و این بالاترین دستاورد است.
مدیر محور چهارباغ با اشاره به اینکه هنوز بابت بیرون گذاشتن میز و صندلی‌ها، پولی از کسبه چهارباغ گرفته نشده گفت: اگر هم قرار شد روزی از آن‌ها پولی دریافت شود، باید به خاطر هزینه‌ای که برای تهیه میز و صندلی و گلدان‌های محصورکننده کرده‌اند، به آن‌ها تخفیف بدهیم تا تحت‌فشار قرار نگیرند اما به‌طور کل در چهارباغ به دنبال رونق هستیم نه کسب درآمد.
سهرابی گام بعدی را پیرایش شهری چهارباغ اعلام و اظهار کرد: تابلوهای چهارباغ خیابانی است و باید به تابلوی پیاده‌رویی تبدیل شود. به مغازه‌دارانی که از مانکن استفاده می‌کنند خواهیم گفت که نباید این مانکن‌ها را بیرون بگذارند و بپذیرند که چهارباغ مکان خاصی است و باید در آن نظم حاکم باشد.
مدیر محور چهارباغ تأکید کرد: البته برخورد ما با مغازه‌داران در رابطه با این تغییرات، قهری نیست و سعی می‌کنیم به‌گونه‌ای رفتار کنیم که آن‌ها خودشان بفهمند چهارباغ با طالقانی و شمس‌آبادی و بقیه خیابان‌ها فرق دارد.
وی در پاسخ سؤال ایسنا مبنی بر این که برای حفظ دیوار باقیمانده سینما «مایاک» در چهارباغ تدبیری اندیشیده‌اید یا خیر؟ گفت: طرحی داده‌ایم که المان مختصری به این دیوار اضافه شود تا یادواره‌ای برای شهروندان و گردشگران باشد. آن‌ها باید بدانند که قبلاً سینمایی به اسم «مایاک» در این مکان وجود داشته است. طرح هم آماده است اما چون می‌خواهیم خاص باشد درباره آن نظرخواهی و سپس نصب می‌کنیم.
سهرابی علت برچیده شدن بخشی از سنگفرش‌های پیاده راه چهارباغ را نیز چنین شرح داد: سنگفرش‌هایی که برچیده شده، درست مقابل حوض خرگاه است. حوض خرگاه بزرگ‌ترین حوض چهارباغ در زمان صفویه و آبشخور تمامی حوض‌های آن بوده که قطری نزدیک به سی متر و عمقی در حدود دو متر و نیم داشته است اما ما نمی‌توانیم با همان ابعاد این حوض را بسازیم، بنابراین برای اینکه محدوده حوض خرگاه در زمان صفویه مشخص باشد، با تغییر رنگ سنگفرش آن را متمایز می‌کنیم.
مدیر محور چهارباغ درباره زمان اتمام پروژه صفوی سازی محور میانی چهارباغ اظهار کرد: تلاش می‌کنیم که تا پایان امسال از نظر فیزیکی این پروژه را تا انقلاب تکمیل کنیم اما برای بحث مبلمان و نورپردازی و پیرایش و ... چهارباغ هنوز نمی‌توان زمان مشخصی را اعلام کرد.
انتهای پیام