به گزارش ایسنا، محسن رضایی در اولین همایش ملی حکمرانی اسلامی در دانشگاه عالی دفاع ملی و تحقیقات راهبردی اظهار کرد: در هر جامعهای به دلیل اینکه انسانها استعدادهای مختلفی دارند، گروههای اجتماعی تشکیل میشود. چه دولتی باشد یا نباشد این گروهها شکل میگیرد و کارکردهایی دارند. یک گروه صاحبان اندیشه و علم و دانش هستند؛ یعنی نخبگانی هستند که تولید دانش و اندیشه میکنند. گروه دیگر، صاحبان صنایع و حرفهها هستند که صنعت ، کشاورزی و تجارت را بهپیش میبرند. گروه دیگر، کارکنان نظامی و غیر نظامی هستند. گروه دیگر مستضعفین هستند. مهمترین سوال برای جوامع این است که تحرک بخشی و یکپارچهسازی گروههای مختلف را دنبال کنند که موجب پیشرفت و تعالی فردی و جمعی شود؟
وی افزود: تجربه ثابت کرده که آزادی و استبداد نمیتواند یکپارچگی و شتاب بخشی را بر عهده بگیرد. ما به حکمرانی و اراده واحد برای طی کردن مسیر جمعی ملت نیاز داریم. هر نقطه از مسیر، با مجموعهای از فعالیتها ساخته میشود. از طرف دیگر باید بسترسازی روابط و تعاملات را ایجاد کرد و در مرحله دیگر هماهنگی در فعالیتها و همراهی در ذینفعان را شکل داد. هر چه این عوامل تقویت شوند، تحرک بخشی و هدایت و سرعت پیشرفت بیشتر میشود.
رضایی گفت: تاریخ نشان داده که حکمرانیها همیشه مثبت نیست و برخی از حکمرانیها وضع را بدتر میکنند؛ بنابراین ظرفیت و قابلیت در حوزههای سهگانه یعنی رهبری، مدیریت و مردم اهمیت دارد. ظرفیتهای فردی و سازمانی حوزه رهبری و حوزه مدیریت و مردم مهم است. قابلیت اینها هم در کنار آن ظرفیتها، یک ماتریکس شکل میدهد که میتوان برای آنها شاخص تعیین کرد و به ایده آل نزدیک شد.
این استاد دانشگاه گفت: ظرفیت حکمرانی از خود افراد شروع می شود. نهاد آزادی و عدالت، قانون و نظم، اخلاق و منش و رویکردها در کنار هم یک ظرفیت از حمکرانی هستند. پیش از انقلاب اسلامی، ظرفیت و قابلیت رهبری و مدیریت کشور در سطح نازل و ضعیفی وجود داشت. مردم ما با ظرفیت و قابلیت بالقوه عظیم ولی حاکمان ضعیف، بعد از انقلاب در برخی از ابعاد حکمرانی شاهد پیشرفت بودیم اما در برخی از شاخص های مدیریتی، دچار کاستی هستیم.
رضایی همچنین گفت: در امر اقتصاد و فرهنگ، سیاستهای کلی کارآمدی داریم ولی اجرای ضعیفی در برخی از ابعاد هست، لذا جامعه و مردم ما را به وضع مطلوب و اقتدار آفرین در اقتصاد نرسانده است. مساله اصلی این است که رهبری و مدیریت جهادی، با سه مؤلفه سر و کار دارند، یکی دین خدا، دیگری مردم و کارکنان است و سومی جهاد و فعالیتهای جهادی را شامل می شود. هر سه رکن وجود دارند. رهبری ومردم با یکدیگر و دین خدا و جهاد مرتبط هستند ولی مدیریت کشور ارتباط ضعفی در اجرا و اداره کشور با مردم دارند الگوی موفقی که در زمینه های سیاسی وامنیتی هست در اقتصاد و فرهنگ، اجرایی نشده است. مشکل ناشی از فهم بسیاری از افراد از مفهوم ولایت است. ولایت یعنی پیوند داشتن و با هم حرکت کردن جمعی. برای به هم پیوسته کردن اجزای حکمرانی یعنی بخش رهبری و مدیریت آن در اقتصاد وفرهنگ باید تلاش بیشتری کرد. ولایت یعنی پیوستگی اعتقادی ، عقلانی، عاطفی، اداری و اجرایی .
این فرمانده سپاه پاسداران در دوران دفاع مقدس گفت: چه کسی فکر می کرد موشک های ایران، مدرن ترین پهپاد آمریکا را ساقط کند و آمریکا هیچ غلطی نتواند بکند. این اولین بار است که آمریکا نتوانسته تحقیرشدن دفاعی خودرا جبران کند، چون در دفاع و امنیت پیوستگی وجود دارد. ریسمان الهی از دفتر رهبری تا خط مقدم دفاع از کشور وملت ایران یک اراده واحد مستقر است. الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در این چهل سال در بخش دفاع و امنیت کشور بوده اما این الگوی دیگری در اقتصاد و فرهنگ اجرایی شده است. محور اساسی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت ، ولایت و تکلیف بوده که از طریق پیوستگی اعتقادی، عقلانی و عاطفی و اجرایی بدست آمده است. اگر مجلس محترم پس از ابلاغ سیاست های اقتصاد مقاومتی قانونش را می نوشت و دولت اجرا می کرد، مشکلی در اقتصاد و معیشت پیش نمی آمد. بزرگترین دستاورد این انقلاب، اجرای الگویی است که پس از سیصد سال به دست آورده ایم. باید ببینیم کجاها پیشرفت کردیم و کجاها عقب هستیم. درس بگیریم و پیشرفت را درجاهای دیگر اجرایی کنیم.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام با تاکید براینکه باید به مردم مسئولیت و اختیارات داد، افزود: از ایجاد ایالتهای اقتصادی و مردمی نباید هراس داشت. چه کسی اعتقاد دارد که بنگاههای اقتصادی بدون اندیشه مردمداری پیشرفت و عدالت را پیاده میکنند. باید به شهرها و روستاها و استانها توجه داشت و اختیار داد . باید زیستبومهای اقتصادی و تجاری در مناطق ایران به وجود آید. در آن صورت میتوانند اقتصاد ایران را به شکوفایی برسانند. اگر قرار باشد فرمانداران و استانداران برای تصمیمگیری به گرههای اجرایی بخورند، نمیتوان کارها را بهخوبی پیش برد. امیدوارم این همایشها به تقویت حکمرانی اسلامی در اقتصاد و فرهنگ منجر شود.
انتهای پیام