به گزارش ایسنا، مطمئنا فشار زیادی برای انعقاد یک توافق تجاری میان آمریکا و چین وجود دارد. گزارشهای خبری نشان می‌دهد دولت ترامپ دیگر شتابی برای افزایش تعرفه‌ها ندارد و به دنبال تعدیل فشار تعرفه‌های چین روی واردات محصولات کشاورزی آمریکایی است. از زمان آغاز جنگ تجاری، شایعات و بازنگرهایی متعددی در خصوص تعویق تعرفه‌ها از سوی دولت آمریکا در اقبال خرید بیشتر چین یا تغییر سیاستهای اقتصادی این کشور شنیده شده است. اما پیشرفت چندانی در بهبود روابط تجاری دو کشور وجود نداشته و این امر به تشدید تنش‌ها منجر شد به طوری که واشنگتن طرف مقابل را متهم کرد با عدم خرید سویا و جلوگیری از صادرات فنتانیل، به توافق‌شان پشت پا زده است.
در سفر اخیر لیو هی، معاون نخست وزیر چین به آمریکا شایعات زیادی درباره تلاش جدی دو طرف برای انعقاد یک توافق جزئی به گوش می‌خورد. هدف از این کار، تلاش برای کاهش تنش‌ها و دست یابی به یک توافق جامع عنوان شد.
هر یک از این دو طرف به دلیل مسائل سیاسی داخلی، برای انعقاد یک قرارداد تحت فشار شدیدی قرار دارند. با وجود آمار مطلوب رشد تولید ناخالص داخلی چین، اقتصاد این کشور تحت فشار عظیمی قرار دارد و ارزش دلاری واردات چین ماه میلادی گذشته ۸.۵ درصد کاهش پیدا کرد و در طول سال ۲۰۱۹ به طور مستمر کاهش داشته که نشان دهنده ضعف کلی است. فروش کالاهای مصرفی ثابت بوده یا به میزان قابل توجهی کاهش داشته و خروج سرمایه گزارش نشده به بالاترین حد خود در سالهای اخیر رسیده است زیرا سرمایه گذاران پول خود را از چین خارج می‌کنند. دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا با تهدید استیضاح روبروست و فصل انتخابات همزمان با کندی رشد اقتصادی، نزدیک می‌شود و ترامپ تلاش دارد تا با اقدامی در حوزه سیاست تجاری، وارد سال ۲۰۲۰ شود.
با این حال مشکل اساسی توافق تجاری میان آمریکا و چین این است که به نظر می‌رسد توافقی وجود ندارد. هیچ متن رسمی درباره توافق میان آمریکا و چین وجود ندارد و رسانه رسمی چین نیز تنها اعلام کرده که پیشرفت قابل ملاحظه‌ای انجام شده است. حتی مقامات آمریکایی همچنان می‌گویند خود را برای توافق آماده می‌کنند و معلوم نیست خرید محصولات کشاورزی آمریکا توسط چین در این مدت چه میزان خواهد بود و آیا تعهداتی در خصوص ارز و مالکیت معنوی در توافق دو طرف گنجانده شده است یا خیر. کوتاه و مختصر، در حالی که یک توافق واقعی ممکن است در روزهای آینده انجام گیرد ولی فعلا قرارداد واقعی وجود ندارد.
مشکل بزرگ‌تر این است که آمریکا و چین تقریبا روی هیچ موضوعی توافق ندارند. این دو کشور روی مشکلات، چگونگی حل آنها یا حتی اهداف گسترده‌ای که باید مورد توجه قرار گیرند، توافق ندارند. چین موضع آمریکا که یارانه‌های دولتی به شرکتهای چینی و سیاست صنعتی این کشور یک مسئله تجاری هستند را نمی‌پذیرد و آمریکا نیز موضع چین مبنی بر این که وضعیت شرکت هواوی یک موضوع تجاری است را قبول نمی‌کند. هیچ کدام روی اهداف کلی توافق ندارند و در حالی که گشایش و آزادسازی، اهداف بنیادین مذاکرات تجاری را تشکیل می‌دهد، چین به هیچ وجه این موضوع را قبول ندارد.
هر کدام زمان زیادی را برای حذف مسائل مهم از میز مذاکرات صرف کرده است. طبق گزارشهای مختلف، چین از بحث درباره سیاست صنعتی و یارانه‌ها که یکی از شکایتهای اصلی واشنگتن است، امتناع کرده است. دولت ترامپ هم حاضر نشده درباره هوای و سایر شرکتهای چینی افزوده شده به لیست سیاه گفت و گو کند. عامل اصلی یک توافق کوچک این بوده که هر کدام از دو طرف خطوط قرمزی را دور مسائل متعددی کشیده و جایی برای مذاکره نگذاشته است.
بر اساس گزارش فارین پالیسی، با توجه به ماهیت مبهم توافق و وسعت محدود آن، دلیل چندانی وجود ندارد که به حاصل شدن یک توافق در آینده دل بست. چندین بار در ۱۵ ماه گذشته توافقهای احتمالی مطرح شده است که هیچ کدام به نتیجه نرسیدند. حتی اگر توافقی وجود داشته باشد لازم است که انتظارات واقع گرایانه‌ای برای اجرای موفقیت‌آمیز آن ایجاد شود.
در تازه ترین اظهارنظرها دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا، اعلام کرد تا زمانی که همتای چینی خود را ملاقات نکند، احتمالا هیچ توافق تجاری با پکن امضا نخواهد کرد. وی در گفت و گو با خبرنگاران گفت: توافق مقدماتی که هفته گذشته اعلام شد در فرآیند رسمی شدن است. ترامپ به همراه شی جین پینگ، رییس جمهور چین و سایر سران دولتی قرار است در مجمع همکاری اقتصادی آسیا-اقیانوسیه (اپک) که از ۱۱ تا ۱۷ نوامبر در سانتیاگو برگزار می شود، حضور پیدا کنند.
انتهای پیام