به گزارش ایسنا، به نقل از روابط عمومی فرهنگ و ارشاد فارس، میرجلال‌الدین کزازی، شامگاه یکشنبه 21 مهر در نشست تخصصی «حافظ و ادبیات» گفت: کُهن ترین شیوه فال گیری توسط بشر را می توان در حرکت مرغان آسمان متصور شد و برهمین اساس در زبان پارسی پهلوی به کسی که فال می گرفته «مرغ نشان» می گفتند، یعنی کسی که از نشانه های مرغان آگاه بوده و رمز و راز حرکت آنها را می شناخته است.

این پژوهشگر با بیان اینکه استفاده از دود در گذشته یک روش فال گرفتن بوده و به افرادی که این روش را به کار می‌گرفتند، دود افکن، می‌گفتند، استفاده از ریگ را به عنوان یکی از روش‌های گرفتن فال در گذشته دور عنوان و اضافه کرد: روش کار بدین شکل بوده که مشتی ریگ را بر روی زمین می ریختند و براساس چگونگی قرارگرفتن آنها به تفسیر و تاویل سرنوشت افراد می پرداختند.

او ادامه داد: در کارکردی دیگر، برای گرفتن فال از ریزه‌های باریک چوب نیز به همان منوال ریگ استفاده می‌شده تا فالگیر، در دروازه راز را برای فال‌خواه بگشاید.

این نویسنده و پژوهشگر با اشاره به اینکه امروز با شیوه های تازه تری از فال گرفتن مواجه هستیم، گفت: از این نمونه می توان به فال قهوه جوشان و فال با برگه هایی که تاروت نامیده می شود اشاره کرد.

کزازی یکی از ویژگی‌های قهوه را نقش پذیری آن بیان و اضافه کرد: در هیچ کدام از ابزارهای گرفتن فال نیروی شگرف و مینوی وجود ندارد و تنها ویژگی آنها را می توان نقش پذیری «فال خواه» دانست.

وی در تشریح بیشتر این موضوع گفت: واقعیت این است که در فال خوان (گیرنده فال) هم هیچ نیروی شگفت انگیزی وجود ندارد و او تنها با زبان نشانه ها و نماد آشناست و از همین داشته خود برای گرفتن فال استفاده می کند.

کزازی با طرح این پرسش که چه نیرویی در فال وجود دارد که نه تنها در ایران بلکه درسایر کشورهای جهان هم امروز شاهد رونق فال و فال گیری هستیم، گفت: تنها پاسخ این سوال، نیروی باور فال خواه است که باعث شده  این رفتار در طول تاریخ تداوم داشته باشد.

این پژوهشگر در ادامه به موضوع گرفتن فال با دیوان پرداخت و گفت: بدون هیچ اغراقی حافظ بزرگترین غزلسرای جهان و یکی از ویژگی های برجسته و منحصر به فرد دیوان حافظ نقش پذیری است؛ موضوعی که باعث می شود مخاطب یا فال خواه خود را در آیینه سخنان آب گون حافظ ببیند.

کزازی با تاکید براینکه حافظ حد زبان فارسی را بسیار بالا برد، هر غزل شاهوار حافظ را پیش از آنکه سروده‌ای در زبان بداند، ساخته‌ای خنیایی توصیف و خاطرنشان کرد: سخن حافظ در جایی است که ما پس از آن به جهان خنیا پیوند می خوریم.

به گزارش ایسنا، در این مراسم از سوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی از میرجلال‌الدین کزازی قدردانی شد.

انتهای پیام