آخوندی که اهالی «محله آخوند» دوستش دارند

حجت‌الاسلام‌والمسلمین باباشاهوردی طلبه جوانی است که در طرح «سکونتگاه‌های غیررسمی» که توسط سازمان تبلیغات اسلامی اجرا می‌شود در «محله آخوند» قزوین مستقرشده و تحولاتی در این محله ایجاد کرده است.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین عباس باباشاهوردی که برای کاهش آسیب‌های اجتماعی در «محله آخوند» قزوین مستقر است، در گفت‌وگو با ایسنا، می‌گوید: وقتی وارد محل شدم، در گذر و پاتوق گاه محل می‌نشستم، بعضی از اهالی محل گفتند اینجا ننشین زشت است، در سه ماه اول فقط نشستم، دیدم و آنالیز کردم و آسیب‌ها و فرصت‌ها را شناسایی کردم.

برخلاف نظر عمومی که جوانان روحانیت را قبول ندارند، باباشاهوردی ارتباط دوستانه‌ای با جوانان محله دارد، وی در ادامه اظهار می‌کند: مردم می‌گویند خودت را نمی‌گیری، امروز تصور بخشی از مردم از روحانیت این است که آن‌ها خودشان را تافته‌ای جدا بافته می‌دانند.

باباشاهوردی تأکید می‌کند: این عامل باعث می‌شود اقشار مختلف از روحانیت فاصله بگیرند، زمانی که جوان می‌بیند یک روحانی والیبال بازی می‌کند و کنارش روی سنگ و کف میدان و پاتوق گاه محل نشسته است با او ارتباط برقرار می‌کند.

جوانان شر محل با شیخ خوش‌برخورد محله دوست هستند، باباشاهوردی نیز معمولاً آن‌ها را در برخی کارها شریک می‌کند، بابا شاهوردی می‌گوید: اگر ادبیات جوان را بلد باشید و تفریحاتش را کنترل و هدایت کنید می‌توانید آن‌ها را جذب و ذهنشان را عوض کنید، من با جوانان محل با شوخی برخورد می‌کنم نه با لحنی تند و همین روش تاکنون بازتاب خوبی داشته است.

با شوخی و خنده مشکل را حل می‌کنم

وی تصریح می‌کند: اهالی می‌گویند شما همیشه با شوخی و خنده آسیب را حل می‌کنید، معتقد هستم که اگر می‌خواهیم تأثیرگذار باشیم باید هم‌تراز مردم باشیم، با شناخت آسیب‌ها و فرصت‌ها سعی کردم تهدید را به فرصت تبدیل کنم.

این روحانی می‌گوید: یک روز در پاتوق گاه محل که جای عموم است سه جوان را دیدم که علناً منکر می‌کردند به سمتشان رفتم و با شوخی و خنده سعی کردم آن‌ها را از کاری که می‌کنند بر حذر بدارم، با اینکه با لحن شوخی با آن‌ها برخورد کردم اما بازهم یکی از آن جوانان ناراحت شد هرچند بعد معذرت‌خواهی کرد و رفتارش نسبت به قبل عوض شد.

باباشاهوردی بیان می‌کند: یک روز می‌خواستم جایی بروم و دیرم شده بود؛ شخصی که در محله به ساقی مواد مخدر معروف است گفت بیا با موتور من برویم، اهل محل گفتند حاج‌آقا سوار نشو، اما من سوار شدم درحالی‌که همین مسیر را می‌توانستم با شخص دیگری بروم؛ در طول مسیر باهم از هر دری صحبت کردیم، چند روز پیش‌آمده بود و می‌گفت دیگر نمی‌خواهد در کار مواد مخدر باشد.

وی خاطرنشان می‌کند: به طرق مختلف سعی کردم جوانان محل را در کارها مشارکت بدهم مثلاً برای عید نوروز می‌خواستیم توسط سازمان زیباسازی در محله گلدان نصب کنیم، می‌توانستیم صفر تا صد کار را به عهده زیباسازی بگذاریم اما از جوانان محل کمک گرفتیم که خودشان درگیر شوند، این کار خیلی مورد استقبال قرار گرفت.

مدیر پایگاه فرهنگی اجتماعی محله آخوند تأکید می‌کند: معمولاً کاری که می‌خواهم برای محله انجام دهم، با صدای بلند اعلام می‌کنم و از اهالی محل کمک می‌خواهم تا بدانند یک نفر به فکرشان است.

محله آخوند می‌تواند پایلوت گردشگری باشد

وی در ادامه عنوان می‌کند: در محله آخوند آسیب‌ها و فرصت‌ها را شناسایی کردیم، در کاهش آسیب‌ها موفق شدیم اما نتوانستیم از فرصت‌ها استفاده کنیم، مهم‌ترین فرصت محله تاریخی آخوند موضوع میراث فرهنگی است، اگر میراث فرهنگی حمایت کند سه سال آینده محله آخوند می‌تواند محله پایلوت گردشگری قزوین شود؛ در این حوزه ایده‌های خوبی وجود دارد.

باباشاهوردی یادآور می‌شود: «خانه امام‌جمعه شهیدی»، «حمام آخوند»، «حمام بلور»، «قبر ملاخلیلا»، «امامزاده سلطان سید محمد»، «مسجد مدرسه سردار» و «آب‌انبار سردار کوچک» هشت اثر تاریخی محله آخوند هستند که در نزدیکی هم قرار دارند و می‌توان یک مسیر گردشگری ویژه درست کرد که یقیناً مورد استقبال نیز قرار خواهد گرفت.

وی ادامه می‌دهد: حمام بلور را بازسازی کردند اما رها شده است، خانه امام‌جمعه شهیدی را به خانه فرهنگ تبدیل کردند اما همیشه تعطیل است.

این روحانی عنوان می‌کند: چندین خانه قدیمی در محله داریم که مالکین حاضر هستند ساختمانشان را متری ۵۰۰ هزار تومان بفروشند، حتی در این محله مغازه با رهن یک‌میلیون و اجاره ماهانه ۵۰ هزار تومان وجود دارد، می‌توان تسهیلات در اختیارشان قرار داد و آن‌ها را به سفره‌خانه سنتی و اقامتگاه بوم گردی تبدیل کرد که به اقتصاد گردشگری محله کمک کند.

می‌گویند از مردم پول بگیرید!

وی تصریح می‌کند: به ما می‌گویند خودت باید از طریق مردم پول دربیاوری اما من به این موضوع اعتقاد ندارم، من معلم هستم و حقوقم یک‌میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است حالا راضی‌ام، درحالی‌که اگر به‌واسطه مردم درآمدزایی کنم مردم می‌بینند که اخلاصم از بین رفته است.

باباشاهوردی تأکید می‌کند: می‌توانم بگویم طی سه سالی که در محله آخوند بودم با کاهش آسیب‌های اجتماعی، به‌اندازه سه میلیارد تومان برای محله آورده داشته‌ام، کجا با ماهی یک‌میلیون هزینه طی سه سال می‌توانستند چنین دستاوردی داشته باشند، گاهی اعضای شورای شهر به من می‌گویند تو کار ما را نیز انجام می‌دهی، این‌که برای مردم کار می‌کنید و از خود مردم پولش را بگیرید درست نیست.

وی ادامه می‌دهد: من دارم آسیبی را رفع می‌کنم بنابراین وظیفه دولت است که از من حمایت کند، برای مثال اگر حالا در محل ۱۰ نفر مصرف مواد مخدر را ترک کرده‌اند یعنی هزینه کمپ اجباری از دوش دولت برای این ده نفر برداشته‌شده است، مردم تفاوت روحانی که ناهار نمی‌خورد و تا ساعت پنج کار می‌کند با حاج آقایی که بیاید کارت بزند و برود را متوجه می‌شوند.

مدیر پایگاه فرهنگی اجتماعی محله آخوند بیان می‌کند: یک سال است که ازدواج کرده‌ام، همسرم دریکی از مناطق خوب شهر قزوین زندگی می‌کرد اما بعد از ازدواج در پایین‌ترین محله شهر خانه اجاره کردیم، شرایط برایش سخت است، روبه‌روی خانه ما نیز محل خرید و فروش و استعمال مواد مخدر است، به‌طوری‌که شب‌ها نمی‌تواند بعد از ساعت هفت شب از خانه خارج شود.

وی اظهار می‌کند: با چنین شرایطی در این محل به عشق مردم زندگی می‌کنیم، اما حمایت نمی‌شویم و در چهار ماه اول سال حتی یک ریال هم دریافتی نداشتیم، برخی از روحانیون طرح سکونتگاه‌های غیررسمی به دلیل شرایط بد اقتصادی طرح را رها کردند، یکی از دوستانم که پیش‌ازاین در قم زندگی می‌کرد برای اجرای این کار فرهنگی به قزوین می‌آمد و حالا برای کسب درآمد در منطقه الموت به میوه‌چینی مشغول است.

جمع‌کردن طرح «سکونتگاه‌های غیررسمی» خیانت به مردم است

باباشاهوردی عنوان می‌کند: حدود سه سال است که طرح سکونتگاه‌های غیررسمی توسط سازمان تبلیغات اسلامی در استان قزوین در حال اجراست، ۱۶ محله از طرف وزارت کشور معرفی و ۱۶ روحانی در این محلات مستقر شدند، در این طرح روحانیون در محله سکونت پیدا می‌کنند و آسیب هر محله را احصا و راه‌حل ارائه می‌دهند.
تنها ارگانی که تعامل خوبی ندارد «بهزیستی» است

وی ادامه می‌دهد: اعتیاد، طلاق، حاشیه‌نشینی و بیکاری چهار معضلی است که در دستور کار ما قرار دارد، سال اول در حوزه اعتیاد ۴۰۰ معتاد در این ۱۶ محله شناسایی و به کمپ ترک اعتیاد معرفی کردیم، همچنین به‌منظور توانمندسازی با ارگان‌های مختلف جلسه گذاشتیم و کلاس‌های آموزشی در حوزه خانواده در سطح محلات برگزار شد.

این روحانی بیان می‌کند: تنها ارگانی که تعامل خوبی با ما ندارد بهزیستی است و می‌گوید ما خودمان بودجه داریم و کار می‌کنیم؛ کمیته امداد و شهرداری همکاری خوبی با ما داشتند برای مثال خدمات شهری به محله «کوی بهار» که آسیب‌های اجتماعی بالایی داشت، تعلق نمی‌گرفت و اعضای شورا به خاطر ساخت غیرمجاز این محله را در محدوده شهری حساب نمی‌کردند با پیگیری‌های فراوان روحانی مستقر در محل در دوره جدید شورای شهر این منطقه به رسمیت شناخته شد و خدمات شهری به آن دادند.

دفتر امور اجتماعی استانداری حمایت خاصی نمی‌کند

وی عنوان می‌کند: مدیرکل دفتر امور اجتماعی و فرهنگی استانداری قزوین کمترین حمایت را از این طرح داشته است و ما با کمبود اعتبار روبه‌رو هستیم، به‌طوری‌که این کمبود اعتبار باعث شده است برخی از روحانیون نتوانند در محلات کار کنند.

باباشاهوردی تصریح می‌کند: درحالی‌که سه سال از این طرح گذشته است، سازمان تبلیغات استان قزوین به‌سختی این طرح را پیش می‌برد و علی‌رغم اینکه قول حمایت داده بودند این اتفاق نیفتاد و قراردادی دوباره بسته نشد.

وی ادامه می‌دهد: امسال وارد سومین سال این طرح شدیم و هدف اصلی ما شناسایی آسیب‌های اجتماعی و پیشگیری از آن‌ها است، حضور روحانیون باعث اتفاقات خوبی در محلات شده است اما گزارش دهی نکردیم چون سازمان تبلیغات این طرح را مردمی می‌داند.

مدیر پایگاه فرهنگی اجتماعی محله آخوند تأکید می‌کند: برای مبارزه با آسیب‌های اجتماعی توسط سازمان تبلیغات سه استان قزوین، زنجان و همدان به‌عنوان پایلوت انتخاب شدند و تنها استان قزوین توانست فعالیت‌های خوبی انجام دهد و دو استان دیگر موفق نشدند، عملکرد موفق استان قزوین سبب شد این طرح در ۱۸ استان دیگر اجرا می‌شود و قزوین به‌عنوان موفق‌ترین استان به‌عنوان پایلوت انتخاب شد.

مردم امضا جمع کردند که بمانم

وی بیان می‌کند: اگر امروز این طرح ضعیف اجرا می‌شود به دلیل عدم‌حمایت است، در چهار ماه اول سال جاری ما حتی یک هزارتومانی هم دریافت نکردیم درحالی‌که محلات پرآسیب بود و نیاز به کار داشت، درواقع می‌توان گفت سازمان تبلیغات بودجه‌ای ندارد و استانداری نیز حمایت خاصی نمی‌کند.

باباشاهوردی تأکید می‌کند: در دو سال اول طرح با قوام خوبی پیش رفت اما امسال بودجه و اعتبار نداریم، برخی از روحانیون به دلیل فشار اقتصادی از محلات رفتند چون هزینه‌ای پرداخت نمی‌شود، خودم نیز می‌خواستم از محله بروم اما مردم ۲۰۰ امضا جمع‌آوری کردند که در محله بمانم من نیز ماندم و حالا می‌توانم بگویم محله‌ای که «آخوند دوست» نبود «آخوند دوست» شد.

انتهای پیام

  • یکشنبه/ ۲۱ مهر ۱۳۹۸ / ۱۰:۱۲
  • دسته‌بندی: قزوین
  • کد خبر: 98072115452
  • خبرنگار :