باقری در مصاحبه خود با خبرنگار ایسنا، در تاریخ 2 مهر، گفته بود که این سالن، در زمان برگزاری مسابقات شرایط استانداردی نداشته است و مجریان آن از اعلام حادثه به هیئت تا سه روز پس از برگزاری مسابقات جلوگیری کردند.
این در حالی است که نظری- زن عموی آرمان غیاثی کودک حادثه دیده - به خبرنگار ایسنا گفت: در روزهای اول پس از حادثه، تماسهایی که از باشگاه و مربیان با خانواده گرفته میشد، هیچ کس کمبود نظارتها را نمیپذیرفت و تقصیرات را متوجه یک فرد، که حمایتکننده ورزشکاران در طول مسابقه بود میدانستند، اما وقتی موضوع رسانهای شد و وزیر ورزش دستور پیگیری دادند، رئیس هیات به بیمارستان آمدند و از برگزاری مسابقه کاملا اظهار بیاطلاعی کردند.
رئیس هیئت اطلاع نداشته باشد عذر بدتر از گناه است
نظری افزود: دعوتنامه این مسابقه، دو هفته پیش از تاریخ برگزاری به صورت گسترده منتشر شد و از فرزندان ما برای شرکت در آن دعوت شد، این دعوتنامه در سایتها و اینستاگرام منتشر شده است و ورزشکارانی از شهر و استانهای دیگر نیز آمده بودند و این که رئیس هیات از این مقدمات در حوزه نظارتی خود اطلاع نداشته باشند، یک عذر بدتر از گناه است.
نظری افزود: اگر ایشان اطلاع داشتند و به وظایف خود برای نظارت و کارشناسی محیط مسابقه عمل نکردند، قصور ایشان باید مورد رسیدگی قرار گیرد، ولی اگر طبق گفته خودشان واقعاً اطلاعی نداشتند یک فاجعه رخ داده است و ایشان باید پاسخگوی این باشند که در این مدت دقیقاً به چه چیزی نظارت میکردند؟
او که مادر دو نونهال ورزشکار دیگر در این رشته است، افزود: چه کار دیگری به غیر از نظارت بر باشگاهها، رسیدگی به ورزشکاران، مسابقات و حمایتهای لازم بر عهده ایشان است که تمام ورزشکاران از روند کاری این هیئت گلایه دارند و معتقدند هیئت کاملا تعطیل است و شاید فقط روزهای پنجشنبه فعال باشد؟
وی اظهار کرد: رئیس هیئت، چند روز پس از رخداد حادثه ادعا کرده که از ماجرا بیخبر بوده، این در حالی است که بسیاری از داوران و متخصصین این ورزش که در استان فعال هستند، در مسابقه حضور داشتند و اصلا منطقی به نظر نمیرسد که رئیس هیئت این ورزش، تا چند روز بعد از وقوع، از برگزاری مسابقه و اخبار آن اطلاعی نداشته باشد.
نظری گفت: رئیس هیئت، بر روی صفحه اینستاگرام خود به دقت نظارت دارد، وی نظرات و مکاتبات ما را به سرعت حذف میکند، می توانستند بر روی باشگاههای تحت نظارت رسمیشان نظارتی داشته باشند، که حداقل مطلع شوند این مسابقه قرار است برگزار شود و مسابقه را لغو کنند یا بر شرایط اجرای آن نظارت کنند. در کنار وضعیت نامطلوب آرمان و شرایط روحی بد خانواده، این تناقضات برای ما سوالات زیادی را به وجود آورده است.
همسرعموی آرمان گفت: با توجه به شنیدههای ما بعد از رخداد حادثه، سالن برگزاری مسابقات، دو سال پیش به دلیل مشکلات استاندارد، فنی و ایمنی تعطیل شده بود و در زمان ریاست جدید هیئت، بازگشایی شده است، ضمن اینکه رئیس هیات شخصا به من گفت که سالن "مجوز تمرین" داشته است، این در حالی است که در روز برگزاری مسابقه، محدودهی زیر ارتفاعات بالای صخره، اصلا مجهز به تشک نبوده است.
وی افزود: حمایتکننده آرمان در حین برگزاری مسابقه، مدرک مربیگری نداشته و به گفته مربی آرمان، ایشان کارورز بوده است و یک خانم مربی قبل از صعود، کار حمایتکنندهها را بازبینی میکرده که اتفاقا برای نوبت هفتم یا هشتم که به آرمان رسیده بود، این خانم به کار حمایتکننده نظارت مجددی نمیکند و حمایتکننده، طناب محافظ آرمان را به حلقه دوم فرعی لباس، که تحت فشار باز میشود بسته است.
نظری ادامه داد: آرمان پس از ۸متر صعود، خسته و متوقف میشود تا روی نگهدارنده خود بنشیند و پایین بیاید که طناب رها میشود و تشک زیر او وجود نداشت و همانطور که در فیلم هم مشخص است، از فاصلهای به بعد تشک ارتفاعات بالا را پوشش نمیدهد و ناقص است.
تیم پزشکی و آتشنشانی در محل مسابقه وجود نداشت
این خویشاوند نزدیک به آرمان اظهار کرد: در این حادثه، ریههای آرمان، به دلیل شدت ضربه جمع شد و چون تیم پزشکی مجهز در محل حادثه حضور نداشته و پدر یکی از شرکتکنندگان که پرستار بود، راه هوا و تنفس کودک را باز کرده است. حال یکی از مشکلات بزرگ آرمان، تشنجهای مغزی است که حاصل همین تاخیر اکسیژن رسانی است.
وی افزود: بعد از رسیدن آمبولانس، آرمان را به بیمارستان زرینشهر ارجاع دادند، در حالی که حتی رئیس شورای شهر فولادشهر هم در تماس با ما اظهار تعجب کرد که چرا به بیمارستان فولادشهر مراجعه نشده است.
به گفته نظری، هیچ کس در آن لحظات حمایتی از آرمان نکرد و بیمارستان ها از پذیرش این کودک به خاطر وضعیت بحرانی سرباز میزدند اما با پیگیری شخصی خانواده آرمان، هماهنگیهای لازم برای انتقال آرمان به بیمارستان الزهرا اصفهان انجام شد و در نیم ساعت اول ارجاع به این بیمارستان، تشخیص دادند که آرمان خون ریزی داخلی شدیدی دارد که در بیمارستان زرین شهر تشخیص داده نشده بود.
این عضو خانواده آرمان، به نقل از پزشک آرمان ادامه داد: بعد از خارج کردن طحال، آرمان در حالت کما فرو رفت و سطح هوشیاری او در حال حاضر بین ۴تا ۶ است، اما به خاطر تشنجهایی که منجر به اسپاسم میشود، مجبور هستند که او را به بیهوشی عمیق ببرند تا سلولهای مغزی فرصت ترمیم پیدا کنند و اوضاع او از وخامت خارج شود.
از مسئولان برگزاری مسابقه شکایت شده است
وی افزود: بعد از رسانهای شدن ماجرا، جلسات کمیته برگزار شد و قول رسیدگی دادند، اما خانواده آرمان معتقدند، رئیس هیئت فرد مناسبی برای نظارت بر این مسئله نیست، چرا که درحال حاضر بدون این که مقصر مشخص شده باشد، باشگاه قزلباش که مدیریت آن مسئول برگزاری مسابقه بوده است همچنان فعال است.
نظری ادامه داد: اداره کل ورزش استان وعده داده که پیگیر موضوع خواهند بود و جلسه کمیته انظباطی در تاریخ 7مهر برگزار و مقصرین حادثه معرفی خواهد شد اما تاکنون کسی به خانواده ما اطلاع نداده است و سوال هم که میپرسیم، جواب نمیدهند و اصلا در دفتر هیات حضور ندارند که بخواهند جوابگو باشند.
وی وضعیت روحی خانواده آرمان را بسیار بد توصیف کرد و گفت: در حال حاضر، وکیل کارهای لازم را انجام میدهد؛ فعلا از مسئولان برگزاری مسابقه شکایت شده است، اما اصل شکایت باید از رئیس هیات انجام و مشخص شود که چرا باید چنین اتفاقی تحت نظر وی رخ بدهد؟
نظری با اعلام اینکه، پدر آرمان، منتظر است تا او وضعیت بهتری پیدا کند و بعد از تقلیل فشار روانی به این مسائل رسیدگی کند، اظهار کرد: چند ماه دیگر، این موضوعات تمام میشود و مادر دیگری فرزندش را به این سالنها خواهد برد و همانقدر که ما بیاطلاع بودیم و الان از اوضاع نابسامان به ما اطلاع میدهند، به باشگاهها اعتماد خواهند کرد و باز حوادث برای آرمانها تکرار خواهد شد.
این عضو خانواده غیاثی، گفت: پدر و مادر آرمان، وضعیت خوبی برای حضور افراد در محل بیمارستان ندارند و از کسانی که قصد همدردی با خانواده آرمان را دارند، تقاضا داریم تا دعا کنند که او به هوش بیاید؛ امیدواریم این حادثه برای هیچ کودک دیگری رخ ندهد، اما در برخورد با قصور انجام شده، کوتاهی نخواهیم کرد و پیگیر حقوق آرمان خواهیم بود
تنها یک پزشکیار در سالن حاضر بود
همچنین افضلی، پدر یکی از مسابقهدهندگان که کارشناس پرستاری است و کمکرسانی لازم را به آرمان غیاثی انجام داد در گفتوگو با ایسنا، گفت: تنها کاری که در آن لحظه میتوانستم انجام دهم این بود که لباس محافظ آرمان را بچینم و او را برگردانم و راه هوایی را برایش باز کنم تا دچار مرگ مغزی نشود.
پرستار حاضر در محل وقوع حادثه افزود: هر ورزشی خطرات خودش را دارد و سالن مسابقه، استاندارهای لازم را نداشت، اگر چند تشک بیشتر پهن شده بود، مشکلات کمتری به وجود میآمد و نهایتا اگر این کودک از همان ارتفاع سقوط میکرد، روی تشک میافتاد و حادثه و حواشی آن کمتر میشد.
وی با اشاره به اینکه تیم پزشکی ناقص بود، افزود: برای برگزاری چنین مسابقهای لازم است پزشک مجرب و هماهنگیهای لازم برای آمبولانس و ... انجام شود تا در ورزشگاه حاضر و آماده باشند، امروز مسابقه فوتبال هم برگزار میشود، آمبولانس و تیم پزشکی حضور دارند.
افضلی گفت: یک پزشکیار در سالن حاضر بود که در زمان وقوع حادثه اظهار کرد که حق تزریق ندارد و نمیتواند کاری انجام دهد، البته ایشان کار خاصی هم نمیتوانست انجام دهد، چرا که امکانات خاصی در کیف کمکهای اولیه ایشان وجود نداشت.
این کارشناس پرستاری افزود: پزشکیار حاضر، گفتند از طرف هیات پزشکی ورزشی این کیف به ایشان داده شده و این تعجبآور است که باتوجه به اینکه این ورزش سخت و پرخطر است فقط یک پزشکیار در محل حاضر بود و تیم پزشکی که بتواند اقدامات اولیه را با امکانات به درستی انجام دهد در دسترس نبود.
انتهای پیام