به گزارش ایسنا و به نقل از کمیته اطلاع رسانی اجلاس جهانی راه ابریشم، سیدهادی احمدی روئینی در ششمین نشست کمیته هماهنگی میراث برای ثبت‌های زنجیره‌ای در کشورهای مسیر جاده ابریشم و در سمینار آموزشی ثبت جهانی آثار باستانی و توسعه گردشگری به میزبانی همدان، با بیان اینکه سال ۱۹۷۹ تلاش شد ۳ اثر «تخت جمشید»، «چغازنبیل» و «میدان نقش‌جهان» ثبت جهانی شود و خوشبختانه این ۳ اثر در آستانه انقلاب ثبت جهانی شدند، اظهار کرد: در حال حاضر ۲۴ پرونده موفق ثبت جهانی داریم و تعداد سایت‌های جهانی ثبت شده ۴۵ عدد است و باغ‌های ایرانی ۹ مورد و قنات‌ها ۱۱ مورد هستند.
مدیرکل حفظ و احیاء بناها، بافت‌ها و محوطه‌های تاریخی وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آخرین ثبت جهانی ایران را مربوط به جنگل‌های هیرکانی دانست و ادامه داد: آن دسته از میراث تاریخی در معرض خطر ناشی از زلزله یا جنگ جزو آثاری هستند که ثبت می‌شوند. اگر به یک اثر میراث جهانی حمله شود جنایت علیه بشر محسوب می‌شود و عواقب آن از حمله به یک شهر بیشتر خواهد بود.
احمدی‌روئینی با بیان اینکه یونسکو برای ثبت جهانی آثار سه بال کارشناسی دارد و در کنار این موارد قسمتی نیز کار تخصصی میراث طبیعی را انجام می‌دهد، تأکید کرد: بعد از ثبت جهانی اثر تاریخی، کار تمام نمی‌شود به طوریکه یکی از موارد مورد توجه باید این باشد که گزارشی از این اثر و اقدامات لازم برای حفاظت از آن ارسال شود.
وی با بیان اینکه برخی این سوال را دارند که آیا یونسکو پولی در این زمینه پرداخت می‌کند که باید بگوییم این مجموعه صندوق بین‌المللی پول نیست، گفت: بیش از ۱۰۰ کشور عضو آن حق عضویت می‌پردازند و حتی زمان اضطرار برای حفاظت از یک اثر کمک مالی می‌کنند.
مدیرکل حفظ و احیاء بناها، بافت‌ها و محوطه‌های تاریخی وزارت میراث فرهنگی در ادامه مهمترین ویژگی یک اثر برای ثبت جهانی را اصالت آن دانست و اعلام کرد: از طرفی اثر باید ثبت ملی شده باشد و در فهرست موقت ثبت جهانی قرار گیرد که از همدان «غار علیصدر»، «هگمتانه» و «تپه نوشیجان» و چند کاروانسرا در فهرست موقت ثبت جهانی قرار دارند.
احمدی روئینی با اشاره به اینکه منظر فرهنگی روستای تاریخی «میمند» نیز ثبت شده است، گفت: راه‌های تاریخی و فرهنگی و مذهبی نیز ثبت جهانی می‌شوند، یکی از آنها راه‌های تاریخی «جاده ابریشم» است.
وی با بیان اینکه آثاری که از سوی کشورهای مسیر «راه ابریشم» تشخیص داده شود به ثبت جهانی اضافه می‌شوند، افزود: همدان از ۲۵۰۰ سال قبل در این راه استراتژیک دارای اهمیت ویژه‌ای بوده و هنوز هم هست.
مدیرکل حفظ و احیاء بناها، بافت‌ها و محوطه‌های تاریخی وزارت میراث فرهنگی اضافه کرد: نکته دیگر بحث مدیریت است که برنامه‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت برای سایتی که برای ثبت معرفی شده معین می‌شود.
وی با اشاره به اینکه هر اثری برای ثبت باید معیارهایی داشته باشد، خاطرنشان کرد: گاه برای ثبت جهانی یک اثر یک معیار کافی است اما گاهی باید دارای چندین معیار باشد.
انتهای پیام