مظفر قربانینژاد از سن ۱۰ سالگی در مسیر تعزیهخوانی گام نهاده و در حالیکه نیم قرن از تجربه اش در این رشته هنری میگذرد از وضعیت کنونی تعزیه گلهمند است و معتقد است که این هنر رو به ابتذال است.
این هنرمند در گفتوگویی با ایسنا، در واکنش به موضوع اختصاص مکانی برای اجرای تعزیه در طول سال گفت: سال ۵۹ در مصاحبهای در یک روزنامه گفتم که حسینیهای برای ما تعزیهخوانان درست کنید الان ۴۰ سال از آن زمان گذشته و هنوز خبری نیست.
او ادامه داد: سوم خرداد که میشود آزادی خرمشهر را جشن میگیرند و از وضعیت بد این شهر می گویند اما به محض اینکه این روز تمام میشود، یادشان می رود اوضاع این شهر چگونه است و خرمشهر میماند و آب آلوده. وضعیت تعزیه هم به همین شکل است؛ هر دوسال در جشنواره آیینی سنتی میگویند جا و مکانی برای تعزیه و نمایشهای آیینی اختصاص دهید اما همین که جشنواره تمام میشود همه یادشان میرود چه گفتند و چه شنیدند.
او با تاکید براینکه "کسی در طول این همه سال دلش برای تعزیه نسوخته و نخواهد سوخت" بیان کرد: من پنج سال پیش به آقای لاریجانی گفتم زمان ناصرالدین شاه تکیه دولت درست کردند و تعزیهخوانی میکردند . حالا شما یک «تکیه ملت» درست کنید و از تعزیهخوانان شهرهای کشور دعوت کنید در آنجا بخوانند. با این کار گردشگران هم تعزیه را میبینند و قطعا از آن استقبال میکنند.
این تعزیهخوان از وضعیت این روزهای تعزیه گله کرد و توضیح داد: تعزیه ثبت جهانی و ملی شد و برای این اتفاق هم پدر ما تعزیهخوانان درآمد. برای ثبت جهانی تعزیه به حسینیه زواره رفتیم، حتی هتلی هم به ما ندادند و در مدرسه میخوابیدیم اما با دل و جان کارمان را انجام دادیم که این هنر ثبت جهانی شود. اما مسئله این است که بودجهای که برای این هنر در نظر میگیرند، چه میشود؟ در دنیا حتی اگر یک در قدیمی ثبت شود به آن بودجه اختصاص میدهند و حال تغزیه که ثبت جهانی شده است، بودجه ندارد؟
او ادامه داد: تعزیه در این یک دههای که ثبت جهانی شده تغییر کرده اما به انحراف رفته است. این روزها تعزیه آهنگخوانی و مطربی شده است. آهنگهای رادیو و تلویزیون در تعزیه خوانده میشود در حالکه خود رادیو و تلویزیون از تعزیه وام گرفته شدهاند. حتی اگر تعزیه نبود قطعا موسیقی مرده بود.
قربانینژاد افزود: اگر به فضای مجازی سر بزنید میبینید که این روزها همه کشور تعزیه میخوانند و هر شهرستان پنج تا تعزیهخوان برای خود پرورش داده است و با تهیه چند دست لباس تعزیهخوانی میکنند اما چه تعزیهخوانی؟
او تصریح کرد: متاسفانه این روزها نوارهای مبتذل تعزیهخوانان را میشنویم. تمام تعزیه ما سینه زنی و مداحی شده است. در یک تعزیه یک سینهزنی، یک رجز، یک غریبخوانی و ... داریم، یعنی از هر چیز یک بار و هیچ چیز تکراری نداریم اما الان در تعزیه حضرت عباس ۶ بار سینهزنی میکنند، اگر می خواهید مداحی و سینه زنی کنید به دستهها بروید.
این هنرمند با ابراز ناراحتی بیان کرد: این روزها در تعزیه شاهنامه و یا روضه میخوانند. چرا باید این اتفاق بیفتد؟ چرا با این ترفندها میخواهید از مردم اشک بگیرید؟ این اتفاقات تعزیه را به ابتذال میبرد. من دردم این است که خودمان مجلس تعزیهخوانی داریم، وقتی غنی هستیم چرا باید غرض و وام بگیریم. تعزیه در تمام شهرهای کشور رفته اما تعزیه نیست.
این هنرمند پیشکسوت که موافقخوان است این دهه محرم را در فرهنگسرای خاوران از ساعت ۱۷ تا قبل از اذان مغرب مشغول تعزیهخوانی است و از پنجم محرم در فرهنگسرای اشراق واقع در تهرانپارس نیز از ساعت ۲۱ مراسم تعزیه دارد.
انتهای پیام