محمدحسین محمدیان در گفتگو با ایسنا، درباره بازگشتش به اردوی تیم ملی و زمان دقیق پایان محرومیت چهار ساله اش از حضور در میادین کشتی، اظهار کرد: پنجم مهرماه محرومیت ۴ ساله من به پایان می‌رسد و می‌توانم در رقابت‌های بین‌المللی برای ایران کشتی بگیرم.
آزادکار وزن ۹۷ کیلوگرم ایران درباره نامه‌نگاری مسئولان سابق فدراسیون کشتی برای کاهش محرومیت وی گفت: به اتحادیه جهانی کشتی نامه زده بودند اما نمی‌دانم چرا فایده‌ای نداشت و هیچ کاری برای کاهش محرومیت من انجام نگرفت. حتی یک ثانیه هم محرومیتم را کم نکردند. به هر حال هر چه که بود گذشت و خدا را شکر می‌کنم در این چهار سال دوام آوردم و الان هم انگیزه خیلی زیادی برای رسیدن به موفقیت دارم.
وی درباره شرایط خوب خود با وجود چهار سال دوری از میادین کشتی، خاطرنشان کرد: دو اردو را در تیم ملی پشت سر گذاشتم و خدا را شکر شرایطم روز به روز بهتر می‌شود، البته در شهر خودمان تمرین داشتم اما شرایط تمرین در اردوی تیم ملی تفاوت زیادی با تمرین شخصی دارد. باید به مسابقات بین‌المللی بروم تا به مرور شرایطم برای حضور در مسابقات مهیا شود.
دارنده مدال‌های برنز جهان ۲۰۱۴ و طلای آسیا۲۰۱۵، در ادامه گفتگو با ایسنا، درباره شرایط خود در چهار سال گذشته که مجبور به تحمل دوران محرومیتش بوده است، خاطرنشان کرد: فقط این را بگویم این بلا سر هیچکس نیاید. خیلی سخت است، از حرف و حدیث مردم تا زخم زبان‌ها. خیلی باید پوست کلفت باشی که بتوانی دوام بیاوری. همیشه ته دلم کور سوی امیدی بود که بالاخره این روزهای سخت تمام می‌شود و باز هم می‌توانم به تیم ملی برگردم و برای ایران کشتی بگیرم. با همین انگیزه و امید بود که دوام آوردم و تمریناتم را رها نکردم.
فرزند عسکری محمدیان (دارنده دو مدال نقره المپیک) ادامه داد: خیلی وقت‌ها کم آوردم و به این نتیجه رسیدم کشتی را برای همیشه رها کنم اما باز هم با دلگرمی خانواده و امیدی که به خودم می‌دادم تمریناتم را از سر می‌گرفتم. همیشه ۶ صبح بیدار می‌شدم و تمرین می‌کردم. بچه‌ها می‌گفتند "مگر دیوانه‌ای؟ جوری تمرین می‌کنی انگار مسابقه داری". اما من امید و هدف داشتم و نمی‌خواستم با رها کردن تمرین عقب بمانم. پدرم و خانواده همیشه به من دلگرمی می‌دادند و می‌گفتند بزودی همه چیز درست می‌شود.
محمدیان در ادامه در پاسخ به این سوال که چه اهدافی را دنبال می کند، گفت: هدفم صد درصد حضور در المپیک ۲۰۲۰ و افتخارآفرینی برای ایران است. انگیزه خیلی زیادی دارم و خوشبختانه با وجودیکه چهار سال از میادین دور بودم اما شرایط بدنی ام خوب است.
وی در واکنش به این موضوع که اگر چند ماه زودتر محرومیتش تمام می‌شد می‌توانست با توجه به شرایط موجود به عنوان نماینده وزن ۹۷ کیلوگرم ایران راهی مسابقات جهانی قزاقستان شود، گفت: قطعا اگر این اتفاق می‌افتاد خیلی عالی می‌شد اما قسمت نبود و حالا برای المپیک آماده می‌شوم. خدا را شکر خوب موقعی رفتم و خوب موقعی هم برگشتم!
آزادکار وزن ۹۷ کیلوگرم ایران در پایان با تشکر از همه افرادی که در این چهار سال به او کمک کرده‌اند، گفت: از شما نیز بخاطر حمایت‌هایی که در این چهار سال از من داشتید و من را فراموش نکردید نیز تشکر می‌کنم.
انتهای پیام