فهیمه مهدی‌پور، مسئول مؤسسه باستان‌شناسی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اینکه مؤسسه باستان‌شناسی دانشگاه تهران از سال‌های قبل از انقلاب دانشجویان را به حفاری می‌برد و آثار حاصل از این حفاری‌ها به منظور انجام کارهای تحقیقاتی و پژوهشی در این مؤسسه گردآوری شده است، توضیح داد: جدای از آثاری که میراث فرهنگی برمی‌دارد، آثاری که جنبه مطالعاتی داشته در مؤسسه می‌ماند و بعد از انقلاب در سال ۷۶ با توجه به ارزشمندی این مجموعه، مؤسسه باستان‌شناسی دانشگاه تهران به شکل موزه درمی‌آید.
وی با اشاره به اینکه این موزه به دلایلی جمع شده و در سال ۸۳ آثار بار دیگر گردآوری و مرمت شد، خاطرنشان کرد: در این زمان موزه به صورت رسمی افتتاح شد و همه آثاری که حاصل کاوش‌های سیستماتیک دانشگاهی بوده‌اند، از شناسنامه برخوردار می‌شوند.
مسؤول مؤسسه باستان‌شناسی دانشگاه تهران اظهار کرد: چیدمان موزه به صورت توالی تاریخی از قدیمی‌ترین دوره تا جدیدترین دوره است که در ۳ تالار چیده شده و تالار اول شامل آثار دوره نوسنگی و مس‌سنگی، تالار دوم شامل آثار عصر آهن و تالار سوم نیز به آثار تاریخی و اسلامی اختصاص یافته است.
مهدی‌پور این موزه را دارای آثار منحصر به فرد دانست و گفت: در این موزه آثار متنوعی وجود داشته که آثار ساخته شده از سفال، فلز، سنگ و آثار استخوانی را شامل می‌شوند.
وی در پایان صحبت‌های خود به برنامه‌های این موزه از جمله برگزاری بازدید گروهی برای دانش‌آموزان و دانشجویان پرداخت و گفت: همچنین اساتید می‌توانند یک روز را به بازدید دانشجویان از موزه اختصاص دهند و درهای این موزه با هماهنگی قبلی به روی بازدیدهای گروهی مدارس و دانشگاه‌ها و عموم مردم باز است.
مزیت ثبت در یک پایگاه اطلاعاتی برای موزه‌های ایرانی عضو UMAC
فاطمه احمدی، عضو هیات اجرایی کمیته بین‌المللی موزه‌های دانشگاهی نیز در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اینکه در روزهای اخیر موزه دانشگاه فردوسی مشهد نیز به کمیته بین‌المللی مجموعه‌ها و موزه‌های دانشگاهی (زیرمجموعه ایکوم، شورای بین‌المللی موزه‌ها) پیوسته است، گفت: از حدود سال ۲۰۱۱ که کمیته موزه‌های دانشگاهی شکل گرفته، تا به امروز ۱۱ موزه از ایران را در این کمیته ثبت کرده‌ام.
وی با بیان اینکه نزدیک به ۴ هزار موزه دانشگاهی در دنیا وجود دارد، موزه‌های ایرانی عضو یومک را «موزه ملی تاریخ پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران»، «موزه نگارستان دانشگاه تهران»، «موزه مقدم دانشگاه تهران»، «موزه تاریخ طبیعی دانشگاه تربیت معلم مشهد»، «موزه تاریخ طبیعی دانشگاه شیراز»، «موزه نصیر دانشگاه خواجه‌نصیر»، «موزه تاریخ علم دانشگاه اردبیل»، «موزه بهداشت و سلامت دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد»، «موزه تاریخ پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر» و «موزه دانشگاه فردوسی مشهد» و «موسسه باستان شناسی دانشگاه تهران» برشمرد.
کارشناس موزه ملی تاریخ علوم پزشکی دانشگاه تهران از جمله مزایای ثبت موزه‌های دانشگاهی ایرانی در کمیته بین‌المللی مجموعه‌ها و موزه‌های دانشگاهی را ثبت موزه‌های فوق همراه با موزه‌های هم خانواده در یک پایگاه اطلاعاتی دانست و خاطرنشان کرد: این موضوع باعث بهره‌مندی پژوهشگرانی است که در حوزه دانشگاه‌ها مطالعه می‌کنند. همچنین ارجاع خوبی برای بقیه موزه‌های دانشگاهی به حساب می‌آید، از این لحاظ که به عنوان مثال موزه تاریخ علوم پزشکی می‌تواند ببیند چند موزه پزشکی در دنیا هست و آن‌ها چطور به ارائه تاریخ پزشکی یا تاریخ علم خود پرداخته‌اند.
احمدی در پایان تأکید کرد: بین ۳۳ کمیته‌ای که زیر نظر شورای بین‌المللی موزه‌ها (ایکوم) کار خودشان را انجام می‌دهند، کمیته بین‌المللی موزه‌های دانشگاهی تنها کمیته‌ای است که برای خود پایگاه اطلاعاتی تعبیه کرده است.
انتهای پیام