به گزارش ایسنا، یادمان نخستین سال درگذشت زندهیاد عزتالله انتظامی به نام «یک عمر با عزت» که توسط کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران تدارک دیده شده بود، عصر شنبه، ۲۶ مردادماه در موزه سینما برگزار شد.
مجید انتظامی، پسر عزتالله انتظامی به عنوان اولین سخنران این مراسم بیان کرد: مدتی پیش همسرم خواب پدرم را دید که گفته بود این پول را بگیر و باقلوا و شیرینی بخر و به مراسم بیاور. من چیز خاصی ندارم که از پدر بگویم. او همیشه با شیرینی خاصی که داشته، تمام خاطراتش را از اذان گفتن روی پشت بام و آلمان رفتن تا فعالیت در اداره تئاتر و بازی در فیلم گاو تعریف کرده است.
او سپس با بغض ادامه داد: پدرم همانگونه که دوست داشت، زندگی کرد و تاریخ او را قضاوت خواهد کرد. دوست نداشت کسی راجع به او تعریف کند و میگفت مانند استشهاد محلی است. با عزت زندگی کرد و با عزت از دنیا رفت و من هستم که هنوز نتوانستم این غم را فراموش و آن را کم کنم.
نوه این هنرمند نیز در سخنانی بیان کرد: عزتالله انتظامی باعث افتخار خانواده و کشور بود اما وقتی از بین ما رفت، در واقع ما پدربزرگ و سایه سرمان را از دست دادیم و برایمان سخت بود. او برای ما خاطرهسازی کرده بود و جایش بسیار خالی است. از پدرم (مجید انتظامی) هم برای تمام خدماتی که برای پدرش انجام داد، تشکر میکنم زیرا از هیچ چیزی کوتاهی نکرد و اگر نبود، شاید پدربزرگ را زودتر از اینها از دست میدادیم.
در ادامه حمید موسوی، شهردار منطقه یک هم در سخنانی بیان کرد: عزتالله انتظامی به فرهنگ و هنر این مرز و بوم اعتبار بخشید. او در سالهای فعالیت خود همیشه در اوج بود و امیدوارم خانه موزه که امروز افتتاح شد، توانسته باشد بخشی از آن سالها را به نمایش بگذارد.
وی افزود: رویکرد شهرداری تهران تغییر رویکرد سرمایهگذاری از بخش مسکن به بخش خدمات، گردشگری و توجه به مسائل فرهنگی است. در این مدت ما خانه جلال و سیمین را تکمیل کردیم و خانه نیما را خریداری کردیم و خانه موزه را هم امروز افتتاح کردیم.
سپس ایرج راد، مدیر عامل پیشین خانه تئاتر بیان کرد: یک سال گذشته است و من باور نمیکنم مردی که عاشق زندگی بود و همه را امیدوار میکرد، از بین ما رفته است. در لحظاتی که در اوج توانمندی بازیگری قرار داشت، برای ادامه تحصیل به دانشکده هنرهای زیبا آمد و هر کدام از اساتید وقتی عزتالله انتظامی را مقابل خود میدیدند، میگفتند ما باید در آن سو بنشینیم و شما این سو باشید اما او متواضع بود و مانند یک شاگرد ابتدایی تمام تمرینات را انجام میداد.
او ادامه داد: بسیار فرد وقت شناسی بود و با تمام وجودش هنرش را دوست داشت و به همین دلیل به افتخاری برای کشور خود تبدیل شد. مرد تئاتر و افتخار سینماست. ما متأسفانه چیزی از زمانی که استاد انتظامی پیشپردهخوان بود، نداریم؛ در حالی که کارهای بسیار فاخری را بازی کرد. تمام وجودش را وقف کارش کرده بود و وقتی میخواست روی صحنه برود، از حدود یک ساعت قبل دیگر با کسی صحبت نمیکرد و پیش از روی صحنه رفتن به خدا توکل میکرد. صحنه را محلی مقدس و مانند عبادت میدانست. ما هنوز تأثیر این هنرمند را در کشور و جامعه نشناختهایم و در آینده دورتر او را خواهند شناخت.
محمدجواد حقشناس، رئیس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهرداری تهران در سخنانی با اشاره به افتتاح خانه موزه انتظامی، گفت: خوشحالم که بعد از خروج از خانه موزه و بازدید از آن حال فرزندان این هنرمند خوب بود زیرا در چند سال اخیر خانواده از وضعیت یک خانه دلخور بودند و این حال خوب برای ما بسیار ارزشمند بود. این مرد بزرگ یک عمر باعزت زیست و وقتی آن اتفاق تلخ برای ایشان رخ داد و او را به شیوه نادرست به جایی بردند که نباید میرفت، او طی بیانیهای خودش را برای مردم تعریف میکند و میگوید: مردم عزیز کشورم من برای شما ما همیشه همان عزتم، بچه سنگلج؛ همانی که از ۱۳ سالگی در تماشاخانههای لالهزار با تشویقهای شما بزرگ شد، همانی که همراه با شما و دردهای ایران گریسته است و با شادیهایتان لبخند زده است.
وی در ادامه صحبتهای خود به نقشهای متفاوت و توانایی این هنرمند اشاره کرد و گفت: او برای رسیدن به هر یک از آنها ریاضت کشیده است. باید نام این هنرمندان در سطح شهر وجود داشته باشد و این وظیفه را شورای شهر تهران برعهده گرفته است. قصد داریم این مراسم را برای دیگر بزرگان این کشور هم به پاس فعالیتهایشان داشته باشیم.
سپس منوچهر شاهسواری، مدیرعامل خانه سینما نیز با بیان این که «شأن عزتالله انتظامی بسیار بیشتر از آن است که بخواهم راجع به او صحبت کنم»، گفت: شاید همه ما این حس در دلمان باشد که حقشناسی در جامعه یک امر اخلاقی پایدار است و حتما کسانی که این امر را در دستور کار قرار میدهند، دارای فضیلت واقعی هستند. در روزگاری که مجموعهای از رفتارهای بدلی فضای جامعه ما را فراگرفته، گوهری مانند عزتالله انتظامی نایاب است. این فضیلت مانند پرچمهای در حال اهتزاز است و میتوانیم مسیرمان را با توجه به حضور آنها پیدا کنیم. متأسفم که خیلی از کسانی که وظیفهشان بود در این مراسم باشند، نیستند ولی مردم از باب حقشناسی حضور دارند.
در ادامه حمیدرضا نوربخش، مدیرعامل خانه موسیقی بیان کرد: افتخار داشتم در کنار این هنرمند چند سالی باشم و از ایشان یاد بگیرم. لحظاتی را دیدم که کسی شاید نداند. این مرد هیچ وقت چیزی برای خودش نخواست و همواره به فکر همکاران دیگرش و همچنین کسانی که مشکلاتی داشتند، بود و احساس مسئولیت میکرد و از وظایف خودش میدانست که آنها را رصد کند و کاری برای آنها انجام دهد. از آنهایی که تمکن داشتند، میخواست تا به دیگران کمک کنند. این جوانمردی بسیار ارزشمند است.
او سپس قطعهای را به آواز خواند.
گوهر خیراندیش نیز که در فیلم بانو با او همبازی شده بود، در سخنانی بیان کرد: من در اندازهای نیستم که بخواهم درباره آقای بازیگر صحبت کنم. آخرین مصاحبه ایشان برایم بسیار جالب بود. او روزهای گذشته را به خوبی و دقیق به خاطر داشت اما روزهای جدید را فراموش میکرد.
در ادامه شهرام گیلآبادی، مدیرعامل خانه تئاتر نیز در سخنانی بیان کرد: آقای انتظامی یک بار به من گفت شما فضاهایی مانند سنگلج و چیزهایی شبیه به این را پیگیری میکنید اما از سعدی افشار چه خبر دارید؟ من گفتم بیخبر نیستیم و گفت برویم به او سر بزنیم و این اتفاق هم افتاد. گفتند چه خوب است خانه این هنرمند را به محلی برای سیاهبازی تبدیل کنیم ولی نتوانستیم این کار را انجام دهیم زیرا توان مالی آن را نداشتیم. او معتقد بود ما دیگر کسی مانند سعدی افشار را نداریم و او یک معجزه است. معماران شهری میگویند شهر به مثابه یک موجود زنده است و ما با نامگذاری این هنرمند بر روی خیابان جان دوباره به آنها بخشیدیم.
وی افزود: هنرمندان فشارهای بسیاری را متحمل میشوند و باید قدر آنها را بدانیم. تا وقتی که نام او را بر روی خیابانی میبینیم، یاد او زنده میماند. البته که اگر او زنده است، برای این است که از روحش مایه گذاشته است و باید جوانمردیهایش را تکثیر کنیم و به تکریم هنرمندان بپردازیم. این که پلاکی روی دیوار زده میشود، سختی های بسیاری دارد اما قطعا این اتفاق میتواند شهر را به مثابه یک موجود زنده جان ببخشد.
پیروز حناچی، شهردار تهران با بیان این که «آقای انتظامی خودش را همیشه اینگونه معرفی میکرد: من عزت هستم بچه سنگلج»، گفت: امروزه چقدر جای محلات تهران که به واسطه آنها تمایزهای محلی هم شکل میگرفت، خالی است. او هم هنرمند بود و هم هنرمندپرور. یکی از خصیصههای هنرمندان این است که در دل مردم جا دارند و گذشت زمان یاد آنها را از بین نمیبرد. ما در دوره حاضر تلاش کردیم شهر را به ارزشهای معنوی و تاریخی آن نزدیک کنیم. ما در زمینه هنرمندپروری و هنر بسیار توانا هستیم و سالها بود که این ثروت را فراموش کرده بودیم. حالا به سراغ آن رفتهایم و امیدوارم شرایطی فراهم شود که شهر به ارزشهای فرهنگی نزدیکتر شود و مردم با شهر آشتی کنند.
او ادامه داد: باید حس تعلق به مکان در مردم ایجاد کنیم. هر کدام از ما وقتی وارد فضاهایی میشویم که طراحی شده است حال بهتری داریم. کشور ما پر از تاریخچه و عقبه فرهنگی است و اسناد به جا مانده تاریخی بسیاری چه در زمینه ملموس و ناملموس وجود دارد. اگر امروز اینها به کار ما نیاید، پس باید چه کنیم؟ ما منتظریم کسی دارای قدرت ماورایی به کمک ما بیاید اما این امر شدنی نیست. امروز شهر ما با مشکلات بسیاری مواجه است که یکی این است که نمیتوان در زمستانها نفس کشید. در کوتاهمدت هیچ راه چارهای وجود ندارد؛ جز همراهی مردم اما در بلندمدت توسعه حمل و نقل عمومی می تواند تأثیرگذار باشد. بنا بر این برای رد شدن از این بحران نیاز به همراهی داریم.
شهردار تهران در پایان بیان کرد: عزتالله انتظامی در دل مردم جا داشت و او هیچگاه فراموش نخواهد شد.
در پایان مراسم هم که اجرای آن را منصور ضابطیان برعهده داشت، با حضور پیروز حناچی، مجید انتظامی، حمید موسوی، محمدجواد حق شناس، حمیدرضا نوربخش، ایرج راد، منوچهر شاهسواری، گوهر خیراندیش و ... از کتاب «یک عمر با عزت» نوشته محمد ولی زاده رونمایی شد.
به گزارش ایسنا پیش از برگزاری این مراسم در موزه سینما، در اولین سالگرد درگذشت عزتالله انتظامی طی مراسمی با حضور مجید انتظامی پسر این هنرمند، محمدجواد حقشناس رئیس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران، سیدحمید موسوی شهردار منطقه یک و دیگر مسئولین شورای شهر و شهرداری تهران، خانه موزه عزتالله انتظامی بازگشایی شد و سپس از سردیس و تابلو خیابانی به نام این هنرمند رونمایی شد.
انتهای پیام