به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، تپیدن قلب با یک ریتم پایدار به مدار سالم سیگنال‌های الکتریکی قلب متکی است و هنگامی که این سیستم خراب شود، می‌تواند عواقب وخیمی را به دنبال داشته باشد.

برای اصلاح این ضربان قلب نامنظم می‌توان از ضربان سازها و داروها استفاده کرد، اما دانشمندان دانشگاه "رایس"(Rice) به رهبری دکتر "مهدی رضوی" از انجمن قلب تگزاس اکنون روش جدیدی را ابداع کرده‌اند که هیچ‌ یک از دو روش قدیمی را شامل نمی‌شود، بلکه در عوض از نخ‌های ظریف کربن به عنوان پل‌های رسانا برای گردش سیگنال‌های الکتریکی قلب استفاده کرده‌اند.

این مطالعه توسط دکتر "مهدی رضوی" از انجمن قلب تگزاس با همکاری یک گروه از محققان دانشگاه رایس انجام می‌شود. کار قبلی وی در این زمینه منجر به ایجاد ضربان سازهای بی‌سیم با استفاده از امواج مایکروویو و توسعه ابزارهای جراحی برای بیماران چاق شده است.

دکتر رضوی این بار با متخصصان قلب و عروق دانشگاه رایس برای مقابله با عواقب خطرناک و به طور بالقوه کشنده ضربان غیرطبیعی قلب همکاری کرده است.

وی گفت: امروز هیچ فناوری وجود ندارد که علت شماره یک مرگ ناگهانی را درمان کند. این ضربان نامنظم قلب موسوم به آریتمی ناشی از تکانه‌های تحتانی قلب است و درمان آن در بیماران پس از سکته قلبی یا قلب زخمی ناشی از سایر شرایط مانند نارسایی احتقانی قلب دشوار است.

دانشمندان الیاف بسیار ریز کربن که رسانای الکتریکی هستند را ایجاد کردند که هر کدام یک چهارم موی انسان اندازه دارند. این الکترودهای غیر سمی با روکش پلیمری دارای ده‌ها میلیون نانولوله میکروسکوپی داخلی هستند.

این تیم آزمایش‌هایی را با استفاده از این الیاف به عنوان پل رسانا انجام داد و آنها را در بافت آسیب دیده در قلب موش‌ها دوخت و از آنها به عنوان روشی برای اجازه دادن به سیگنال‌های الکتریکی برای حرکت به جلو و عقب استفاده کرد.

پیش از این اختلالاتی در سیگنال‌های الکتریکی قلب این حیوانات دیده شده بود، اما این نخ‌های کربنی در بازگرداندن عملکرد منظم قلب حتی بدون کمک یک ضربان ساز موفق عمل کردند و با حذف الیاف، مدارها بار دیگر مختل شدند.

رضوی می‌گوید: آزمایش‌های ما اولین پشتیبانی علمی برای استفاده از یک روش درمانی مبتنی بر مواد مصنوعی و نه یک دارو برای معالجه علت اصلی مرگ ناگهانی در ایالات متحده و بسیاری از کشورهای در حال توسعه در سراسر جهان است.

قبل از اینکه این فناوری برای استفاده بالینی آماده شود، کارهای زیادی باید انجام شود. ابتدا دانشمندان باید راهی برای دوختن الیاف در قلب انسان‌ها دریابند. آنها همچنین نیاز به کار کردن روی طول و ضخامت ایده آل این نخ‌ها دارند که در عین حال به اندازه کافی انعطاف پذیر باشند تا در مدت زمان طولانی خللی در عملکرد آنها به وجود نیاید.

تحقیقات این تیم در مجله Circulation: Arrhythmia and Electrophysiology منتشر شده است.

انتهای پیام