پروانه کاظمی در گفت و گو با ایسنا، درباره مشکلات ورزش کوه نوردی، اظهار کرد: مشکل اساسی کوه نوردان مسئله مالی است. با این وضع افزایش دلار و سرسام آور شدن قیمتها، کوه‌نوردان حتی برای کوهنوردی در داخل کشور هم نمی‌توانند وسایل کوهنوردی را تهیه کنند. اگر کفش یا کوله یا لوازم دیگر کوه‌نوردان فرسوده شود با این وضع قیمتها قادر نیستند که جایگزین کنند. متاسفانه وسایل کوه نوردی جزو کالاهای لوکس محسوب می شود و تعجب می‌کنم چگونه ماشین های آنچنانی وارد ایران می‌شود ولی لوازم ورزشی کالای لوکس است و کوه نوردان باید برای تهیه وسایل محدودی که در ایران یافت می شود بهای گزاف بپردازند.
او با اشاره به اینکه در ایران کوه نوردان مستعدی فعالیت می کنند، بیان کرد: ما در ایران ورزشکارهای بسیار خوب و مستعدی داریم که در جهان شناخته شده‌اند. از جمله مشکلات عمده ما می‌توان به مسائل مالی و همچنین بخش دانش و آگاهی نام برد. در خصوص علم روز متاسفانه عقب هستیم و باید در بخش به روز بودن تلاش زیادی کنیم.
این بانوی کوه نورد با بیان اینکه ورزش کوه نوردی باید برای همه اقشار جامعه باشد، گفت: معتقدم که متاسفانه جدیدا ورزش کوه نوردی به طوری حرفه ای فقط برای قشر خاصی میسر شده است. اگر شما بخواهید صعود خارجی داشته باشید فقط باید یک اسپانسر قوی داشته باشید تا بتوانید هزینه‌های صعود را پرداخت کنید.
او در باره ی نقش فدارسیون کوه نوردی در تشویق کوه نوردان، گفت: تاکنون فدراسیون کوه نوردی برای من کار خاصی انجام نداده است و هیچ نقشی در صعودهای من ندارد. کوه نوردان برای صعود در ایران ابتدایی ترین مشکلات را دارند و حمایتی از آنها نمی‌شود.
کاظمی ادامه داد: هزینه مجوز برای صعود دماوند برای افراد خارجی ۵۰ دلار است. نمی‌دانم که این درآمدها که نسبتاً درآمد بالایی است کجا خرج می شود؟ من به عنوان راهنمای کوهستان زمانی که با کوه نوردان صعود می کنیم همیشه پس از اتمام صعود دچار بیماری می‌شوم که این بیماری به علت کثیفی و آلودگی زیاد پناهگاه‌ها است. وضعیت پناهگاه‌های ما بسیار بد است و اگر کمی از پول‌های دریافت شده خرج پناهگاه ها شود این وضعیت بهبود خواهد یافت. همینطور ورزشکارهای بین المللی به ایران می آیند. این وضعیت برای نام ایران خوب نیست و ما همچنان در دماوند مشکل ابتدایی دستشویی، جای خواب و غذا داریم در حالی که معمولا در پناهگاه های خارجی با کنترل تعداد صعودها در روز این مشکلات کمتر به چشم می خورد. طبیعت و کوه های کم نظیر ایران موهبتی است که وظیفه ما پاسداشت و حفظ آن است نه تخریب و آلوده ساختن آن!
انتهای پیام