/سرمقاله- واشنگتن پست/

استراتژی سردرگم ترامپ در نزاع اقتصادی با چین

رویکرد ترامپ نشان نمی‌دهد که او به جز ادامه درگیری با چین بر مبنای علاقه خودش، هدفی استراتژیک در ذهن داشته باشد. او باید سیاست را بر مبنای اهداف اقتصادی تعیین کند، نه بر مبنای یک حس خصومت ضدچینی.

به گزارش ایسنا، روزنامه واشنگتن پست در سرمقاله خود به نزاع تجاری چین و آمریکا و روشن نبودن استراتژی دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا در تقابل اقتصادی‌اش با چین پرداخته است.

واشنگتن پست در این سرمقاله نوشته است: "بازارها همچنان در تلاش هستند تا با تاثیرات تشدید اخیر تنش‌ها از سوی دونالد ترامپ در جنگ تجاری با چین و اقدام متقابل اجتناب ناپذیر پکن کنار بیایند. دونالد ترامپ که از عدم تحویل خریدهای محصولات کشاورزی افزون شده خود از چین – که می‌گوید پکن اوایل سال جاری میلادی متعهد به ارسال آن شده بود- خشمگین است، تعرفه‌ای ۱۰ درصدی را بر ۳۰۰ میلیارد دلار کالاهای مصرفی چینی اعلام کرده که از یکم سپتامبر اعمال می‌شود.

چین نیز در واکنش به این اقدام اعلام کرده که واردات محصولات کشاورزی آمریکا را متوقف می‌کند و اجازه داده که ارزش پولش کاهش یابد و دولت ترامپ نیز در واکنش به این اقدام به طور رسمی و برای نخستین بار در ۲۵ سال گذشته چین را به دست بردن در واحد پولش متهم کرد.

چین بنا به دلایلی که تاثیر تعرفه‌ها از جمله آن‌ها است، از رتبه اول شرکای تجاری چین به رتبه سوم تنزل پیدا کرده و مردم آمریکا از مزارع سویا در آیووا تا وال ‌استریت نگران تاثیرات چیزی هستند که یک شکاف ماندگار در روابط اقتصادی به نظر می آید.

شکی نیست که این وضعیت رشد اقتصادی را هم در آمریکا و هم در جهان تهدید می‌کند و دلیل آن تاثیر مستقیم قیمت‌های بالاتر بر هزینه مخارج مصرف‌کنندگان آمریکایی و تاثیر غیرمستقیم عدم اطمینان سرمایه‌گذاران بر اثر درگیری چین و آمریکا است.

مهم است که در خصوص این تاثیرات اغراق نشود. مالیات ۱۰ درصدی بر ۳۰۰ میلیارد دلار واردات برابر با ۳۰ میلیارد دلار برای یک اقتصاد ۲۱ تریلیون دلاری است؛ در حالی که هم‌اکنون تهدیدات بسیارِ دیگری در مسیر رشد وجود دارند که مشکلات اقتصادی داخلی چین از جمله آن‌ها است.

چین روز سه‌شنبه سریعا برای توقف کاهش بسیار سریع ارزش پول خود اقدام کرد و دلیل آن دقیقا این بود که چین از پس کاهش کنترل نشده ارزش پول خود و خروج سریع سرمایه از کشور برنمی‌آید. همان طور که پیشتر گفتیم، عدم اطمینان و حتی رنج اقتصادی‌ای که در بازه‌ای کوتاه به وجود آمده می‌تواند بهایی باشد که باید برای مذاکره با چین برای داشتن رابطه اقتصادی پایدارتر پرداخت؛ رابطه‌ای که تا این حد با حمایت از تولید داخلی و سرقت دارایی معنوی از طرف پکن همراه نباشد.

خطر هنوز جدی است و رویکرد ترامپ نشان نمی‌دهد که او به جز ادامه درگیری با چین بر مبنای علاقه خودش، هدفی استراتژیک در ذهن داشته باشد.

ما از رییس جمهور توقع نداریم که از پیش اهداف مذاکرات خود را اعلام کند. با این حال او باید سیاست را بر مبنای اهداف اقتصادی تعیین کند، نه بر مبنای یک حس خصومت ضدچینی. با توجه به این مساله، تنها پیامدی که تصمیم نمادین دولت او برای متهم کردن چین به دست بردن در ارزش پولش نداشت، ایجاد اطمینان در این مورد بود. واقعیت این است که تا پیش از متهم شدن چین از سوی آمریکا به دست بردن در پولش، چین در حال جلوگیری از کاهش ارزش پول برای ممناعت از خروج سریع سرمایه از کشور بود که رقابتی‌تر شدن صادرات آمریکا را در پی داشت. اشتباه دیگر، علاقه رییس جمهور به میزان کسری تجاری دوجانبه است که تاکید او بر فروش تضمین شده سویا یکی از نشانه‌های آن است.

چیزی که مهم است، این است که قواعد بازی نتیجه آن را از پیش تعیین نمی‌کند. ترامپ تا آن‌جایی که در پی تعیین سیاست بر مبنای اهداف اقتصادی باشد، هم در آمریکا و هم خارج از آن موضعی مشروع و قانونی به دست خواهد آورد.

مذاکرات تجاری چین و آمریکا اوایل ماه سپتامبر از سر گرفته می‌شود اما احتمال بروز درگیری‌ای که در طول بازه یک ساله پیش از انتخابات پایدار بماند، خطری واقعی است. اگر ترامپ نشان دهد که می‌داند به چه سمتی حرکت می‌کند، احتمال اینکه آمریکایی‌ها و متحدان خارجی‌شان از او پیروی کنند، بیشتر خواهد شد. درگیری برای درگیری ارزشی در خود ندارد."

انتهای پیام

  • چهارشنبه/ ۱۶ مرداد ۱۳۹۸ / ۱۵:۵۰
  • دسته‌بندی: گزارش و تحلیل
  • کد خبر: 98051608504
  • خبرنگار : 71593