به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، این نشست‌ها روندی کند و رمزآلود هستند و هیچکدام از طرفین جزئیاتی ارائه نمی‌کنند. اما اکنون حامیان مادورو آمریکا را به تلاش برای نابودی این روند شکننده متهم می‌کنند. با تحریم‌های جدید آمریکا دارایی تمام دولت مادورو در آمریکا بلوکه می‌شود و حتی شرکت‌هایی از کشورهای ثالث که همچنان با دولت سوسیالیست او داد و ستد داشته باشند، تنبیه می‌شوند.  

خورخه آریزا، وزیر خارجه ونزوئلا سه‌شنبه در یک کنفرانس خبری برای محکوم کردن اظهارات جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا که از توقیف دارایی‌ها دفاع می‌کرد، گفت: آنها برای پویا کردن گفت‌وگوها تلاش می‌کنند اما هیچکس، حتی ۱۰۰۰ ترامپ یا ۵۰۰ بولتون هم باعث نخواهند شد که ما میز مذاکره را ترک کنیم.

نروژ که نقش تسهیل‌کننده روند مذاکرات صلح کلمبیا را هم بر عهده داشت، از ماه مه وظیفه غلبه بر بی‌اعتمادی شدید ناشی از تلاش‌های ناکامی پیشین در روند مذاکرات را بر عهده گرفت و دو طرف را به اسلو کشاند. از آن زمان مذاکرات در جزیره کارائیبی باربادوس ادامه داد و پنجمین دور از مذاکرات هم اخیرا به پایان رسید.

هیچکدام از طرفین اطلاعات چندانی درباره مذاکرات ارائه نداده‌اند اما گمانه‌زنی در محافل سیاسی و دیپلماتیک حاکی از آن است که نمایندگان مادورو نسبت به اعلام انتخابات ریاست جمهوری زودهنگام تحت نظارت یک هیات انتخابات ترمیم شده و نظارت خارجی ابراز تمایل کرده‌اند. آمریکا تاکید دارد که مادورو باید پیش از برگزاری هرگونه انتخاباتی که معتبر شمرده شود، از قدرت کناره‌گیری کند.   

سه مقام حاضر در گفت‌وگوها از دو طرف، این وضعیت را بسیار جدی و دوستانه توصیف کردند و هیات‌ها به کاراکاس رفت و آمد دارند. تمامی این مقام‌ها بر حصول پیشرفت تاکید دارند، با اینکه موضوع جنجالی انتخابات برای توافق نهایی و جامع بر پایه دستورکار شش بندی گذاشته شده است.  

اطلاعاتی که از این مقام‌ها به دست آمده است، با ارزیابی بولتون و دیگر تندروهای دولت ترامپ که مادورو را به خرید زمان از طریق مذاکرات متهم می‌کنند، متفاوت است.

بولتون سه‌شنبه در نشست پرو اعلام کرد: ما گرفتار حقه‌های قدیمی یک دیکتاتور خسته نمی‌شویم. اکنون زمان عمل است.

قطعا هیچکس در دولت ترامپ از این مذاکرات حمایت نمی‌کند و برخی تحلیلگران معتقدند "شخصیت پلیس بد" بولتون و تهدیدهای او به اقدامات تنبیهی بیشتر حتی موجب تقویت تلاش‌ میانجیگری می‌شود.

دیوید اسمیلد، پروفسور جامعه‌شناسی در دانشگاه تولین که بیش از ۲۵ سال روی ونزوئلا مطالعه داشته است، می‌گوید تاکتیک‌های آمریکا نتوانسته مانع یک پایان مذاکره شده برای جنگ‌های مدنی در آمریکای مرکزی در دهه ۸۰ میلادی شود. سپس، همانطور که جنگ سرد جریان داشت، تامین مالی آمریکا برای ارتش کنترا در نیکاراگوئه در تضاد مستقیم با یک طرح صلح منطقه‌ای در واقع حمایت بین‌المللی آن را افزایش داد.  

انتهای پیام