به گزارش ایسنا، «خابیر ماریاس» در بین علاقه‌مندان کتاب و کتاب‌خوانی چهره ناآشنایی نیست. تاکنون چندین اثر «ماریاس» به زبان فارسی ترجمه و چاپ شده‌اند که از میان آن‌ها می‌توان به «مرد است و احساسش»، «قلبی به این سپیدی» و «شیفتگی‌ها» اشاره کرد.
در ادامه بخشی از گفت‌وگوی این نویسنده با نشریه نیویورک‌تایمز را می‌خوانید:
در حال حاضر چه کتاب‌هایی را برای مطالعه پیش از خواب درنظر گرفته‌اید؟
«هیچ چیز نگو» نوشته «پاتریک رادن کیف» و نسخه جدید از کتاب «ناوگان ماه» نوشته «جان مید فاکنر». رمان «ناوگان ماه» اثری است که در دوران جوانی مطالعه آن برایم بسیار هیجان‌انگیز بود و حالا می‌خواهم دوباره آن را مطالعه کنم.
«لینکلن در باردو» نوشته «جورج ساندرز» و رمان «ویاجیو در اروپا» و «پلنگ» نوشته «جوزپه تومازی دی لامپه دوزا». من تمامی آثاری را که «جوزپه تومازی دی لامپه دوزا» از خود به جای گذاشته است می‌خوانم. خواندن «مقالات» اثر «مونتنی» را نیز آغاز کرده‌ام.
آخرین کتاب بی‌نظیری که مطالعه کرده‌اید چه بود؟
هنوز خواندن اثر مورد نظرم را به پایان نرسانده‌ام، اما به نظر می‌رسد رمان «هیچ چیزی نگو» نوشته «پاتریک رادن کیف» اثر بی‌نظیری باشد.
کتاب مورد علاقه شما که کسی تاکنون چیزی درباره آن نشنیده است، چیست؟
استفاده از عبارت «کسی تاکنون چیزی درباره آن نشنیده است» زیاده‌روی و اغراق‌آمیز است، اما کتاب «باد شدید در جاماییکا» نوشته «ریچارد هیوز» چندان شناخته‌شده نیست.
«Hydriotaphia» نوشته «سر توماس برآون» که آن را سال‌ها پیش به زبان اسپانیایی ترجمه کردم و معتقدم برخی از زیباترین جملاتی را که تاکنون به زبان انگلیسی نوشته شده است می‌توان در آن یافت نیز در همین فهرست قرار می‌گیرد.
به نظر شما هر فردی باید چه کتابی را پیش از ۲۱ سالگی مطالعه کند؟
کتاب‌های بسیاری وجود دارد که مطالعه آن‌ها بعد از ۲۱ سالگی شاید کمی مایوس‌کننده باشد. «گتسبی بزرگ»،«گرگ دریا» و «ناطور دشت» در این فهرست قرار دارند. اثر آخری که ذکر کردم ممکن است در سن ۳۰ یا ۴۰ سالگی هم مایوس‌کننده نباشد.
چه کتابی را پیش از ۴۰ سالگی نباید مطالعه کرد؟
شخصی در رابطه با «دون کیشوت» گفته است: «دون کیشوت اثری است که برای کودکان خسته‌کننده است، جوانان با خواندن آن سرگرم می‌شوند و می‌خندند و کسانی که بزرگ‌تر هستند آن را درک می‌کنند.»
من فکر می‌کنم این سخنان درست باشد. رمان «پلنگ» که من از آن به عنوان یک رمان کاملا سیاسی یاد نمی‌کنم و معتقدم اثری درباره پذیرش تدریجی مرگ و پایان است نیز در همین فهرست قرار می‌گیرد.
کدام یک از نویسندگان، نمایشنامه‌نویس‌ها، منتقدان، روزنامه‌نگاران و شاعران حال حاضر را تحسین می‌کنید؟
من چندان آثار نویسندگان معاصر را مطالعه نمی‌کنم، اما آثار شاعرانی همچون «چارلز سیمیک» و «آدام زاگایووسکی» را تحسین می‌کنم. همچنین نویسندگانی همچون «آلیس مونرو»، «پاتریک مادیانو» و «جولیان بارنز» را تحسین می‌کنم. من «آنتونی بیوور» تاریخدان انگلیسی و بسیاری از افرادی را که در حال حاضر نام‌شان را به یاد نمی‌آورم نیز تحسین می‌کنم.
مطالعه چه کتاب‌هایی را به فردی که قصد دارد اطالاعات بیشتری در رابطه با ادبیات اسپانیا کسب کند، معرفی می‌کردید؟
من چندان به ادبیات ملی اعتقاد ندارم. با این‌که ادبیات ملی از اهمیت برخوردار است اما به نظر من زبان نوشتاری ما در درجه دوم اهمیت قرار دارد. در اسپانیا نویسندگان بزرگ بسیاری وجود دارند که آثار هیچ یک به دیگری شباهتی ندارد. من به شخصه به نویسندگان خارجی احساس نزدیکی بیشتری دارم.
از مطالعه کدام ژانر بیش از هر چیز لذت می‌برید واز مطالعه کدام یک دوری می‌کنید؟
من همچنان از مطالعه کتاب‌های داستانی لذت می‌برم. از مطالعه آثار تاریخی، مقالات و شعر و گاهی اوقات فلسفه لذت می‌برم. معمولا از مطالعه کتاب‌های درامی که با دیالوگ‌های بسیار زیادی همراه هستند خودداری می‌کنم. مطالعه خاطرت و شرح‌حال‌ها را از زمانی کنار گذاشتم که بیش‌تر آن‌ها به وسیله‌ای برای شرح بدبختی و غم تبدیل شدند. اشخاص بسیار زیادی وجود دارند که می‌خواهند به هر نحوی خود را به عنوان یک قربانی جلوه بدهند.
کتاب‌های خود را چطور در کتابخانه طبقه‌بندی می‌کنید؟
به ترتیب زبان و یا ملیت نویسنده آن (بستگی دارد). همچنین به ترتیب تاریخ تولد نویسندگان هر اثر آن‌ها را طبقه‌بندی می‌کنم. با این روش در یک نگاه، فارغ از نوع اثر (شعر، داستانی و یا غیر داستانی) می‌توانم تشخیص دهم کدام یک از آثار معاصر هستند. آثار نویسندگان بریتانیایی و آمریکایی در طبقه‌های مجزا قرار گرفته‌اند.
دوست داشتید چه کسی نویسنده داستان زندگی شما باشد؟
در صورت امکان هیچ‌کس. من هیچ دلیل و هیچ جذابیتی در نوشتن داستان زندگی‌ام نمی‌بینم. تنها مطالعه داستان زندگی‌هایی که غیرمعمول هستند جذابیت دارد. زندگی شما فقط برای خود شما مهم است. برای دیگر افراد، گوش دادن به زندگی شما همچون شنیدن یک داستان خسته‌کننده است که به رسم ادب تا پایان به آن گوش می‌دهند.
آخرین کتابی که قصد دارید مطالعه کنید کدام است؟
صادقانه بگویم من هیچ‌گاه از قبل برنامه‌ریزی نمی‌کنم، نه برای مطالعه کتاب، نه برای نوشتن و نه برای زندگی‌ام.
انتهای پیام