به گزارش ایسنا، در پی اعلام استعفای ترزا می از سمت نخست وزیری بریتانیا که به دلیل ناکامی‌اش در اجرای بریگزیت و مدیریت آن رخ داد، حزب محافظه‌کار بریتانیا که پیروز انتخابات پیشین در پارلمان بود امروز از میان بوریس جانسون و جرمی هانت رای گیری کرد و در نتیجه جانسون همانطور که پیش‌بینی می‌شد به عنوان رهبر حزب و نخست وزیر انتخاب شد.

در این رای گیری از اعضای حزب محافظه‌کار، ۹۲۱۵۳ عضو به جانسون و ۴۶۶۵۶ نفر هم به جرمی هانت رای دادند.

به گزارش دیلی میل، بوریس جانسون و جرمی هانت ماه گذشته زمانشان را صرف کسب رای حدود ۱۶۰ هزار عضو حزب محافظه‌کار (توری) کردند که این رای‌گیری عصر دوشنبه به پایان رسید و نتایج امروز (۲۳ ژوئیه) اعلام شد. جانسون عصر چهارشنبه (فردا) به عنوان نخست‌وزیر منصوب ‌شده و رسما جایگزین ترزا می می‌شود.

جانسون وارث بحران سیاسی خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا خواهد شد که باید تا ۳۱ اکتبر (نهم آبان ماه) اجرایی شود. جانسون باید اتحادیه اروپا را برای احیای مذاکرات درباره یک توافق خروج ترغیب کند؛ توافقی که این نهاد تاکید دارد قابلیت مذاکره دوباره ندارد. در غیر اینصورت بریتانیا وارد تبعات اقتصادی یک خروج بدون مدیریت می‌شود.

تنها توافق موجود، سه بار از سوی پارلمان بریتانیا رد شده است و بسیاری از قانونگذاران از جمله شورشی‌های حامی اروپا در حزب محافظه‌کار، متعهد شده‌اند تا جلوی تلاش جانسون برای خارج کردن بریتانیا از اتحادیه اروپا، آن هم بدون توافق، بایستند.

این شهردار سابق لندن گفته‌ است، تدارکات برای یک خروج بدون توافق را فراهم می‌کند تا مذاکره‌کنندگان اتحادیه اروپا مجبور شوند نظرشان را درباره توافق تغییر دهند. جانسون ماه گذشته به تاک‌ردیو گفت: قطعا طرح خودمان را به سوی اقدام عملی می‌کشانیم و آماده‌ایم که ۳۱ اکتبر خارج شویم، هر چه می‌خواهد بشود بشود... یا انجام بده یا بمیر، هر چه پیش‌ آید خوش آید.   

با انتخاب جانسون تعدادی از وزرای کابینه ترزا می اعلام کرده‌اند استعفا می‌کنند و انتظار می‌رود پیروزی جانسون با دودستگی عمیق در حزب محافظه‌کار همراه باشد.   

بوریس جانسون

آلکساندر بوریس دو ففل جانسون ( Alexander Boris de Pfeffel Johnson) متولد ۱۹ ژوئن ۱۹۶۴ روزنامه‌نگار، سیاست‌مدار و تاریخ‌نگار بریتانیایی است. وی از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۶ به عنوان شهردار لندن فعالیت می‌کرد و از ۲۰۱۵ نمایندگی پارلمان بریتانیا از حوزه انتخابیه آکسبریج و رویسلیپ جنوبی را به عهده دارد. او در دوره دوم شهرداری خود بر برگزاری بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ لندن نظارت کرد. او پیشتر از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۸ نماینده پارلمان از حوزه انتخابیه هنلی بود. او که عضو حزب محافظه کار بریتانیا است به دلیل نزدیکی به سیاست‌های لیبرال اقتصادی و لیبرال اجتماعی «لیبرترین» خوانده شده‌ است.

متولد نیویورک

جانسون در بیمارستانی در محله آپر ایست ساید شهر نیویورک در سال ۱۹۶۴ زاده شد. تولد او توسط مقامات آمریکا و نیز کنسولگری بریتانیا در این شهر ثبت شد و بدین ترتیب هر دو تابعیت بریتانیایی و آمریکایی به او داده شد. والدین او هر دو انگلیسی بودند. پدر او «استنلی جانسون» در دانشگاه آیووا آمریکا در رشته نگارش خلاقانه تحصیل می‌کرد؛ ولی بعداً برای تحصیل اقتصاد به دانشگاه کلمبیا منتقل شد. مادر او برخاسته از خانواده‌ای از روشن‌فکران لیبرال و دست چپی بود و در سال ۱۹۶۳ با استنلی جانسون محافظه کار  ازدواج کرد. نام ابتدایی پدر استنلی جانسون و پدربزرگ بوریس جانسون، عثمان کمال بود (بعداً نام خود را به جانی تغییر داد). عثمان در بورنموث از مادری نیم انگلیسی و نیم سوییسی (از خانواده «بیشوف» در شهر بازل سوئیس در سده شانزدهم میلادی) متولد شد. پدر عثمان کمال (پدر پدربزرگ بوریس جانسون)، علی کمال، آخرین وزیر داخله امپراتوری عثمانی بود که مصطفی کمال آتاترک را دستگیر کرد. او روزنامه‌نگاری با اصلیت چرکس - ترک بود که در جنگ استقلال ترکیه به خاطر تفکرات ضد ترکی خود در مقابل ارتش آتاترک سلاح به دست گرفت و در نهایت به دست مردم کشته شد. مادر عثمان نیز مدتی پس از تولد او درگذشت و عثمان به نزد مادربزرگ انگلیسی خود نقل مکان کرد و در آنجا نام خود را به ویلفرد «جانی» جانسون تغییر داد و میراث اسلامی خود را نفی کرد.

تحصیلات

جانسون با دریافت بورس کینگ وارد کالج ایتن، مدرسه مستقل شبانه‌روزی نخبگان در اتون، برکشر شد. جانسون تحصیل در این کالج را در پاییز ۱۹۷۷ آغاز کرد و تحصیلات دانشگاهی خود را با دریافت بورس تحصیلی در بیلیل کالج، آکسفورد در زمینه مطالعه متون کلاسیک پی گرفت. او بخشی از نسل دانشجویان لیسانس دانشگاه آکسفورد بود که بر سیاست و رسانه‌های قرن بیست و یکم بریتانیا سیطره یافتند. اعضای ارشد حزب محافظه کار بریتانیا چون ویلیام هیگ، مایکل گاو، جرمی هانت، و نیک بولز از جمله این افراد هستند.

ترک تابعیت آمریکایی

بوریس جانسون از آن‌جایی که متولد نیویورک در ایالات متحده آمریکا بود، دارای شهروندی مضاعف ایالات متحده و بریتانیا بود. او که بارها از قوانین مالیاتی آمریکا شکایت کرده بود، نهایتاً در سال ۲۰۱۶ میلادی، رسماً از تابعیت آمریکایی خود صرف‌نظر کرد.

شرح زندگی

جانسون کار حرفه‌ای خود را با روزنامه‌نگاری آغاز کرد و مدتی هم شهردار لندن بود. او یکی از افرادی بود که قبل از برگزاری همه‌پرسی بریگزیت در سال ۲۰۱۶، در کارزار حمایت از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا فعالیت می‌کرد.

جانسون پس از آنکه مردم بریتانیا به طرح بریگزیت رای مثبت دادند، به‌عنوان وزیر امور خارجه منصوب شد. اما در ماه ژوئیه سال ۲۰۱۸ در چارچوب استراتژی ترزا می برای مذاکرات بریگزیت، از وزارت امور خارجه کناره‌گیری کرد. او در حال حاضر یکی از نمایندگان به اصطلاح «نیمکت‌نشین» در مجلس بریتانیاست و سمت دولتی ندارد.

بوریس از کودکی همواره به سبب بی‌برنامگی و بی‌توجهی به درس در مدرسه سرزنش می‌شد. او تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاه آکسفورد به پایان برد و آنجا بود که با دیوید کامرون، که بعدها به مقام نخست‌وزیری رسید، دوست شد. هر دو عضو باشگاهی متشکل از فرزندان خانواده‌های اشرافی بودند.

گفته می‌شود که جانسون با آغاز کار حرفه‌ای خود به‌عنوان روزنامه‌نگار، توانست درک خود را از جامعه رای‌دهندگان در بریتانیا بالا ببرد. اما در نخستین شغل خود به‌عنوان روزنامه‌نگار، پس از آنکه نقل‌قولی ساختگی در روزنامه تایمز لندن منتشر کرد، از کار برکنار شد.

بوریس پس از آن به روزنامه دیلی‌تلگراف پیوست؛ روزنامه‌ای که مکس هیستینگز، سردبیرش، از دوستان جانسون بود و او هم پیش‌تر در دانشگاه آکسفورد تحصیل کرده بود. او پس از مدتی به‌عنوان خبرنگار این روزنامه در بروکسل، به آن شهر رفت و به نوشته روزنامه تایمز، با اخباری که از مقر اتحادیه اروپا مخابره می‌کرد موفق شد احساسات ضد این اتحادیه را در میان مردم بریتانیا تقویت کند.

در سال ۲۰۰۱ بود که بوریس جانسون صاحب کرسی در مجلس این کشور شد و از آن پس به‌طور مداوم در یکی از برنامه‌های طنز بی‌بی‌سی حضور می‌یافت.

جانسون در سال ۲۰۰۸ به مقام شهرداری لندن رسید که بسیاری این پیروزی او را مدیون آرای طبقات بالای جامعه می‌دانند.

پس از موافقت اکثریت مردم بریتانیا با طرح بریگزیت، جانسون به مقام وزارت خارجه بریتانیا رسید. انتصابش به‌عنوان وزیر امور خارجه غیرمنتظره بود. خانم ترزا می‌ در سمت قبلی خود به‌عنوان وزیر کشور، اجازه نداد جانسون به‌عنوان شهردار لندن، توپ‌های آبپاشی که از آلمان خریداری کرده بود را در انگلستان استفاده کند و به‌نوعی او را تحقیر کرد.
خانم می‌ در سخنرانی آغاز رهبری‌اش در تاریخ ۳۰ ژوئن جانسون را مورد تمسخر و انتقاد قرارداد و تجربه خود در مذاکره با همتایان اروپایی را با تجربیات جانسون مقایسه کرد.
می‌ با تمسخر گفت: "آخرین باری که با آلمانی‌ها معامله کرد با سه توپ آب پاش دست‌دوم برگشت. "

از مهم‌ترین اتهام‌هایی که بعضی منتقدان جانسون به او وارد می‌کنند، نژادپرستی است. او زمانی در روزنامه تلگراف، آفریقایی‌ها را به «سیاه‌پوستانی لبخند هندوانه‌ای» تشبیه کرده بود.

جانسون همچنین در سال ۲۰۱۸، زنان مسلمان برقع‌پوش را به «سارقان بانک» و «صندوق پستی» تشبیه کرده بود.

جانسون در زندگی شخصی‌اش نیز با مسائل زیادی مواجه بوده است. او که به روابط متعدد خارج از ازدواج متهم می‌شود، در ماه سپتامبر گذشته از همسر دومش جدا شد. دوست‌دختر جدیدش به نام کری سیمونز (Carrie Symonds) عضو حزب محافظه‌کار و ۲۳ سال از خودش کوچک‌تر است.

توانایی‌اش در جذب مردم با رفتار عجیب و شوخ‌طبعی‌اش به او کمک کرد مردم یک سری از رسوایی‌هایش را فراموش کنند؛ از جمله اخراج از تیم سیاسی حزب به جرم دروغ گفتن در مورد یک رابطه‌ عاشقانه.

منبع: ویکی‌پدیا و اینترنت

انتهای پیام