استان گلستان بعد از استان‌های گیلان و مازندران رتبه سوم کاشت برنج را دارد و در سال ۹۸ بیش از ۷۳ هزار هکتار به زیر کشت شالی رفته است. شالی‌کاران گلستانی که اغلب آنها زن هستند قبل از طلوع آفتاب به زمین‌های کاشت شالی می‌روند، که قبل از آن مردان زمین را پر از آب کرده و با تراکتور آن را برای کاشت آماده می‌کنند و زنان نیز دسته‌های شالی را با نظم خاصی در زمین می‌کارند. بهار و تابستان فصل کار، رونقِ رزق و روزی، درآمد و پول، برای این زنان است. اما همه چیز به این خوشی ختم نمی‌شود. درآمدِ حاصل از شالی کاری بیشتر صرف مخارج دکتر و درمان آنها می‌شود. چرا که شالی کاری شغلی پُر زحمت و گاه پُر خطر است. بیماری‌هایی پوستی، قارچ، رماتیسم، کمردرد، زانودرد، دیسک و … از عوارض شالی کاری برای کارگران، مخصوصاً زنان است. اغلب، این زن‌ها هستند که برای مخارج زندگی، به کسب درآمد از طریق شالی کاری مشغولند. هرچند در سال‌های اخیر، شالی کاری به سمت مکانیزه شدن پیش می‌رود و مردان هم پا به میدان می‌گذارند، اما هم‌چنان زنان و دختران هستند که کار شالی کاری را انجام می‌دهند.
زنان «نشاگر»