غزال بهمنی، درگفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: در سال‌های پیش رو، با پیشرفت هنر طراحی و دوخت در کشور هرگز نمی‌توان با کپی کردن مدل‌ها مشتریان را راضی نگه داشت.
وی ادامه داد: طراحان لباس استان هرمزگان، دارای ایده‌های بسیار خوب و خلاقانه هستند اما متأسفانه نتیجه و اجرای کار بسیار ضعیف است.
بهمنی افزود: طراحان باید به این نکته توجه کنند که طراحی‌هایی که انجام می‌گیرد برای چه منطقه‌ای بوده و مواداولیه مورد نیاز برای تهیه پوشاک باید دارای چه ویژگی‌هایی باشد.
وی بیان کرد: اگر صادرات و ارز آوری از اهداف طراحان و تولیدکنندگان بومی استان است، باید به تمام نکات از جمله جنس پارچه‌های مورد استفاده نیز توجه شود.
این تولیدکننده تصریح کرد: طراحی و ساخت زیورآلات با استفاده از المان‌های سنتی از جمله نوارهای سنتی که در لباس بانوان استان هرمزگان استفاده می‌شود، اتفاقی نو و جالب است و باید سطح ارائه این قبیل محصولات گسترش و پیشرفت کند.
وی در پاسخ به درخواست خبرنگار مبنی ارائه بر پیشنهاد به افرادی که قصد ورود به حرفه طراحی و دوخت لباس دارند، اظهار کرد: این افراد باید با در نظر گرفتن شرایط موجود تنها و تنها به تولید کالای لوکس قابل استفاده بپردازند.
بهمنی بیان کرد: باید به این نکته توجه شود که در این منطقه نیازی به تولید کالای بی‌کیفیت یا به بیان بهتر کالای دم دستی، وجود ندارد.
وی افزود: علت این توصیه این است که استان هرمزگان خود دارای المان‌های سنتی و تهیه شده با دست بسیار زیادی است. ارزش این المان‌ها به قدری است که باید با قیمت بسیار خوبی به فروش رسانده شوند.
بهمنی اشاره کرد: در استان هرمزگان نمی‌توان مانند سایر استان‌ها تولید انبوهی از کالاهای بی‌کیفیت داشت، کارهای دستی خاص هرمزگانی این اجازه را به تولیدکندگان و فروشندگان نمی‌دهد که کالای بومی را به قیمت پایین و مانند کالاهای بی‌کیفیت به فروش رسانند.
این طراح لباس خاطرنشان کرد: طراحان لباس، طرح‌های سنتی را مدرن کرده و از بانوان بلوچی به عنوان اجرا کننده استفاده کنند.
وی ادامه داد: دنیای مدرن امروزی طالب این است که بتوان لباس‌ها را در شرایط و اماکن مختلف استفاده کرده و به راحتی به تحرک و فعالیت پرداخت، در عین حال به اندازه لزوم شیک، خاص و جلوه گر باشد.
بهمنی تصریح کرد: جای بسی تأسف است که ویترین‌های مراکز خرید لوکس در بندرعباس، از اجناس بی‌کیفیت درجه سه و چهار چینی دکور شده اند.
وی افزود: بانوان بومی که به تهیه و فروش اکسسوارهای لوکس و خاص سنتی مشغولند در خیابان‌ها دست فروشی می‌کنند.
این طراح لباس بیان کرد: باید با جدیت به تناقض مطرح‌شده اندیشید که چرا مراکز خرید به عرضه اجناس بی‌کیفیت پرداخته و کارهای سنتی روی زمین فروخته می‌شوند.
وی خاطرنشان کرد: در خصوص این نکته نه در سطح تفکر معمول و عادی بلکه باید از دید جامعه‌شناسی نیز مطالعات انجام گیرد.
بهمنی با بیان اینکه "آیا مردم هدف باید به سمت خرید اجناس بی‌کیفیت سوق داده شوند؟ " اظهار کرد: این ایرادی است که به طراحان لباس استان هرمزگان وارد است. علت این اتفاق عدم فعالیت و همکاری گروه طراحان و عدم آمادگی و اعتمادبه‌نفس لازم برای ارائه طرح‌ها و کالاها در ویترین مراکز خرید است.
وی عنوان کرد: تولیدکننده مطرح به‌هیچ‌عنوان اعتمادی به بانوان فروشنده کنار خیابان نمی‌کند. این تولیدکننده اشاره کرد: اگر در یک مرکز خرید که مکانی معتبر برای خریدوفروش است با ویترینی روبه‌رو شود که برای مثال شال سنتی هرمزگانی باکیفیت به معرض دید گذاشته است رغبت و اعتماد خواهد کرد و این اتفاق به رونق بازار کار طراح و خیاط بومی کمک شایانی خواهد کرد.
وی افزود: اگر هدف ما ارائه محصولات در سطح بین‌المللی است باید به این نکته توجه کنیم که برندهای بین‌المللی به‌هیچ‌عنوان از محصولات عرضه‌شده توسط فروشندگان خیابانی استقبال نکرده و هدف صادرات، ارزآوری و شناساندن هنر بانوان این استان به سایر نقاط کشور و جهان به‌هیچ‌وجه محقق نخواهد شد.
بهمنی عنوان کرد: عدم وجود بهداشت در فروش و تولید، عدم وجود تضمین (گارانتی) پس از فروش محصولات و عدم توجه به تکنولوژی و فناوری نوین از علل کسادی بازار و فروش خواهد شد.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به مباحث مطرح‌شده، در خصوص فروش محصولات و لباس‌های سنتی استان هرمزگان، باید به این نکته توجه شود که بانوان هرمزگانی که قصد فروش این محصولات را دارند باید زیر نظر طراحان تحصیل‌کرده این کار را انجام دهند.
بهمنی افزود: به عبارتی این فروشندگان و دوزندگان تنها اجراکنندگان بر روی این محصولات هستند و مطالعات جامعه‌شناسی و روانشناسی محصولات باید به عهده متخصصین مربوطه در حوزه طراحی و دوخت واگذار شود.
این طراح لباس اظهار کرد: به‌جای آنکه روزبه‌روز بر کیفیت کارها افزوده شود، کالاهای بی‌کیفیت تهران که در مکان‌های عادی برای مردم عادی به فروش می‌رسد در ویترین مراکز خرید لوکس با قیمت‌های گزاف به فروش می‌رسد.
وی با بیان اینکه بازار کار طراحان استان محلی نیست، افزود: افراد محلی خود به این محصولات دسترسی دارند، پس این طراحان استان هرمزگان هستند که باید به صادرات و فروش‌های خارج از استان و کشور توجه کرده و دوخت‌ها و اکسسوری لباس‌های سنتی را در لباس‌های مدرن و مطابق سلیقه همگان ارائه دهند.
بهمنی بیان کرد: پس از ارائه محصولات به شکل معقول و علمی شده، برندسازی مرحله دیگری است که طراحان باید به آن توجه کنند.
وی در پایان گفت: طراحان هرمزگان ضمن توجه به خواسته و سلیقه بندرعباس و استان هرمزگان باید به جذب تولیدکنندگان و خریداران کشوری و خارج از ایران نیز توجه کنند.
گفت‌وگو از اسماً سارنگی، خبرنگار ایسنا، منطقه خلیج‌فارس
انتهای پیام