کاپیتان نصرالله سردشتی در گفت‌وگو با ایسنا، منطقه خلیج‌فارس اظهار کرد: شرکت ملی نفتکش حدود ۶۰ فروند کشتی دارد که سال گذشته حدود ۳۲ فروند کشتی را در چین و امارات تعمیر کردیم.
وی ادامه داد: از زمانی که آمادگی شرکت عظیم گسترش هرمز از شرکت‌های هولدینگ ایزوایکو را داشتیم این ششمین کشتی است که به بندرعباس آوردیم، این کشتی ۳۲۰ هزار تن وزن و ۳۳۳ متر طول دارد و یکی از بزرگ‌ترین کشتی‌های دنیاست.
مدیرعامل شرکت ملی نفتکش ایران تصریح کرد: در برنامه ۸ ماه آینده ما تعمیرات حدود ۱۲ فروند کشتی دیگر را داریم، الآن سکویی دریکی از حوضچه‌های خشک عملیاتی در حوضچه دوم وجود دارد که باید بیرون آید، ما دو کشتی آماده تعمیرات داریم که تا یک ماه آینده این مشکل نیز حل می‌شود.
سردشتی افزود: سکوهای نفتی عسلویه نیز در این شیپ یارد دیده می‌شوند، تعمیرات کشتی‌هایی این‌چنینی در مقایسه با ساخت و عملیاتی کردن سکوهای نفتی و گازی کار راحتی است و نیاز به تخصص‌های زیادی ندارد و با حداکثر ظرفیت این کار را ادامه می‌دهیم و امیدواریم بتوانیم از اعزام کشتی‌ها برای تعمیرات به کشورهای دیگر و خارج کردن ارز از کشور جلوگیری کنیم.
وی ادامه داد: من انتظار دارم در سفرهای بعدی به این شیپ یارد با ساخت کشتی شروع کنیم و تا چندین سال آینده بتوانیم ظرفیت ناوگان خود را به‌وسیله جایگزینی کشتی‌های قدیمی‌تر با کشتی‌های ایرانی، بومی‌سازی کنیم.
مدیرعامل شرکت ملی نفتکش ایران عنوان کرد: کشتی‌هایی که تاکنون توسط ایزوایکو ساخته شده متعلق به کشتیرانی جمهوری اسلامی و کانتینربر بوده است، کشتی نفتکش ما از سال دو هزار سه اینجا بوده و در حال بررسی هستیم که چگونه بتوانیم پروژه‌ای که حدود ۷۰ درصدش تمام شده و ۱۰ سال است متوقف شده را به عملیات برسانیم.
وی اظهار کرد: طبیعتاً انتظار داریم شرکت نفت یا پالایشگاه یا مجتمع‌های پتروشیمی اگر کار حمل‌ونقل دریایی دارند به شرکت ملی نفتکش بسپارند، وقتی خود ما چنین انتظاری داریم طبیعی است که کشتی‌سازها و یاردهای تعمیراتی داخلی همین انتظار به‌حق را از ما دارند.
سردشتی افزود: صنعت رنگ کشتی، صنعت روغن‌های دریایی، مواد شیمیایی در ایران را شرکت ملی نفتکش جا انداخته، چندین سال است خرید خارجی لوازم موردنیاز کشتی ما ۱۰ درصد است، تماماً آذوقه کشتی‌ها نیز در داخل کشور تأمین می‌شود و ما هر کاری که برای رونق تولید داخل از دستمان بر آمده انجام دهید.
وی تصریح کرد: در سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ کمبود جا برای ساخت کشتی در دنیا بود و خارجی‌ها به دنبال جایی برای ساخت کشتی داشتند و ما تلاش کردیم آن‌ها را برای ساخت کشتی در کشور ترغیب کنیم که متأسفانه این اتفاق نیفتاد، از یک سال و نیم گذشته کشتی‌های خود را برای تعمیر و سرویس به ایزوایکو آورده‌ایم.
انتهای پیام