بهرام توتونچی در گفت‌وگو با ایسنا، گفت: در حال حاضر سیاست سازمان میراث فرهنگی، حفظ و مراقبت از هگمتانه به همین شکل است و به جز کاوش‌های موردی، اقدام دیگری در این منطقه انجام نخواهیم داد.
وی در خصوص تاریخچه این محوطه اظهار کرد: از سال ۱۳۰۲ که بنیاد میدان امام گذاشته شد و خیابان‌های اطراف آن ساخته شد، به دلیل نزدیکی خیابان اکباتان به این تپه، آثار و اشیایی نظیر، ستون‌های هخامنشی کشف شد.
وی ادامه داد: کشف و نمایان شدن چنین آثاری، باعث حضور کارشناسان و باستان شناسان در این منطقه شد که سبب کشف و شناسایی هگمتانه شد.
وی با اشاره به مصوبه ۱۳۰۹ قانون عتیقات، گفت: طبق این قانون آوار تاریخی منقول و غیر منقول، باید شماره ثبت و تاریخ بگیرند که به دلیل شاخص بودن محوطه هگمتانه، در سال ۱۳۱۰، در فهرست آوار ملی به شماره ۲۸ شهریور ۱۳۱۰ ثبت ملی شد.
وی با بیان اینکه تخت جمشید با شماره ۲۴ ثبت ملی شده است، افزود: این اتفاق نشان از اهمیت و برابری سایت هگمتانه با آثاری چون تخت جمشید و پاسارگاد دارد که شانه به شانه آنها مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفته است.
وی ادامه داد: هگمتانه به عنوان سر قلعه مشهور بوده زیرا در این منطقه قلعه و چندین برج و بارو قرار داشته که به دلیل جنس خشتی آنها مورد فرسایش و تخریب قرار گرفته‌اند و الان جز خاک چیزی از آنها باقی نمانده است.
وی با بیان اینکه، از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۷، حریم گذاری این محوطه به طول انجامیده، ذکر کرد: نخستین برنامه ساماندهی این محوطه، تملک عمومی آن بوده که جز معدود موارد انجام شده در کشور است.
مدیر پایگاه محوطه باستانی هگمتانه وسعت این تپه باستانی را ۲۵ تا ۳۰ هکتار اعلام کرد و گفت: در این محوطه مدرسه پرورش و درمانگاه ساخته مرحوم مکارچی وجود دارد که بعد از تملک آنها، بنا به ضرورت هیچ یک از آنها تخریب نشد.
وی توضیح داد: به تدریج گروه‌های باستان شناسان و کاوش گران در این مدرسه مستقر شدند و به مطالعه آثار کشف شده پرداختند که به سبب استقرار دکتر صراف در سال ۶۲، به موزه تبدیل شد و اکنون دیگر به مدرسه شباهتی ندارد.
توتونچی با اشاره به دو کلیسا و مدرسه‌ای ارمنی واقع در این محوطه، اظهار کرد: بعد از دوران جنگ تحمیلی و کم بودن تعداد مسیحی‌های همدان، با اعطای چند قطعه زمین، این املاک را تملک کردیم و به مرمت و بازسازی هر دو کلیسا پرداختیم.
وی با اشاره به اینکه در دهه ۷۰ به طور پیوسته عملیات کاوش گسترده‌ای در هگمتانه انجام شد، گفت: در این سال‌ها روزانه ۲۵۰ کارگر در آنجا متمرکز بودند و ۲۰ کارشناس باستان شناس به سرپرستی دکتر صراف رهبری می‌شدند، کاوش کم نظیری را از خود به یادگار گذاشتند.
وی با بیان اینکه آثار کشف شده در این منطقه قدمتی بالغ بر ۲۰۰۰ سال دارند، اعلام کرد: در موزه این سایت، آثار کشف شده به همراه مجموعه‌ای از سنگ‌ها و سنگواره‌های مرمت شده برای عموم به نمایش گذاشته شده است.
توتونچی در خصوص ثبت جهانی تپه هگمتانه، بیان کرد: هر ساله سازمان میراث فرهنگی لیستی برای معرفی به مجامع بین المللی آماده می‌کند، که امسال هگمتانه هم جز آنها است.
وی توضیح داد: برای ثبت جهانی، آثار باید ۸ مؤلفه داشته باشند، که همگتانه تمامی آنها را دارد و امیدوارم با همیاری و همدلی مردم و فعالان فرهنگی با سازمان میراث فرهنگی، موانع احتمالی این اتفاق را پشت سر بگذاریم.
وی با بیان اینکه ثبت جهانی آثار سبب جلب توجه کارشناسان و نگاه‌های تخصصی دنیا می‌شود، تأکید کرد: قابلیت و حسن مهم هگمتانه قرار گرفتن در مرکز و بافت شهری است که باعث تسهیل در بازدید و رونق گردشگری می‌شود.
مدیر پایگاه تاریخی هگمتانه در خصوص نمایش آثار و اشیای کشف شده از سایت موزه میدان امام، یادآور شد: مجموعه کشف شده از این سایت، جنس‌های مختلفی داشته و متفاوت است اما سایت هگمتانه امکان نمایش آنها به صورت موقت را دارد تا بعد از اتمام و تکمیل سایت موزه، به صورت موزه‌ای ویترینی و بدون راهنما به نمایش دائم گذاشته شوند.
انتهای پیام