اَلَموت نام منطقه‌ای در استان قزین که خود متشکل از دو بخش الموت غربی و الموت شرقی در رشته‌کوه‌های البرز، واقع در شمال استان قزوین، جنوب مازندران و گیلان، باختر طالقان قرار دارد. این منطقه چنانچه حمدالله مستوفی در نزهةالقلوب نوشته تا قرن هفتم هجری با عنوان رودبار معرفی می‌شد تا اینکه با آمدن حسن صباح به آنجا و رواج فرقه اسماعیلیه و فعالیت خداوند الموت، نوشته شد رودبار الموت و خوانده شد الموت. الموت کلمه‌ای است مرکب از دو واژه «آله» و «اموت» به معنای "آشیانه‌ی عقاب". از روستاهای توریستی، معروف و بزرگ الموت می‌توان به روستای گازرخان محل دژ حسن صباح، هیر، روستای وشته، روستای زرآباد، روستای وربن محل دریاچه اوان و وربن، روستای اندج، روستای کوچنان، روستای یوج، کُمنی و ویار و روستای دستجرد سفلی و … را نام برد.
ایران زیباست؛ طبیعت بهاری «الموت»