به گزارش ایسنا، در حالی که تا چند سال پیش عبور از خط پایانی مسابقات جاده قهرمانی آسیا عملکرد خوبی برای بانوان محسوب می‌شد به مرور شاهد پیشرفت دوچرخه سواران دختری بودیم که شاید برای نتیجه گرفتن حسابی روی آنها باز نمی‌شد. در مسابقات جاده قهرمانی آسیا ۲۰۱۹ این پیشرفت و تلاش خودش را نشان داد و سمیه یزدانی توانست با تاریخ سازی، فصل جدیدی در دوچرخه سواری استقامت بانوان باز کند. با نگاهی به نتایج یزدانی در چند مسابقه اخیر متوجه می‌شویم یزدانی پله پله مسیر موفقیت را پشت سر گذاشت و در نهایت به مدال رسید. او در مسابقات قهرمانی آسیا ۲۰۱۷ سی و یکم شد، سال ۲۰۱۸ در رده سیزدهم قرار گرفت و در نهایت سال ۲۰۱۹ هم مقام سوم را کسب کرد.

سمیه یزدانیدر گفتگو با ایسنا در باره‌ی تلاشی که در این چند سال داشت تا پله پله پیشرفت کند ، بیان کرد: من چندین سال، خیلی سخت تمرین کردم و فشارهای تمرینی زیادی را متحمل شدم. واقعاً زندگی من یک بعدی و فقط دوچرخه سواری شد و بخاطر دوچرخه سواری از همه چیز گذشتم. من از خیلی چیزها گذشتم تا به اینجا رسیدم.

او در پاسخ به این پرسش که در استقامت جاده انجام کار تیمی بسیار مهم است و با توجه به اینکه بانوان در قهرمانی آسیا با تیم کامل شرکت نکرده بودند چگونه توانستید هم پای کشورهای دیگر پیش بروید و در نهایت به مدال برسید، تصریح کرد: همه تیم‌ها کامل بودند ۴ تا ۶ نفر بودند اما تیم ما دو نفر بود. کار ما خیلی سخت شد چون تنها بودیم اما من و ماندانا دهقان با غیرت رکاب زدیم و تمام تلاشمان را کردیم. اگر تیم ما هم کامل بود شاید نتیجه من بهتر از این می‌شد و حتی می‌توانستم به مدال نقره برسم.

یزدانی در مورد کسب سهمیه المپیک که در حال حاضر تنها راهش قرار گرفتن بین ۱۰۰ رکابزن برتر جهان است، گفت: در مسابقات قهرمانی آسیا نفر اول سهمیه المپیک را می‌گرفت اما متاسفانه من سوم شدم و فقط توانستم ۸۵ امتیاز بگیرم که البته این امتیاز من را به رنکینگ ۱۸۷ جهان رسانده است. باید تعداد مسابقات زیادی شرکت کنم تا امتیاز لازم را کسب کنم. متاسفانه فدراسیون دوچرخه سواری فعلاً بودجه لازم برای اینکه بخواهد من را به مسابقات زیادی بفرستد ندارد. از کمیته ملی المپیک درخواست کمک کرده ایم و باید ببینم چقدر می‌توانند به ما کمک کنند تا فدراسیون من را به مسابقات مختلف اعزام کند و بتوانم امتیاز لازم را کسب کنم. قهرمانی کشور هم امتیاز بالایی دارد که از طریق آن هم می‌توانم رنکینگ خودم ر ارتقا دهم. کسب سهمیه المپیک دور از دسترس نیست و حالا باید دید چه می‌شود ما تمام تلاش خود را می‌کنیم. مطمئنم با حمایت فدراسیون و مسئولان یک روزی می‌توانیم سهمیه المپیک را کسب کنیم و اگر مثل قبل حمایت کنند تا به پیشرفتمان ادامه دهیم، این توانایی را داریم.

نفر سوم دوچرخه سواری آسیا در پاسخ به این پرسش که برای ادامه دار بودن این راه و افزایش تعداد بانوان مدال آور در دوچرخه سواری به چه ابزارهایی نیاز است، تاکید کرد:قطعاً بقیه هم می‌توانند به مدال برسند اما لازمه اش این است برای هدفت سخت تمرین کنی و مطمئناً با تلاش و پشتکار می‌توان به آن رسید. همچنین بودجه بیشتری باید در اختیار فدراسیون دوچرخه سواری بگذارند. چون تجهیزات دوچرخه سواری خیلی گران است و نباید بودجه آن مثل بقیه فدراسیون‌ها باشد. ما اردوهای بیشتر و تجهیزات جدید تری نیاز داریم و با حمایت بیشتر مطمئناً این مدال‌ها تکرار خواهد شد.

انتهای پیام