غلامرضا رمضانی کارگردان فیلم «ضربه فنی» که اثرش از ۲۴ بهمن‌ماه روی پرده رفت، در گفت‌وگویی با ایسنا با بیان اینکه "ضعف اکران و گیشه در این فصل اتفاقی نیست که برای اولین بار رخ داده باشد" اظهار کرد: همیشه اکران فیلم در اسفند ماه تبعاتی دارد؛ در واقع اکران فیلم بعد از یک جشنواره سینمایی که در طول سال فقط یک بار برگزار می‌شود، همه انرژی‌ها و نیروها را می‌گیرد. اگر بخواهیم منصفانه نگاه کنیم بعد از جشنواره مقداری تب و تاب در سینما کاهش پیدا می‌کند و یک تعداد مخاطب ترجیح می‌دهند که دیگر به سینما نیایند، زیرا مخاطبان سینما بعد از دیدن حداقل ۱۰ فیلم در یک بازه حدوداً ۱۰ روزه و کوتاه اشباع شده‌اند و از طرف دیگر به لحاظ روانی این مخاطبین فکر می‌کنند فیلم‌هایی که بعد از جشنواره اکران می‌شوند قدیمی و برای سال گذشته هستند، درحالی که شاید چند ماه قبل پروسه تولیدش تمام شده است.

این فیلمساز در پاسخ به اینکه چرا اثرش را در این بازه زمانی روی پرده برده و درخواست اکران کرده است، توضیح داد: این سوال بسیار خوبی است اما مسئله جای دیگری است. یعنی این "چرایی" را نباید از من پرسید زیرا من به عنوان یک فیلمساز در تمام مدتی که سر صحنه فیلمبرداری هستم تلاش می‌کنم تا جایی که مقدور است فیلمی قابل قبول و استاندارد بسازم. اما مشکل از جایی آغاز می‌شود که گاهی آدم‌های روشن و واقع‌بینی نیستیم و نمی‌گوییم که درباره یکسری از مسائل اطلاعی نداریم. من یک فیلمسازم و درباره بحث تخصصی اکران فیلم اطلاعات و تخصصی ندارم بر این اساس زمانی که می‌خواستیم فیلمی را اکران کنیم تهیه کننده‌ها و پخش کننده‌ها از ما دعوت کردند و در جلسات متعدد حرف‌هایی را در آن جلسات می‌شنیدم که بسیار دوست داشتنی و دلگرم کننده بود و مسائلی که مطرح می‌شد چشم انداز خیلی خوبی را به ما می‌داد و نهایتاً هیچ چیزی دال بر اینکه ممکن است تماشاچی آن را پس بزند وجود نداشت.

او افزود: وقتی که شما یک چشم اندازی را به عنوان پخش کننده به کارگردان فیلم نشان می‌دهید و می‌گوید ما این کارها را خواهیم کرد احساس خوشبینی به من کارگردان می‌دهد که فیلم در وضعیتی اکران می‌شود که سامان دهی خوبی دارد و مخاطبش مشخص است. همچنین کانون پرورش فکری به عنوان بانی فیلم قرار دارد و آموزش و پرورش به عنوان سرمایه‌گذار حضور دارد بنابراین برای اکران فیلم به آنها اعتماد می‌کنید. اما من که نباید کاسه داغ‌تر از آش باشم! وقتی یک مؤسسه مثل کانون پرورش فکری به عنوان سرمایه گذار فیلم است قطعاً دلش باید بیشتر از من بسوزد و قطعاً خودش با حساسیت بیشتری با فیلم برخورد می‌کند.

رمضانی اضافه کرد: من نمی‌خواهم کسی مورد تهاجم قرار بگیرد و همه اتهامات را به گردن او بیندازیم و خیال خودمان را راحت کنیم. من فقط یک جمله‌ای به نظرم می‌رسد، ما هنوز نتوانستیم نه الان بلکه بعد از سالهای ۶۰ که این همه راجع به سینمای کودک حرف می زنیم و می‌گوئیم سالهای خوبی بود، ساماندهی اکران مناسبی را برای سینمای کودک داشته باشیم. سینمای کودک نیارمند وضعیت ویژه‌ای برای اکران است و باید تبلیغات ویژه داشته باشد. زمانی سینمای کودک در تهران چند سالن اختصاصی داشت و با وجود آنکه تعداد سالن‌های سینمایی کم بود اما حدود ۶ سالن در سطح شهر فقط فیلم کودک و نوجوان اکران می‌کردند برای همین تماشاچی می‌دانست که هر زمان که بخواهد می‌تواند همراه با فرزندش به دیدن فیلم کودک برود.

این کارگردان گفت: اکنون معیار انتخاب فیلم توسط سینمادار و حتی تماشاچی تغییر کرده است، وقتی من فیلم را به سینمادار یا یک پخش کننده می‌دهم اولین چیزی که به من می‌گوید این است که آیا فیلم بازیگر چهره و شناخته شده دارد؟ ببینید چقدر این برای کارگردان یک فیلم می‌تواند مسئله بزرگ و معضل باشد! و در ادامه می‌گویند این فیلم نابود است واقعاً هم در عمل چنین اتفاقی می‌افتد. ولی اگر در همین پردیس‌ها و یا سالن‌های سینما در مجتمع‌هایی که برای حوزه هنری یا شهرداری تهران است از هر کدام یک سالن حتی یک سالن کوچک برای سینمای کودک در نظر می‌گرفتند اتفاقات بسیار بزرگی برای سینمای کودک رخ خواهد داد.

این فیلمساز با تاکید بر اینکه باید افراد متخصصی در حوزه اکران کودک وارد شوند، گفت: وقتی صحبت از سینمای کودک می‌شود اولین چیزی که به ذهن یک مخاطب می‌آید این است که کسی فیلم کودک بسازد که سینمای کودک را بشناسد. پس چطور وقتی بحث اکران پیش می‌آید قرار است هر کس بلد باشد آن را اکران کنند؟ بنابراین باید یک تیم تخصصی وجود داشته باشد که بتوانند تماشاچی، مخاطب و خانواده را بشناسد و برای آن برنامه ریزی کنند وقتی فیلم من نمایش پیدا کرد همه متفق‌القول گفتند که این اثر می‌توانند شرایط خوبی را پشت سر بگذارد اما در عمل چنین اتفاقی نیفتاد.

وی یادآور شد: اکران این اثر در این موقع سال باعث شد تنها ۴ هفته روی پرده باشد که آن هم به قولی یک اکران سوخته بود و هیچ تلاشی در این چهار هفته صورت نگرفت. من ندیدم که حتی یک بیلبورد در سطح شهر برای آن نصب شده باشد یا حتی ساماندهی مناسبی برای خانواده‌ها و دانش آموزان مدارس انجام شود. البته من کسی را مقصر نمی دانم اینها همان دوستانی هستند که رسماً اعلام نمی‌کنند ما بلد نیستیم و این سینما را نمی‌شناسیم و به این ترتیب فیلم نابود و دیده نمی‌شود با این وجود همیشه هم بیان می‌کنند فیلم کودکی ساخته شد و در نهایت در آرشیو سینما قرار گرفت و نهایتاً در یک جشنواره آن را از آرشیو خارج می‌کنند و به نمایش در می‌آورند.

رمضانی در ادامه صحبت‌های خود با اشاره به فعالیت‌های سازمان سینمایی اظهار کرد: در هر دوره با تغییراتی که در معاونت سازمان سینمایی رخ می‌دهد شاهد هستیم تا یک زمانی که حتی ممکن است یک سال به طول بی‌انجامد، جا افتادن مدیران در موقعیت جدیدشان زمان می‌برد. در حال حاضر تا آنجایی که من مطلع هستم اعلام کردند تا پایان اسفند تکلیف سیاست‌های سینمای ایران در سال ۹۸ روشن خواهد شد اما به نظر می‌رسد آقای انتظامی در سالی که مسئولیت پذیرفتن، هنوز فرصت این را پیدا نکردند تا آن چیزی که خودشان به آن واقف هستند و معتقد هستند باید انجام شود، انجام دهند و نیاز به زمان دارند. براین اساس در همه این جابه‌جایی‌هایی زمان است که از دست می‌رود و ما همیشه شاهد سیاست‌های موقت خوشه‌ای هستیم، یعنی به سیاست‌های می‌رسیم که باید در یک پروسه پاسخ داده شوند و از یک زمانی به بعد اهمیت شأن از دست می‌رود.

او سپس توضیح داد: بحث سینمای کودک و اکران آن سه سال پیش در شورائی در فارابی به نام شورای راهبردی سینمای کودک دایر شد. تصمیم شورای راهبردی این بود که تکلیف اکران تخصصی سینمای کودک را مشخص کنند که بعد از دوسال وظایف شورا تمام شد و دوستان به جا شدند، مدیریت تغییر کرد و شورا منحل شد در نهایت هم به هیچ نتیجه‌ای نرسید.

غلامرضا رمضانی در پایان صحبت‌های خود خاطر نشان کرد: با توجه به شرایط جهانی و گسترش امکانات اطلاع رسانی و پیشرفت‌هایی که صورت گرفته است هر اقدامی که به تأخیر بیفتد گاه این شائبه را به وجود می‌آورد که عمدی در آن دخیل است و مسئولین نمی‌خواهند مسئولیتی را به گردن بگیرند که بعداً پاسخگوی آن باشند. ما الان نیاز به حرف نداریم نیاز به این داریم که یک کارشناسی سریع و بحرانی صورت بگیرد مثل اینکه یک زلزله‌ای رخ داده است و بگویند برای سینمای کودک مقداری بودجه اختصاص داده می‌شود و برای اینکه این بودجه‌ها به نتیجه قابل قبولی برسد چه باید بکنیم؟ سپس این تغییرات را به سرعت انجام دهند و زمان را نابود نکنند.

به گزارش ایسنا، «ضربه فنی» داستان محمد شاگرد درس‌خوان و خوبی است که یکی از شاگردان مدرسه مزاحم او می‌شود. در این میان محمد با یکی از شاگران مدرسه به نام امیر که ورزشکار است آشنا می‌شود و این آشنایی سرنوشت متفاوتی را برای هر سه نفر آن‌ها به دنبال دارد و...

در این اثر به کارگردانی غلامرضا رمضانی و تهیه کنندگی کانون پرورش فکری کودک و نوجوان که در سال ۹۶ ساخته شد، بازیگرانی چون نسیم ادبی، افشین هاشمی، نازنین احمدی، سیروس همتی، مجید نوروزی، درسا بختیار، ملیحه کیا، سپهراد فرزامی، سیاوش اسدپور، علی ملکیان، حسین لطفی، متین جان‌جانه، محمدامین مرادی، پوریا ایمانی و هستی فرامرزی ایفای نقش می‌کنند.

انتهای پیام