به گزارش ایسنا، در حالی که واردات LNG چین در سال ۲۰۱۹ شروع خوبی داشت اما بعید است با رشد ۴۱ درصدی که در سال ۲۰۱۸ تجربه کرد، برابری کند. طبق آمار گمرکی که هفته گذشته منتشر شد، واردات چین در ژانویه ۶.۵۸ میلیون تن بود که ۲۷.۸ درصد در مقایسه با مدت مشابه سال ۲۰۱۸ رشد داشت.
اما رشد چشمگیر واردات ژانویه بعید است در ماه‌های آینده ادامه پیدا کند زیرا عمده LNG مورد استفاده در پروژه‌های تغییر از زغال سنگ به LNG، با پایان گرفتن زمستان در نیمکره شمالی از تب و تاب افتاده‌اند.
حدود ۳ میلیون خانوار چینی زمستان امسال برای تأمین گرمایش به جای زغال سنگ از گاز طبیعی استفاده کردند و تقاضا برای LNG را تقویت کردند. با این حال این تقاضا پس از پایان زمستان، افت فاحشی پیدا خواهد کرد.
نیکلاس براون، مدیر گاز و LNG آسیا در شرکت "وود مک کنزی" اخیراً در یک کنفرانس LNG در سنگاپور، برآورد کرد چین احتمالاً تقاضای خود برای LNG را حدود ۸ میلیون تن افزایش می‌دهد.
در حالی که سایر تحلیلگران در این کنفرانس تا حدودی نسبت به چشم‌انداز تقاضای بالاتر از سوی چین خوش بین بودند اما هیچ کدام پیش بینی نکردند که رشد ۱۵.۷ میلیون تنی تقاضای این کشور که در سال ۲۰۱۸ در مقایسه با سال ۲۰۱۷ مشاهده شد، تکرار خواهد شد.
مشکل بازار LNG این است که احتمالاً بیش از ۳۰ میلیون تن عرضه جدید در سال ۲۰۱۹ به بازار اضافه خواهد شد.
شرکت "پوتن اند پارتنرز" انتظار دارد که در سال ۲۰۱۹ به میزان ۳۳ میلیون تن به عرضه LNG اضافه شود اما تقاضا تنها ۱۶ میلیون تن رشد خواهد کرد.
به گفته تحلیلگران وود مک کنزی، با تکمیل کارخانه‌های جدید استرالیایی و آغاز فعالیت پروژه‌های آمریکایی جدید شامل البا آیلند کیندر مورگان و کامرون سمپرا، حدود ۷۰ میلیون تن LNG جدید امسال و سال آینده وارد بازار خواهد شد.
خوب برای بلندمدت و بد در کوتاه مدت
اگرچه دورنمای تقاضا طی چند سال آینده نشان می‌دهد که عرضه جدید در بازار LNG احتمالاً جذب خواهد شد اما مشکل این بازار، سال ۲۰۱۹ و احتمالاً بخشی از سال ۲۰۲۰ است.
در حالی که احتمال تقاضای بیشتر از سوی هند و سایر خریداران نوظهور در آسیا وجود دارد اما دورنمای برای خریداران بزرگی مانند ژاپن و کره جنوبی روشن نیست.
تولید هسته‌ای رو به رشد در ژاپن احتمالاً به واردات کمتر LNG منجر می‌شود با این حال این کشور سالیان متمادی عنوان بزرگترین خریدار LNG را حفظ کرده است.
سیاست انرژی در کره جنوبی نیز به سوی تجدیدپذیرها متمایل است و این کشور رتبه دومین واردکننده بزرگ LNG ر به چین واگذار کرده است.
در مجموع، به نظر می‌رسد بعید باشد آسیا قادر به جذب ظرفیت جدید LNG باشد که قرار است امسال عرضه شود.
اگر قیمت‌ها کمتر شود، ممکن است تقاضا رونق بیشتری بگیرد اما محدودیت‌هایی در تمایل خرید واردکنندگان بزرگ وجود دارد به خصوص در فواصل میان زمستان و تابستان که تقاضا کمتر می‌شود.
قیمت محموله تک LNG در بازار آسیا به ۶.۲۰ دلار در هر میلیون واحد بریتیش ترمال کاهش یافته که پایین‌ترین حد در ۱۷ ماه گذشته بوده و ۴۷ درصد در مقایسه با اوج قیمت ۱۱.۶۰ دلار در سال ۲۰۱۸ کاهش نشان می‌دهد.
اگر قیمت‌های پایین در افزایش قابل توجه تقاضای آسیایی تأثیری نداشته باشد ممکن است محموله‌های LNG به خصوص قطر و آمریکا به اروپا بروند.
بر اساس گزارش رویترز، در اروپا LNG ممکن است جای گاز روسیه که از طریق خط لوله صادر می‌شود را بگیرد البته به شرطی که قیمت مناسبی داشته باشد.
انتهای پیام