در بعضی شهرها همچنان راهپیمایی اعتراضی برپاست و در بعضی دیگر راهپیمایی شادی. در همین حال عده‌ی کثیری از خانواده‌های افسران، همافران و درجه‌داران نیروی هوایی به عنوان اعتراض به دستگیری افسران و همافران نیروی هوایی در کانون وکلا اجتماع کردند.
تا امروز، ۲۲ نماینده‌ی مجلس رسماً استعفا داده‌اند و ۱۲ نماینده‌ی دیگر استعفای خود را به روزنامه‌ها خبر داده‌اند و چهل نفر دیگر هم برای استعفا اعلام آمادگی کرده‌اند. یکی از شهروندان در تماس با روزنامه‌ی کیهان ابراز نگرانی کرده که با استعفای پی‌درپی نمایندگان، کار لوایح تشکیل دادگاه خلق و انحلال ساواک انجام نخواهد شد و باید تا تشکیل یک مجلس دیگر باز هم ساواک را داشته باشیم و با جنایتکاران نیز ندانیم چه کار باید کرد. با این حال مجلس اعلام کرده در جلسه‌ی بعدی خود علاوه بر رسیدگی به این استعفاها لایحه‌ی انحلال ساواک و محاکمه‌ی نخست‌وزیر و وزیران دولت را بررسی خواهد کرد.
ساواکی‌ها که برای سال‌های متمادی عامل رعب و وحشت شهروندان بودند حالا در ترس صبح را به شب می‌رسانند. دیروز، جمعه ۱۳ بهمن جنازه‌ای در یکی از کوچه‌های محله‌ی دروازه‌شمیران تهران با یادداشتی در کنارش پیدا شد که در آن قاتلان خود را عضو گروه تازه‌ای به نام «چریک‌های توحیدی» معرفی کرده‌اند. گروه دیگری به نام «رزمندگان مسلمان ایران» هم مسئولیت این قتل را برعهده گرفته و اعلام کرده که مقتول از اعضای بنام ساواک بوده و در جریان شکنجه‌هایش ۱۵ نفر را به قتل رسانده بوده است. در مقابل، ساواک در اطلاعیه‌ای مدعی شد مقتول کارمند دون‌پایه‌ی سازمان بوده است.
در شهر گلباف کرمان مردم انقلابی، نام شهر و خیابان‌ها و مدارس را تغییر دادند. عده‌ای از مردم بعد از تجمع در مسجد جامع کبیر، نام شهر را از گلباف به «اسلام‌آباد» و نام خیابان اصلی را از پهلوی به «ولی عصر»، میدان پهلوی را به «شریعتی» و نام دو مدرسه را از ۲۵ شهریور به ۱۷ شهریور تغییر دادند و دو خیابان جدید الاحداث را «منتظری» و «طالقانی» نامگذاری کردند.
در تبریز که کارکنان شرکت توانیر در اعتراض به حکومت اعتصاب کرده بودند، به دستور کمیته‌ی اعتصاب امام خمینی و برای رفاه اهالی سر کارشان برگشتند و دوباره با مبارزه‌ی ملت ایران اعلام همبستگی کردند. در ارومیه (رضائیه) هم ده‌ها هزار نفر از مردم در حمایت از امام خمینی راهپیمایی کردند. مردم با راه‌انداختن کاروان‌های شادی و توزیع «شیرینی و نقل و شکلات و شربت» در شهر، این مرحله از پیروزی نهضت را جشن گرفتند و بار دیگر خواست خود را که «تغییر رژیم و برقراری جمهوری اسلامی» است، اعلام کردند.
از آن‌طرف، در پاریس، خبر رسیده که کمیته‌ی اجرایی کمیته‌ی مرکزی حزب توده (کمونیست) ایران دولت بختیار را «خیانتکار» توصیف کرده و خواستار «آمادگی و سازمان‌دادن مقاومت و مبارزه‌ی مسلحانه» بر ضد دولت شده است.
گروهی از خانواده‌های شهدا و گمشدگان سال‌های پیش از انقلاب هم از مردم و مقامات ملی خواسته‌اند که آمران و مسببان قتل فرزندانشان را مجازات کنند و اگر از مدفن آنان اطلاعی دارند آنها را باخبر کنند. مادر نصرالله جعفرزاده نوشته است: «فرزند معلم من، در دیماه ۴۹ در حالی که بیمار بود توسط ساواک دستگیر شد و ۱۲ روز بعد یکی از زندانیان قزل‌قلعه شاهد بوده که دست و پای پسرم را گرفته و از سلول خارج کرده‌اند و از آن به بعد از وی خبری ندارم. بارها به مقامات زندان مراجعه کرده‌ام ولی هر بار گفته‌اند پسرم فرار کرده، ولی می‌دانم دروغ می‌گویند. حال از همه‌ی کسانی که از محل دفن فرزندم اطلاعی دارند می‌خواهم آرامگاه شهیدم را به من نشان دهند.»
پدر حسین کمره شانزده‌ساله نیز که فرزندش در تظاهرات یکماه اخیر شرکت داشته و اکنون ناپدید شده است، از هموطنان خود خواسته است اگر اطلاعی از وضع وی دارند خانواده‌اش را مطلع سازند.
دانشگاه تهران بعد از بازگشایی بصورت یکی از کانون‌های انقلاب درآمده است و نه فقط دانشجویان که مردم از اقشار مختلف آنجا اجتماع می‌کنند و از سخنرانی‌ها و اعلامیه‌ها استفاده می‌کنند. صبح امروز گروهی از دانش‌آموزان در حالی که پلاکاردهای مختلفی در دست داشتند و شعار می‌دادند که «معلم! معلم! ما درس آزادی می‌خواهیم» وارد محوطه‌ی دانشگاه تهران شدند.
رادیو لندن امروز گزارش داد که آیت‌الله شریعتمداری با تغییر رژیم موافق است اما «در تبدیل رژیم سلطنتی به جمهوری باید جانب احتیاط رعایت شود» و «پیش از آنکه چنین رژیمی به وجود آید تدارکات فراوانی لازم است».
منبع: کیهان
انتهای پیام