به گزارش ایسنا، دویچه وله در گزارشی نوشت: جنگ قدرت در ونزوئلا بین دولت و اپوزیسیون بالا گرفته و روسیه از نیکولاس مادورو پشتیبانی می‌کند. سقوط یک متحد قدیمی روسیه چه پیامدها و زیان‌هایی برای مسکو دارد؟ بیش از هر چیز، نگاه‌ها متوجه کنسرن نفتی "روس‌نفت" می‌شود. کنسرنی دولتی که صدراعظم سابق آلمان، گرهارد شرودر، عضو شورای نظارتی آن است.
"روس‌نفت" در پنج پروژه شرکت نفت و گاز دولتی ونزوئلا شریک است و سهمی ۲۶ تا ۴۰ درصدی در این طرح‌ها دارد. تغییر نظم سیاسی در ونزوئلا به مثابه از دست دادن این شراکت و تحمیل زیان‌هایی به روسیه است.
اگر مادورو سقوط کند، بعید است دولت جدید بگذارد سرمایه‌گذاران خارجی بدون طی فرایند قانونی و مزایده‌های رسمی، امکان حضور در این کشور را بیابند. شاید از همین رو در هفته گذشته، بسیاری در بورس مسکو برای خلاص شدن از شر سهام روس‌نفت صف بسته بودند.
طبق اعلام "روس‌نفت"، این کمپانی در سال ۲۰۱۷ بالغ بر شش میلیارد دلار به ونزوئلا وام پرداخته است و این وام بر اساس توافق طرفین، با شراکت در پروژه‌های نفتی ونزوئلا تسویه خواهد شد.
توافق مربوطه در سال ۲۰۱۹ منقضی می‌شود در حالی که بخش اصلی وام پرداختی باید مدت‌ها قبل تادیه می‌شد. برای تأخیر در انجام برخی پروژه‌ها بود که ایگور زتشین، رئیس "روس‌نفت" در نوامبر ۲۰۱۸ به کاراکاس رفت.
وام‌های تسلیحاتی
رسانه‌های روسی می‌نویسند مسکو در ۲۰ سال گذشته حدود ۱۱ میلیارد دلار اعتبار به کاراکاس داده است.
مشخص نیست چه میزان از این وام‌ها در سال‌های گذشته مسترد شده‌اند اما گزارش‌هایی وجود دارند که نشان می‌دهند مسکو از این وام‌ها به نفع صنایع روسی و تقویت آنها استفاده کرده است. بخش بزرگی از اعتبارات مسکو برای خرید کلاشنیکف، جت‌های جنگی، هلی‌کوپتر، زره پوش و سایر ادوات نظامی هزینه شده‌اند.
در عین حال روشن نیست اگر دولت جدیدی در کاراکاس روی کار بیاید، بتواند این وام‌ها را بازپرداخت کند. در این زمینه، می‌توان اوکراین را مثال زد. روسیه از ویکتور یاناکوویچ، رئیس جمهوری سابق اوکراین حمایت می‌کرد و دولت جدید کی‌یف که سال ۲۰۱۳ روی کار آمد، تاکنون از پرداخت دیون رژیم سابق به مسکو خودداری کرده است.
از نظر بدهی‌ها، سقوط دولت ونزوئلا دستکم ۱۱ میلیارد دلار ضرر روی دست مسکو خواهد گذاشت اما چنانچه دولت جدید ونزوئلا تولید نفت را به نحوی بارز افزایش دهد، قیمت نفت در بازار جهانی سقوطی جدی خواهد کرد و در این صورت، زیان روسیه با هیچ مبلغ دیگری قابل قیاس نخواهد بود.
ونزوئلا یکی از بزرگترین ذخایر نفت جهان را دارد اما حاکمیت ۲۰ ساله سوسیالیست‌ها در این کشور و سیاست‌های چاوز و مادورو، اقتصاد نفتی این کشور را به سراشیبی انداخت. امروزه دیگر ونزوئلا نقش بارزی در بازار جهانی نفت ایفا نمی‌کند.
اگر در دولت جدید ونزوئلا، صنعت نفت کارآمد شود و اگر شرکت‌های غربی و پیش از همه، کمپانی‌های آمریکایی بخواهند به ونزوئلا برگردند، صادرات افزایش خواهد یافت. در این صورت، قراردادهای جدیدی امضا می‌شوند و بازار عرضه دستخوش شرایط جدیدی از جمله کاهش بها خواهد شد. این یک سناریوی وحشت واقعی برای مسکو است.
انتهای پیام