ایسنا چندی قبل گزارش‌هایی از مشکلات دانشجویان رشته‌های هنر منتشر کرد که در این دو گزارش، دانشجویان رشته‌های هنر و موسیقی عنوان کرده بودند که قصد دارند فعالیت‌های هنری خود را در خارج از کشور ادامه دهند؛ چراکه در ایران برای رشته موسیقی محدودیت‌های فراوانی وجود دارد و این دانشجویان گاهی اوقات حتی نمی‌توانند در شاخه‌هایی از موسیقی که به آن علاقه‌مند هستند تحصیل کنند. برخی از آنها هم گله‌مند بودند که در ایران کار درست و درمانی برای فعالیت در حوزه موسیقی پیدا نمی‌شود.
در ادامه این بحث به گفت‌وگو با یکی از منتقدان هنر نشسته‌ایم. جواد مجابی می‌گوید که باید هنر را باز و آزاد بگذاریم تا بتوانیم شاهد پیشرفت آن باشیم؛ چراکه در محدودیت، امیدی به گسترش موسیقی نیست.
جواد مجابی ـ منتقد هنری ـ در گفت‌وگو با ایسنا درباره مشکلات دانشجویان رشته‌های هنر و آینده شغلی آنها اینگونه گفت: نمی‌توان از دانشگاه‌ها امید بهبودی داشت. دانشگاه‌ها همیشه ضمن ایجاد کارآفرینی و تولید محتوا در یک رشته خاص، باعث ایجاد مانع در مسیر پیشرفت آن رشته نیز می‌شوند؛ مثلا ممکن است سالانه تعداد زیادی دانشجوی رشته موسیقی فارغ‌التحصیل شود ولی هیچ تضمینی بابت آینده شغلی فارغ‌التحصیلان آن وجود ندارد؛ زیرا از قبل تدبیری برای این امر صورت نگرفته و در اصل کسی هم علاقه‌مند نیست برای اینگونه مسائل به فکر راه حل باشد.
او ادامه داد: موسیقی یکی از هنرهای مهم ایرانی است ولی با این حال با یک بحران روبه‌رو است. اگر موسیقی را آزاد بگذارند به سرعت بازار خود را پیدا خواهد کرد. به طور کلی تقاضای فعالیت موسیقی در حوزه‌های مختلف وجود دارد ولی دولت با سیاست‌های غلطی که از آغاز در پیش گرفته اجازه نداده که بازار موسیقی به صورت طبیعی رشد کند.
مجابی در ادامه از صداوسیما به عنوان سازمانی که باعث تضعیف موسیقی در ایران شده یاد کرد و ادامه داد: تلویزیون باعث ایجاد نوع خاصی از موسیقی شده که نه مورد علاقه مردم است و نه به پیشرفت موسیقی کمک کرده.
او معتقد است که برای پیشرفت موسیقی در ایران باید دست از سر آن برداشت تا بتواند به عنوان یک حرفه رشد کند و مخاطبان خود را در حوزه‌های مختلف پیدا کند.
این منتقد هنری تصریح کرد: موسیقی برخلاف دیگر شاخه‌های هنری در ایران مخاطب میلیونی دارد که این مخاطبان چه از لحاظ سبک مورد علاقه خود و چه از لحاظ نحوه برگزاری کنسرت، محروم شده‌اند. مشکل نبود کسب و کار در حوزه موسیقی هم به دانشگاه‌ها بازنمی‌گردد؛ چراکه آنها اصلا کاره‌ای نیستند. مساله سیاست فرهنگی کشور است که نه موسیقی را آزاد می‌گذارد و نه آنطور که باید آن را اجرا می‌کند.
او در پایان درباره راه حل پیدایش کسب و کار در موسیقی گفت: آزاد گذاشتن هنر و ادبیات راهگشای این مشکل است؛ زیرا این دو امر به هم مرتبطند. به طور کلی فرهنگ متعلق به مردم است و صاحب زبان و هنر، مردم هستند. مردم باید تصمیم بگیرند که چه چیزی را قبول کنند یا چه چیزی را نه. هیچکس حتی دولت حق ندارد به نیابت از آنها برایشان تعیین و تکلیف کند.
انتهای پیام