سید کمال الدین شهریاری در گفت و گو با ایسنا با اشاره به ضرورت رفع موانعی که بین مسئولان و مردم فاصله انداخته است، بیان کرد: زندگی مسئولان و رفتار و کنش آنها می‌تواند مردم را نسبت به مسئولان بی اعتماد کند. اگر مسئولان به جای خدمت به مردم در فکر پست و مقام و رانت بازی و حفظ منافع شخصی، حزبی، گروهی و یا خانوادگی باشند به طور طبیعی فاصله در بین مسئولان و مردم ایجاد می شود.
وی در ادامه اظهار کرد: زمانی در بین مسئولان و مردم فاصله ایجاد می شود که مردم احساس کنند که مسئولان به مصالح شخصی، قومی و قبیله ای خود فکر می کنند و هدف آنها از تصدی پست‌ها نه به عنوان جایگاهی برای خدمت به مردم بلکه جایگاهی برای خدمت به گروه خاصی یا خانواده آنهاست.
نماینده مردم دشتی و تنگستان در ادامه بیان کرد: امروز می‌بینیم که رانت خواری، فساد اداری و مالی نگرانی‌هایی را در مردم ایجاد کرده و مقداری از اعتماد عمومی نسبت به مسئولان از دست رفته است. مردم احساس می‌کنند که مسئولان درد آنها را نمی فهمند.
شهریاری در ادامه تصریح کرد: مسئولان در گزارش‌ها و حرف‌های خود مشکلات مردم را منعکس نمی‌کنند. امروز تصویری که بعضی از مسئولان در خصوص وضعیت جامعه منعکس می‌کنند مبتنی بر واقعیات جامعه نیست و مردم فکر می‌کنند که مسئولان در جریان وقایع و حقایق ملموس جامعه نیستند و فقر، بیکاری، گرانی و فشار اقتصادی بر مردم را احساس نمی کنند. اینها باعث ایجاد فاصله در بین مسئولان و مردم می شود.
وی در ادامه با اشاره به برداشته شدن نرده‌های بین مسئولان و مردم در نماز جمعه تهران اظهار کرد: برداشتن نرده‌ها در بین صفوف نمازگزاران اقدام درستی است. در کشورهای توسعه یافته که از لحاظ مسائل امنیتی دقت لازم را برای حفظ جان مسئولین دارند، سعی می‌کنند این حرکت نماد بیرونی نداشته باشد و در واقع حفظ امنیت به صورت نامحسوس انجام می‌شود.
شهریاری در پایان گفت: در یک کشور توسعه یافته زمانی که یک مسئول در بین مردم حاضر می شود در ظاهر محافظین به صورتی که در کشور ما به دور مسئولین حلقه می زنند، دیده نمی‌شوند و مردم به طور مستقیم با مسئولان در ارتباط هستند و تمام تمهیدات امنیتی و حفاظتی به طور نامحسوس انجام می‌شود. برداشتن این نرده‌ها نیز به معنای کنار رفتن تمهیدات امنیتی نیست بلکه تمهیدات امنیتی باید در جای خودش باقی باشد چراکه ما همواره مورد غضب دشمنان بودیم و هستیم اما باید به صورت نامحسوس باشد.
انتهای پیام