به گزارش ایسنا، در متن این بیانیه که در اختیار خبرگزاری دانشجویان ایران قرار گرفته، آمده است: طی روزهای گذشته دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات شاهد جمعیت کثیری از دانشجویانی بود که کلاسهای خود را تعطیل کردند و در اعتراض به مسئولین، در زمینه حادثۀ واژگونی اتوبوس دانشگاه و کشته و مجروح شدن دوستان و همکلاسیهایشان، دست به تجمع اعتراضی زدند.
در بخشی از این بیانیه آمده است: شعارهایی که در این تجمع سر داده شد، نشان میدهد که دانشجویان، مسئولین دانشگاه را مسبّب حادثۀ اخیر میدانندو مشخصاً خواستار محاکمۀ قانونی مسئولان مقصر شدهاند. دلیل خشم دانشجویان، این است که حادثۀ اخیر را کاملاً پیشبینیپذیر میدانند و طی این سالها، به دفعات در مورد وضعیت جاده و اتوبوس این دانشگاه - هرچند به صورت منفرد- گوشزد کرده بودند.
شوراهای صنفی دانشجویان کشور در بیانیه خود با اشاره به منازعات بیپایان بین دوجناح اصولگرایان و اصلاح طلبان بر سر دانشگاه آزاد، مدعی شدند: «دانشگاه آزاد، از بزرگترین نهادهایی است که هر دو جناح در تبدیل کردنش به «بنگاهی» درآمدزا و مدرکساز سهیم بودهاند: از اصلاحطلبانی که سنگبنای ساخت ساختمانهای دانشگاه در دامنۀ کوه را گذاشتند و ایدۀ تاچریِ ساخت دانشگاهها دور از مراکز شهر و قطع پیوند دانشجویان با جنبشهای شهری را پیاده کردند تا اصولگرایانی که طی ۶ سال تصرف ریاست آن، از طرفی سیاستهای بنگاهداری دانشگاه را ادامه دادهاند و از طرف دیگر در پی تصرف کامل مناصب دانشگاه آزاد بودهاند و با تنظیم آییننامههای انضباطی همّ و غمشان را بر اسلامیتر کردن ظواهر این دانشگاه گذاشتهاند.»
در بخشی از این بیانیه آمده است: محمدمهدی طهرانچی، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی، در پاسخ به این سوال که چرا تاکنون به اعتراضات دانشجویان به وضعیت حمل و نقل دانشگاه پاسخی داده نشده است، گفته است که «در این مدتی که من مسئولیت دانشگاه آزاد را بر عهده گرفتم، عمده اعتراض بچهها در زمینه نوع رفتار رانندگان بوده است» (عصر ایران). پاسخ طهرانچی به این سئوال، شباهت مهمی با ادعای کاملاً نادرست و شتابزدۀ معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه در روز حادثه دارد که آن را ناشی از «سکتۀ راننده» دانسته بود.
این بیانیه تاکید میکند: هر دو ادعا با شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت کشته شدن ۱۰ نفر، دیواری کوتاهتر از رانندگان اتوبوسها پیدا نکردهاند. آنها اشاره نمیکنند که حتی اگر سالها است رانندگان اتوبوسها خوابآلودهاند یا رعایت ایمنی را نمیکنند، باز هم مسئولینی مقصرند که در روند سپردن خدمات دانشگاه به پیمانکاران، نهایتاً تمام نگرانیشان این بوده که کدام شرکت پیمانکار درآمدزایی بیشتری را پیشنهاد میدهد؛ گویی در روند منقاصات نه فقط خدمات دانشگاه، که حتی حیات و جانِ دانشجویان نیز به «کالا»یی برای فروش تبدیل شده است. این در حالی است که حتی افراد غیرمتخصص هم میدانند که این اتوبوسها، مخصوص خیابانهای درونشهری هستند و استفاده از آنها در جادۀ پرپیچ و خم و شیبدار دانشگاه علوم و تحقیقات که بیشتر به جادههای برونشهری شبیه است، از اساس غیرایمن است و احتمال حوادث رانندگی را چندین برابر میکند.
اما پاسخ طهرانچی نشان میدهد که اگرچه خودِ او همیشه با اتومبیل و راننده شخصی کاملاً ایمن این مسیر را طی میکند، دستِ کم از نارضایتی دانشجویان از وضعیت حمل و نقل دانشگاه باخبر بوده است.
در بخش پایانی بیانیه شوراهای صنفی دانشجویان کشور آمده است: «سئوال اینجاست که چرا تاکنون کوچکترین وقعی به این اعتراضات ننهاده است؟ به دفعات ثابت شده است که مسئولین سادهانگارانه و به سهولت اعتراضات منفرد را نادیده میگیرند و افراد معترض نیز اغلب توانایی و وقت پیگیری مستمر مطالباتشان را نداشتهاند و به پیگیریهای مقطعی بسنده کردهاند. اینبار نادیده گرفتن اعتراضات دانشجویان و عدم پیگیری مطالبات به بهای سنگین کشته شدن ۱۰ نفر و مجروح شدن شماری دیگر منجر شد. این حادثۀ دردناک حاصل محقق نشدن یکی از اساسیترین حقوق دانشجویان دانشگاه آزاد، یعنی حق تشکیل شورای صنفی مستقل و مطالبهگر است که بتواند اعتراضات پراکندۀ دانشجویان را به سادهترین مسائل صنفی خود، به شکلی تشکّلیافته مطرح کند و حقوق دانشجویان را تا تحقق کامل آن پیگیری نماید. دانشگاه آزاد اما در تمام این سالها با امنیتی کردن فضای دانشگاه و هرچه «بنگاهی» کردن آن، مانع شکلگیری چنین تشکّلی شده است. ۱۰ نفر در این حادثه از دست رفتند و دیگر بازنخواهند گشت، اما ضرورت به رسمیت شناختن این بدیهیترین حق دانشجویان در هر واحد دانشگاهی بیش از پیش تصریح شده است: حق تشکیل شورای صنفی مستقل.»
انتهای پیام