به گزارش ایسنا، جام ملت‌های ۲۰۰۷ برای تیم‌ملی ایران پایان خوشی نداشت و ایران دوباره در ضربات پنالتی حذف شد که این بار هم مقابل کره‌جنوبی رقم خورد. غلام‌رضا عنایتی یکی از بازیکنانی بود که در دوره قلعه‌نویی بالاخره بازیکن فیکس تیم‌ملی شد. در ادامه گفت‌وگوی ایسنا با عنایتی را می‌خوانید:
* شرایط فوتبال ایران در آستانه جام ملت‌های ۲۰۰۷ خوب نبود و ما با تعلیق از سوی FIFA مواجه بودیم. این شرایط روی تیم‌ملی چه تاثیری گذاشته بود؟
با این که تیم بسیار خوبی داشتیم اما شرایط فوتبال ما اصلا خوب نبود. تیم‌ملی واقعا به لحاظ نفراتی در دوره‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۴ با اختلاف شایستگی قهرمانی را داشت اما همیشه ضربات پنالتی برای ما ناخوشایند بوده و هیچ‌وقت شانس طرف ما نبود. برای جام ملت‌های ۲۰۰۷ به خاطر تعلیق فوتبال درگیر حاشیه بودیم که از لحاظ روانی روی بازیکنان تحت تاثیر گذاشته بود. البته بازی‌ها که شروع شد تمام فکر و ذکر ما این بود که تیم‌ملی موفق شود. واقعا در دو جام ملت‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۷ حداقل نتیجه زحماتمان رسیدن به فینال جام ملت‌ها بود که متاسفانه میسر نشد.
* آیا فدراسیونی‌ها درگیر مسائل مدیرتی فوتبال بودند یا این که به تیم‌ملی هم رسیدگی می‌کردند؟
وقتی فوتبال ایران تعلیق شد، تمام برنامه‌ریزی‌ها به هم ریخت. به همین دلیل قلعه‌نویی برای جام ملت‌ها کار سختی داشت. البته فدراسیون فوتبال در آن زمان تا حدی که توان داشت به تیم‌ملی کمک می‌کرد. در آن زمان ما هم درگیر مقدماتی جام جهانی بودیم و هم جام ملت‌ها، به همین دلیل مشغله زیادی داشتیم.
* ما در تمام بازی‌های مرحله گروهی کمی دچار مشکل بودیم و ازبکستان را به زحمت بردیم، با چین در حالی که ۲ بر صفر عقب بودیم، مساوی کردیم و تنها مالزی را با دو گل شکست دادیم. دلیل این موضوع چه بود؟
اگر یادتان باشد وضعیت آب و هوا بد بود و همیشه باران می‌بارید. ما در مالزی همیشه درگیر آب و هوای بد آن‌جا بودیم تا حریف روبرو! حتی در بازی با کره باران شدیدی می‌آمد و زمین لغزنده بود. همین مسائل باعث شد که تیم پرستاره ما نتواند ریتم خوبی که از آن انتظار می‌رفت را داشته باشد. الان کار تیم‌های قدرتمند آسیا در مرحله گروهی فوق‌العاده راحت است و تیم‌هایی مانند ایران، عربستان، ژاپن، کره‌جنوبی، استرالیا و حتی ازبکستان راحت می‌توانند از گروهشان صعود کنند، به همین دلیل بازی‌های مرحله گروهی بیشتر جنبه هماهنگی دارد. گروهی که ما در جام ملت‌های ۲۰۰۷ در آن قرار داشتیم، گروه نسبتا دشواری بود. ضمنا ابتدای هر تورنمنتی شرایط سخت است و شروع یک تورنمنت مهم، دشوار است. آن زمان مرحله گروهی به این منوال نبود که بازی‌هایی برای کسب هماهنگی داشته باشید. همچنین ما آن زمان درگیر مقدماتی جام جهانی بودیم و در کنار این مسائل، شرایط و جو حاکم بر فوتبال سنگین بود. ما بازی‌های سختی داشتیم. در بازی اول به مشکل برخوردیم ولی در ادامه به پیروزی رسیدیم. درست است که استارت کارمان خوب نبود اما در ادامه روندمان بهتر شد.
* شما با این که در آن سال‌ها بهترین مهاجم ایران بودید اما فرصت زیادی در تیم‌ملی نداشتید. با این حال در جام ملت‌ها بازیکن فیکس تیم‌ملی بودید.
موقعی که امیر قلعه‌نویی من را به تیم‌ملی دعوت کرد، در یکی بازی‌های تدارکاتی که در تهران برگزار شد از من به عنوان هافبک چپ استفاده کرد. در این بازی توانستم دو گل بزنم، به همین دلیل در جام ملت‌ها به عنوان هافبک چپ بازی کردم و نتوانستم در پست اصلی‌ام بازی کنم. در آن زمان، جو به شکلی بود که همه با تصمیمات مربی موافقت می‌کردند. بازی کردن در پست هافبک چپ تجربه خوبی بود ولی حیف که در بازی مقابل کره‌جنوبی، دوباره بازی به ضربات پنالتی کشیده شد. امیدوارم در جام ملت‌های امسال بازی‌مان به ضربات پنالتی کشیده نشود. متاسفانه در جام ملت‌ها از ضربات پنالتی بیشترین ضربه را خوردیم.
* گفته می‌شود تیم‌ملی در بازی با مالزی شادابی لازم را نداشت.
اینطور نیست. ما مقابل مالزی فوق‌العاده شاداب بودیم. اگر یادتان باشد وضعیت آب و هوا بد بود و همیشه باران می‌بارید. ما در مالزی همیشه درگیر آب و هوای بد آن‌جا بودیم تا حریف روبرو! حتی در بازی با کره باران شدیدی می‌آمد و زمین لغزنده بود. همین مسائل باعث شد که تیم پرستاره ما نتواند ریتم خوبی که از آن انتظار می‌رفت را داشته باشد. در آن زمان هواداران توقع زیادی از تیم ما داشتند. الان که خودمان نشستیم کنار، می‌فهمیم که هواداری سخت است. وقتی بازی‌های تیم‌های موردعلاقه‌ام را می‌بینم و حرص می‌خورم، می‌فهمم هواداران چه می‌کشیدند.
* در این دوره از جام ملت‌ها، کره‌جنوبی یکی از ضعیف‌ترین دوره‌های خودش در جام‌ملت‌ها را سپری می‌کرد اما ما نتوانستیم مقابل این تیم توفیقی داشته باشیم و در ضربات پنالتی شکست خوردیم. در این بازی چه گذشت؟
برای بعضی تیم‌ها عقبه مهم‌تر است. کره‌جنوبی همیشه در جام ملت‌ها حریف مستقیم ما بوده است. ما فرصت‌های خوبی داشتیم که بازی را در ۹۰ دقیقه تمام کنیم اما این اتفاق نیفتاد. خود من در دقیقه ۱۱۴ یا ۱۱۵ می‌توانستم دروازه کره را باز کنم. در این صحنه توپی که دفاع قصد دفع کردن آن را داشت به من برخورد کرد که میلیمتری از کنار دروازه به بیرون رفت.
* اگر به گذشته برگردید چه شرایطی باید برای تیم‌ملی فراهم می‌شد تا در جام ملت‌های ۲۰۰۷ موفق شود؟
برای موفقیت، همیشه نمی‌توانیم چشم به شانس داشته باشیم. باید تدارکات عمیق باشد و برنامه‌ریزی مدون داشته باشیم. در جام ملت‌های ۲۰۰۷ وقتی می‌خواستیم از یک شهر به شهر دیگر برویم باید دو پرواز انجام می‌دادیم. این موضوع دیگر در فوتبال حرفه‌ای رد شده است. اگر می‌خواستیم موفق باشیم باید همه عوامل برای تیم‌ملی یکدل می‌شدند. این که بخواهیم چشم به شانس داشته باشیم، شاید برای ما موفقیت‌هایی هم داشته باشد اما مقطعی است.
بازی نکردن در جام جهانی بزرگترین حسرتی است که در دوران ملی‌ام دارم. این حسرت در شرایطی اتفاق افتاد که که همه رکوردها در اختیارم قرار داشت اما یک دقیقه هم بازی نکردم. برانکو اعتقاد زیادی به من نداشت. البته هم‌پست من بازیکن پرافتخاری مثل علی دایی بود.
* بزرگترین حسرت شما در تیم‌ملی چیست؟
بازی نکردن در جام جهانی بزرگترین حسرتی است که در دوران ملی‌ام دارم. این حسرت در شرایطی اتفاق افتاد که که همه رکوردها در اختیارم قرار داشت اما یک دقیقه هم بازی نکردم. برانکو اعتقاد زیادی به من نداشت. البته هم پست من بازیکن پرافتخاری مثل علی دایی بود.
* توانایی‌هایتان از علی دایی بیشتر بود؟
بالاخره باید به تفکرات سرمربی برگشت و دید چه هدفی در استفاده از مهاجم دارد. با این حال باز هم می‌گویم افتخار بزرگم این بود که نیمکت نشین علی دایی بودم. شاید آن زمان که جوان بودم، از نیمکت‌نشینی‌ام ناراحت می‌شدم اما الان به این موضوع افتخار می‌کنم.
* صحبت پایانی؟
تمام ۸ سالی که در تیم‌ملی حضور داشتم، خاطرات تلخ و شیرین زیادی دارم. پوشیدن لباس تیم‌ملی افتخار بزرگی برای من بود. در حال حاضر شرایط تیم‌ملی، شرایط خوبی است و بازیکنان با کیفتی داریم. فقط حواشی این چند وقت تاثیر گذاشته بود اما الان یکدلی در تیم‌ملی وجود دارد. امیدوارم با بازیکنان با کیفیتی که داریم به حسرت چهل و چند ساله پایان دهیم.
انتهای پیام