به گزارش ایسنا، علیرضا هدایت‌پور، با این مقدمه می‌نویسد: «حادثه فوق را می‌توان در دو سطح تحلیل کلان و خرد مورد بررسی قرار داد:
۱)کسانی که در سالیان گذشته با جهل علمی و فقر تجربی، نیات و انگیزه‌های ناشناخته، با زیاده‌گویی و رفتارهای عوام فریبانه، موجبات تحریم‌های ظالمانه را فراهم کردند و این ملک و ملت را از تکنولوژی روز دنیا محروم و به دام کالاهای نامرغوب چینی و هندی انداختند، در کدام محکمه قضاوت خواهند شد؟
۲)کسانی که به بهانه تحریم، (در حالی که با ارز دولتی مبادرت به واردات خودروهای لوکس از قبیل مازراتی، پورشه، بی ام دبلیو، بنز و ... می‌شد) دلال واردات ماشین‌آلات و قطعات نامرغوب و غیراستاندارد چینی برای صنایع خودروسازی، هواپیمایی و... شدند و موجب تحمیل خسارت‌های جبران‌ناپذیری به جان و مال این ملک و ملت شدند، در کدام محکمه پاسخگو خواهند بود؟
۳)کسانی که با غفلت از وظایف ذاتی خود به اعتماد این ملک و ملت خیانت می‌کنند، در کدام محکمه مجازات خواهند شد؟
- چرا پلیس راهور اجازه تردد به خودرویی داده است که اکنون ظفرمندانه می‌گوید این اتوبوس از سال ۱۳۹۰ فرسوده محسوب می‌شده است؟
- چگونه و با چه ساز و کاری مسئولین معاینه فنی مربوطه، گواهی سلامت فنی چنین خودرویی را صادر کرده‌اند؟
- مسئولین دانشگاه آزاد طبق کدام خط و مشی علمی و فنی، چنین خودرویی را برای تردد عزیزان و امیدهای آینده این کشور برگزیده‌اند؟
۴)آیا برای تسکین آلام مردم و حفظ اعتماد عمومی، شایسته نبود مسئولین ارشد دانشگاه آزاد، پلیس راهور، مرکز معاینه فنی مربوطه و... به دلیل عدم اجرای درست وظایف محوله، استعفا یا از کار برکنار می‌شدند؟
۵)برای جلب اعتماد عمومی و اطمینان از عدم تکرار حوادث مشابه، وقت آن نرسیده تا نسبت به تعریف ساز و کارهای علمی، فنی و سیستمی با مشارکت نخبگان واقعی این کشور و بهره‌گیری از تجربه بشری و دانش روز، اقدام شود؟»
انتهای پیام