به گزارش ایسنا، کنگره کنفدراسیون ژیمناستیک آسیا اخیرا برگزار شد و ژیمناستیک ایران از غرب آسیا به آسیای میانه تغییر منطقه داد. در حالی که فدراسیون ژیمناستیک ایران این اتفاق را نتیجه در خواست فعلی خود و یک دستاورد بزرگ عنوان می کند، رییس سابق فدراسیون ژیمناستیک با حضور در ایسنا از نحوه تشکیل منطقه غرب آسیا توسط ایران تا نحوه درخواست تغییر منطقه ایران از غرب به آسیای میانه که به پیشنهاد کمیته ملی المپیک بوده، می گوید.

جعفر درویش زاده که سالیان زیاد سابقه ریاست و دبیری فدراسیون ژیمناستیک  را داشته با حضور در ایسنا در مورد تشکیل منطقه غرب آسیا ژیمناستیک توسط ایران صحبت کرد.

در ادامه گفت و گوی جعفر درویش زاده رییس سابق فدراسیون ژیمناستیک با ایسنا را می خوانید.

* پیشنهاد تشکیل منطقه غرب آسیا ژیمناستیک توسط ایران

از سال 76 دبیر فدراسیون ژیمناستیک شدم. مسابقات بین المللی دهه فجر را در بهمن 77 در مشهد برگزار کردیم. کشورهایی مثل آذربایجان، پاکستان، ارمنستان و بیشتر کشورهای غرب آسیا همچون عربستان، عراق، اردن، سوریه، یمن، قطر و کویت در این مسابقات حاضر شدند. خیلی از رشته‌ها مثل کشتی، فوتبال و شمشیربازی منطقه غرب آسیا را تشکیل داده بودند ولی در ژیمناستیک منطقه بندی وجود نداشت. به فکرم رسید تا منطقه بندی را در این رشته تشکیل دهیم. در آن زمان رمضانیانپور رییس فدراسیون و گوهرخانی خدابیامرز نایب رییس فدراسیون بودند. این پیشنهاد را دادم و استارت کار خورد. دوستان می‌گفتند مگر می‌شود؟ برای مسابقات بین المللی دهه فجر بیشتر کشورهای غرب آسیا به ایران می آمدند و ما می توانستیم یک مسابقه بگذاریم ولی دو نتیجه بگیریم. یک نتیجه برای دهه فجر و دیگری برای کشورهای غرب آسیا. کشورهای غرب آسیا خیلی دوست داشتند به ایران بیایند. قبل از برگزاری مسابقات، با روسای فدراسیون‌ها جلسه فنی برگزار کردیم و موضوع را مطرح کردیم. رییس فدراسیون عربستان بسیار استقبال کرد و معتقد بود که در مسابقات غرب آسیا می توانند صاحب مدال شوند، چون در مسابقات دهه فجر احتمالا کل مدال ها بین ارمنستان و ایران تقسیم می‌شد.

* اولین رییس ژیمناستیک منطقه غرب آسیا ایرانی بود/ مقر غرب آسیا هم در ایران بود

مقرر کردیم که برای بار اول انتخابات به صورت شفاهی و از میان همان کشورها باشد. از همه کشورهای عربستان، یمن، کویت، عراق و ..خواستیم پیشنهاد بدهند که رییس از کدام کشور باشد، آنها گفتند سابقه برگزاری مسابقه در ژیمناستیک را ندارند و خواستند از میان ایرانی ها رییس انتخاب شود که ما رمضانیانپور را پیشنهاد دادیم. اعضای کمیته فنی را هم از کویت، عربستان و عراق و سایر تشکیل دادیم. مقر غرب آسیا در ایران و در دفتر ژیمناستیک ایران بود. در داخل فدراسیون دو ساختمان داشتیم که یکی از آن‌ها را به غرب آسیا اختصاص دادیم. بیشتر کشورهای غرب آسیا راغب بودند در مسابقات بین المللی ما حاضر شوند. حتی طرح، آرم و لوگوی منطقه را من کشیدم و قرار شد این ها را به آسیا فکس کنیم تا منطقه غرب آسیا رسمیت پیدا کند. بعد از آن منطقه غرب آسیا شکل گرفت. ما به کمیته ملی المپیک هم اطلاع دادیم و افشارزاده و هاشمی طبا در آن زمان بسیار خوشحال شدند.

* ریاست غرب آسیا سال 2015 از ایران گرفته شد

ریاست غرب آسیا فکر می‌کنم سال 2015 از ایران گرفته شد. اگر اشتباه نکنم در زمانی که دوره ریاست محتشمی تمام شده بود. کشورهای غرب آسیا به این سبب که به عضویت فدراسیون جهانی مسلط‌ تر شوند، به غرب آسیا نفوذ کردند. این اتفاق تنها در رشته ژیمناستیک نبود، بلکه در همه رشته‌ها اتفاق افتاد. پیشتر برای انتخابات غرب آسیا، آسیای میانه و آسیای شرق همه اعضای آسیایی‌ها رای می‌دادند. اما در آن زمان چون رییس کل آسیا قطری بود اعمال نفوذ داشت و خواستند که اعضای هر منطقه برای ریاست آن منطقه رای بدهد. اگر رای‌گیری در کل آسیا بود ما باز هم نفوذ داشتیم. آن موقع کشورهای غرب آسیا شامل ایران، یمن، قطر، عراق، عربستان، اردن، سوریه، فلسطین، کویت و... بودند.

* تغییر منطقه از غرب آسیا به آسیای میانه پیشنهاد کمیته ملی المپیک بود

در زمان ریاستم در جلسه وزارتی که با سایر روسای فدراسیون‌ها داشتیم، اکثر فدراسیون‌ها گلایه مند بودند. کمیته ملی المپیک و وزارت هم در جریان این اتفاق بودند. پیشنهاد شد که منطقه غرب آسیا را عوض کنیم و به آسیای میانه بیاییم، همه با این پیشنهاد موافقت کردند. همه می‌گفتند که هر رقم تلاش کنیم چون کل آسیا برای غرب آسیا رای نمی‌دهند و رای‌گیری منطقه‌ای شده  ایران رای نخواهد آورد. آن زمان در جلسه کمیته ملی المپیک بنا شد که منطقه همه فدراسیون‌های ایران از جمله ژیمناستیک از غرب آسیا به آسیای میانه تغییر کند. پروسه‌ای داشت ولی ما درخواست زدیم. باید انتخابات دوره قبل تمام می‌شد چون رای‌گیری انجام شده بود.  آن پروسه اخیرا تمام شد و دیگر بعد از آن ما را از غرب آسیا به آسیای میانه فرستادند. این نیست که فدراسیون فعلی بگوید من منطقه خود را از این منطقه به آن منطقه تغییر دادم، باید کمیته ملی المپیک این درخواست را بدهد.

* نمی‌توان در دو منطقه فعالیت کرد یا کاندیدا شد

اگر حضور ایران در منطقه آسیای میانه ثبت و تایید شود دیگر نمی تواند برای غرب آسیا کاندیدا شود. یک فرد در دو زون نمی‌تواند  کاندیدا شود. طبیعتا بعد از اینکه ساختار و مکاتبات انجام شود حتی مسابقات غرب آسیا را هم دیگر نمی‌توان شرکت کرد. من اطلاع ندارم که اینچه درگاهی در این دوره ثبت نام کرده یا خیر. اما از نظر فنی کسی که در یک منطقه ثبت نام شود نمی‌تواند در سایر مناطق شرکت کند. باید در منطقه و زون خود فعالیت کند، کاندیدا شود و کارهایش را انجام دهد.

* شما فکر می‌کنید حضور ایران در آسیای میانه به نفع ایران است؟

در پاسخ به این سوال باید بگویم موضوع این است که چه بهایی بخواهیم برای آن تعیین کنیم، با چه ضرب آهنگی، چه نیروهایی و چه تجربه‌هایی. روزی غرب آسیا وجود نداشت، بستر و نطفه آن را ایران تشکیل داد. فعالیت‌ها، مسابقات، تدریس‌ها به عهده ما بود و به ما اعتقاد داشتند. همین اقدام هم باعث شد که ژیمناستیک ما در همان زمان مدال رسمی بگیرد. ما تا قبل از برنز هیروشیما هیچ مدال رسمی نداشتیم. آن سال در هیروشیما مدال برنز را توسط عبدالله جامعی گرفتیم. بعد از 80 سال روی سکو آسیا رفتیم و طلسم ایران شکست. بعد از آن ما در ژیمناستیک سرمایه‌گذاری کردیم. از اوکراین مربی آوردیم. نتیجه این شد که با کمک مربیان ایرانی و خارجی خروجی های خوبی در تورنمنت‌های بین المللی کسب کردیم. کیخا و خناری هم بعد از جامعی در مسابقات آسیا صاحب مقام شدند. ما در زیر شاخه های مختلف ایروبیک، آکروژیم و ترامپولین نیز صاحب مدال بودیم.  

* خروجی و نتایج در دوره ما مشخص است/ جامعی و خناری نژاد موجودی‌های ما بودند الان کجا هستند؟

ما فدراسیون را به اسبقیان که به عنوان سرپرست انتخاب شده بود، تحویل دادیم. خروجی که فدراسیون با کمک و همت هیات‌ها و کادر فنی بدست آورده بود  مشخص است. آن موقع یک مدال برنز توسط جامعی در آسیا گرفته شده بود. خناری نژاد و کیخا هم در آسیا عنوان چهارمی را کسب کرده بودند. البته خناری نژاد بعد از دوپینگ ورزشکار قزاق از طریق مکاتبات توانست مدال برنز دار حلقه را کسب کند. در زیر شاخه‌ها هم مدال‌هایی داشتیم. در ایروبیک یک نایب قهرمانی آسیا و یک سومی جوانان آسیا را کسب کردیم. آکروژیم هم نایب قهرمان آسیا  و ترامپولین چهارمی آسیا را در کارنامه ژیمناستیک ثبت کرده بود. تورنمنت‌هایی هم رفته بودیم که چند جانبه و بین المللی بوده ولی ما آن ها را رسانه‌ای نمی‌کردیم. این‌ها مسابقات جهانی نامیده نمی‌شود. ما تنها مسابقات قهرمانی آسیا، بازی‌های آسیایی، مسابقات جهانی و مسابقات جام جهانی را داریم. اما در حال حاضر می‌گویند به فلان مسابقه جهانی رفتیم و 20 مدال کسب شده مگر می‌شود؟ ما با این رزومه فدراسیون را تحویل اسبقیان دادیم، او هم الحق و والانصاف زمانی که مسئولیت را گرفت راه ما را ادامه داد. شرایط فدراسیون ما را که در سکوی آسیایی بودیم حفظ کرد. کیخا در مسابقات آسیایی مدال گرفت. بعد انتخابات برگزار شد و رییس جدید انتخاب شد. اکنون من نیستم، اما باید آنالیز کنند که موجودیات قبل خودشان که خناری نژاد، جامعی، کیخا و ... بودند کجا هستند؟ اکنون باید بتوانند بگویند که مثلا با 5 موجودی فدراسیون را تحویل گرفتیم و به 10 رسانده اند. باید بررسی کنند و ببینند چه موفقیت هایی حاصل شده است؟

در دوره خود مربی خارجی و ایرانی را میکس کردیم و کار را انجام دادیم.افرادی امثال بهلول زاده و خسرونژاد که در سنین کم بودند را در کنار قهرمانانمان پرورش دادیم. همه این افراد در چهارچوب فدراسیون بودند و در اردوها حضور داشتند. این افراد هم در دوران فدراسیون ما ساخته شده بودند. با یک سال کار در ژیمناستیکی که دیر بازده است نمی‌توان ادعا کرد. یک چرخ فلک یا یک بالانس را در یک سال نمی‌توان به ورزشکار آموزش داد. اکنون نمی توان گفت که فلانی را قهرمان جهان کرده‌اند.

من فکر می‌کنم که باید راستی آزمایی کنند و با مستندات صحبت کنند. در حال حاضر می‌گویند که فلان اقدام را آن‌ها اولین بار انجام داده اند، اولین قهرمان آن‌ها بودند، اولین دوره مربیگری را آن‌ها کسب کرده‌اند اما مستنداتی این حرف ها چیست؟ جمله ‌ها گفته می‌شود و رسانه ها آن را پوشش می‌دهند، افراد هم یک امتیاز برای خود می‌گیرند. هدف شان هم این است که این موضوع مطرح شود تا بهره خود را ببرند. گاها هم بعدش یک عذرخواهی می کنند.

* تا 2 – 3 سال می توان نتیجه زحمات دیگران را برد/ اگر کار آرمانی پیش نرود ضعیف می شوند

به ما یاد داده اند که با خرد جمعی، تشکیل اتاق فکر، حضور پیشکسوتان، مربیان ارزشمند سطح کشور باید کار را پیش برد. به صورت گلخانه‌ای و مغرضانه نمی‌شود کار کرد. یک جایی کار به زمین گیر می‌کند. اکنون میوه هایی که قبلا برایشان سرمایه‌گذاری شده به بار نشسته و امکان دارد تا 2 یا 3 سال دیگر نتیجه همان زحمات را به توان برد. بعد از آن مدت اگر شرایط به صورت آرمانی پیش نرود یک جا، کم رنگ و ضعیف می‌شوند.

* ما تنها 17 کارمند در فدراسیون و 13 کارمند در سالن داشتیم/ تعداد زیادی نیست

هر مدیریتی اختیاراتی دارد. زمانی که من فدراسیون را گرفتم بنا گذاشتم که حذف کارمند نداریم اما جابه جایی از یک میز به میز دیگر وجود داشت. ما از کارمندان کار می‌کشیدیم و حضورشان برایمان لازم بود. ما رسما با سالن پایین و بالا 30 کارمند داشتیم. پرسنل و کادر فدراسیون از روابط بین الملل، روابط عمومی، ستاد خبری، دبیرخانه، دفتردار و اعضای کمیته فنی تا رییس، نایب رییس، دبیر، نایب رییس بانوان به طور رسمی تنها 17 نفر بودند و بقیه مسئولان سالن شهید آذرپی بودند. قطعا  سالن شهید آذرپی هم نیرو می خواست، یک سالن نیاز به مستخدم، مربی خانم و آقا، ثبت نام کننده بخش بانوان و آقایان داشت. من معتقد بودم که باید این افراد در فدراسیون باشند چون نمی‌خواستم ابلاغ کاغذی بدهم که برای هر مورد و یا اتفاق به فدراسیون بیایند. در همه شاخه ها و زمینه ها کمیته فنی داشتیم که کار را به صورت رسمی از صبح تا شب انجام می‌دادند و روزانه کار و بیلان داشتند. 17 نفر کارمند برای یک فدراسیون اصلا تعداد زیاد نیست.

* حضور رییس فدراسیون موقتی است/ کسی که صادقانه زحمت می کشد را نباید بیرون کرد

می‌گویند فدراسیونِ زیر فدراسیونی انجام دادیم، این ها یعنی چی؟ به نظرم لغت بازی است. متاسفانه چون برخی شناسنامه ورزشی غنی ندارند برای آن‌ها فرق نمی‌کند که در مورد یک فدراسیون و یا مسئولانش توهین کنند. زمانی بود که وزارت از تعدیل نیرو استقبال می‌کرد. اما کسی که صادقانه زحمت می کشد را نباید با یک خط نامه بیرون کرد. کار درستی نیست. اخراج با یک جمله و در یک هفته شاید از پیش تعیین شده باشد. هیچ کس این کار را نمی‌کند. در جنگ هم اسیر می‌گیرند از افراد خلاق استفاده می‌کنند. یک رییس قرار است 4 سال مدیریت کند، حضورش موقتی است و شایسته نیست که کارمند 30 ساله را برکنار کند. اکنون نیروهایی که هستند چه شکلی اضافه شدند، اگر زیاد بود چرا جایگزین شدند؟

* فدراسیون ژیمناستیک 200 میلیون به باشگاه استقلال داد

زمانی بود که می گفتند فدراسیون ژیمناستیک 200 میلیون به استقلال پول داده است، مگر می‌شود فدراسیون ژیمناستیک خود سرانه 200 میلیون به استقلال بدهد. ما در فوتبال دو باشگاه استقلال و پرسپولیس داریم که زیر نظر مستقیم وزارت ورزش است. کمیته ملی المپیک می‌خواست برای پیشکسوتان فوتبال هزینه کند، 200 میلیون به حساب فدراسیون ژیمناستیک واریز کرد که از این طریق در بخش پیشکسوتان هزینه کند. این موضوع در زمان افشارزاده که رییس دفتر گودرزی بود،  انجام شد که نامه آن هم هست. تازه ما زرنگی کردیم و خواهش کردیم که 100 میلیون آن را هم برای ژیمناستیک نگه داریم و تنها 100 میلیون را برگرداندیم. اما وقتی غیر این را مطرح می‌کنند سرقت در کلام است. این‌ها هم حقیقی و هم حقوقی جرم محسوب می‌شود.

* فدراسیون بدهی نداشت/ این موارد را افراد بیمارگونه مطرح می کنند

تمام فدراسیون‌هایی که فعالیت می کنند برای انجام کارهای جاری مثل اعزام‌ها لباس، اردوها و ... برای رسیدن بودجه صبر نمی کنند. بودجه هم که هر روز گرفته نمی شود، گاهی باید هزینه کرد و بعد بودجه گرفت. ممکن است در همین فاصله رییس فدراسیون‌ها هم تغییر کنند و بدهی‌ها بر جای بمانند. سال 89 زمانی که من فدراسیون را تحویل گرفتم ، فدراسیون قبل 320 میلیون تومان برای مسابقات هزینه کرده بود. اما ما این موارد را رسانه‌ای نکردیم، مطرح کردن این طور موضوعات برای افراد بیمار گونه است که می خواهند خود را مطرح کند. در زمان ما هم طبق مستندات 200 میلیون که کمیته ملی المپیک برای پیشکسوتان داده بود مانده بود که بعدا گفتند باید بدهید. ما تازه 100 میلیون آن را نگه داشتیم. اسبقیان هم عین همین جملات را گفت. اسبقیان بعد از پایان سرپرستی اش فدراسیون را با نقدینگی به فدراسیون جدید سپرد و رفت.

* ما از همه دعوت به کار کردیم و خروجی آن موفقیت در همه شاخه ها بود/ هنوز زحمات دوران ما نتیجه می دهد

 مدیری که  یکباره با یک ابلاغ یا رای پست می‌گیرد باید سرش را پایین بیندازد و کار انجام دهد. باید ببیند فدراسیون‌های قبل چه کرده‌اند که موفق شده اند و کار آن‌ها را مرجع کند و پیش برود، اما معمولا افراد جدید همه آن ها را صفر و باطل می‌کنند. همیشه گفته اند کار نیک دیگران ضایع نکن تا بماند کار نیک ات یادگار. ما در زمان ریاستمان از فدراسیون گذشته دعوت و تشکر کردیم. همه کارمندان راهم دعوت به کار کردیم و نهایتا خروجی آن هم موفقیت در همه شاخه‌ها بود. اما اکنون ببینید در کدام شاخه ها به جز هنری نتیجه می گیریم؟ من هنوز ندیدم. من فکر می کنم ایروبیک بیست و ششم شد که این یعنی خطر. حالا در شاخه هنری با استفاده از موجودی دوران ما  نتیجه می‌گیرند، آینده سازان زمان ما هم نتیجه می‌دهند. هنوز ابزار و زحمات زمان ما و هیات‌های ما هست.

* نباید از ریاست به عنوان قدرت استفاده کرد/ مسئولیت دارایی نیست، بدهکاری است

من فدراسیون حق ندارم رییس هیاتی را که دارد کار خودش را می‌کند و ورزشکار و مربی را در سطوح ملی پرورش می‌دهد به این خاطر که رییس فدراسیون هستم زیر فشار ببرم که مثلا با من باشید. این نفس کار ضعیف و بیمارگونه است. مسئولان نباید اجازه بدهند که پای روسای هیات ها را درگیر این مسائل کنند. آن ها کار خود را می‌کنند و زحمت می‌کشند. یک مدیر ضعیف احوال دنبال این حاشیه‌ها می‌رود. کسی که مطمئن به خود باشد کار می‌کند و زمانی هم که دورانش تمام می‌شود میزش را پاک می‌کند، سوییچ و دفتر را پس می‌دهد و می‌گوید این هم خروجی من. متاسفانه این ضعف را می‌بینیم که برخی همین که ابلاغ می‌گیرند شروع به پرخاشگری و بی‌احترامی می‌کنند. یک پیشکسوت و مربی عزت دارد و زیبنده نیست که شخصیت افراد را زیر سوال ببرند. باید دانست که فردا این رفتارها گریبانگیرشان خواهد شد. کسی که در سفره ورزشکاران و قهرمانان بزرگ شده باشد هیچ گاه برای یک پست نمی‌آید خود را درگیر کند آن هم به صورت رسانه‌ای و در مورد چیزی که می توان در میان خانواده حلش کرد. من نوعی را وادار می کنند تا بعد از دو سال سکوت به بهانه غرب آسیا بیایم و صحبت حاشیه هم پیش بیاید. رییس فدراسیون با رای هیات‌ها، نماینده مربیان، ورزشکاران، داوران، باشگاه‌ها انتخاب شده نباید به خود اجازه بدهد که به یک مربی بگوید کارتت را باطل می‌کنم. مسئولیت دارایی نیست، بدهکاری است. نباید هر کسی حرف می‌زند یقه گرفت یا انگ زد به صرف اینکه میدان دست آن فرد است.

* باید رفتارهایشان را پانسمان کنند

این ها رفتارهای بیمارگونه است و باید رفتارهای خود را پانسمان کنند. برخی افراد تا حکم می‌گیرند شروع به تخریب می‌کنند. اگر کاغذ سفید به آن ها بدهی از خودشان هم شکایت می‌کنند.  هنوز نیامده من من کردن معنی ندارد. ما مسئولیت را گرفتیم، شروع به کار کردیم. در آن 6 سال هم که مسئولیت فدراسیون را به عهده داشتیم یک لغت معترضه که از اجر روسای هیات‌ها یا سایر افراد کم کند نزدیم. به خودم اجازه این کار را نمی‌دادم.  

* نباید قهرمانان رها شوند/ باید اختیارات و حق و حقوق ورزشکار را داد

هادی خناری نژاد قهرمان شایسته ای است که المثنی ندارد. فردی که به جد در فرازو نشیب در همه رده‌ها تمرینات خود را انجام داده است. زمان ما کتف این قهرمان ارزشمند برای مسابقات آسیایی صدمه داشت، اما من او را به یک مسابقه بین المللی در بلژیک بردم تا فقط جو مسابقات را ببیند. در هیچ وسیله‌ای هم در بلژیک مسابقه نداد و فقط عملکردها را برانداز کرد. این مدیریت است. اما چرا اکنون خناری نژاد را که تا 5 سال دیگر هم توانایی دارد رها کرده ایم؟ قهرمانان زیادی در دنیا هستند که سن بالای 35 دارند ولی دو دوره در المپیک در دارحلقه قهرمان شدند. خناری نژاد که سنی ندارد از کیخا هم معدل سنی اش کمتر است. در قهرمانی آسیا هیروشیما ژاپن با نمره 15 چهارم شد. آن زمان باید دوم می‌شد اما چون جامعی در خرک حلقه سوم شده بود نباید دو مدال به ایران می رسید، برای دنیا قابل درک نبود و کیخا و خناری چهارم شدند. البته بعد خناری به حقش رسید و سوم شد. نماینده قزاق که دوم شده بود دوپینگی از آب درآمد و مدال برنز به خناری رسید. اگر خوب روی خناری کار می شد باز هم او را روی سکو می‌دیدیم. این ها را باید مدیریت و حفظ کرد. ورزشکار صدمه می‌بیند اما باید صدماتش را درمان و او را حفظ کرد. باید اختیارات و حق و حقوق ورزشکار را داد و او را حفظ کرد.

* ابزار استاندارد نیاز است اما حرف اول را نمی‌زند/ نبود جامعی و خناری نقطه منفی است

استفاده از ابزار و وسایل مناسب ملاک هست، اما مگر کیخا و جامعی وسیله استاندارد داشتند. با وسیله‌های موجود روی آن‌ها کار و آنالیز کردیم و نتایج خوب گرفتند. ابزار استاندارد نیاز است اما حرف اول را نمی‌زند. کشورهای رومانی ، آذربایجان یا شوروی سابق با وسایل 100 سال پیش کار می‌کنند و پیشرفت می کنند. آموزش باید  خوب باشد اما وسیله استاندارد خوب هم مزید بر علت می تواند باشد. آموزش، حفظ ورزشکار و وسایل استاندارد همه باید در کنار هم به موفقیت کمک کنند. اکنون که جامعی و خناری نژاد نیستند نقطه منفی است. این‌ها پیک کار بودند و این یعنی خطر.

ایسنا - معصومه عبدالجوادی

انتهای پیام