به گزارش ایسنا، جام ملت‌های آسیا در سال ۲۰۰۰ (۱۳۷۹ شمسی) در لبنان برگزار شد و تیم ملی ایران در گروهی متشکل از عراق، تایلند و لبنان موفق قرار گرفت. شاگردان جلال طالبی که در سال‌های گذشته موفقیت‌های متعددی از قبیل کسب نخستین پیروزی در جام جهانی و قهرمانی در بازی‌های آسیایی را به دست آورده بودند، برای کسب جام آماده شدند اما شکست تلخ مقابل کره‌جنوبی پایان کار تیم ملی و شروع شایعات مختلف درباره ناکامی این تیم بود؛ شایعاتی که از سوی مربی تیم ملی و خداداد عزیزی مطرح شد و در اذهان عمومی رواج یافت.

پرویز برومند، دروازه‌بان جوان و جویای نام آن روزهای استقلال که با شماره ۱۲ در درون دروازه تیم ملی جای گرفته بود، معتقد است ایران آماده قهرمانی در آسیا بود اما روی بدشانسی و عدم مدیریت به این هدف دست نیافت.

او در گفت و گو با ایسنا، خاطرات جالبی را پیرامون جام ملت های ۲۰۰۰ لبنان مطرح کرد که در ادامه می‌خوانید:

اینکه بازیکنان خوش‌گذرانی می‌کردند و به ساحل می‌رفتند، چرت و پرت‌ است. ما شب ها بعد از اینکه غذا می خوردیم، بیرون می‌رفتیم و برای هضم غذا قدم می‌زدیم.

*صحبت پیرامون ناکامی تیم ملی در لبنان زیاد است. همه حرف از قهرمانی قطعی تیم ملی می‌زنند!

همه چیز برای قهرمانی آماده بود. من فکر می کنم عدم مدیریت جلال طالبی باعث شد این تیم خوب قهرمان نشود.

*جلال طالبی در مصاحبه‌ای بازیکنان تیم ملی را به خاطر خوش‌گذرانی و شب‌گردی در لبنان بی‌معرفت خطاب کرده است.

اینکه بازیکنان خوش‌گذرانی می‌کردند و به ساحل می‌رفتند، چرت و پرت‌ است.

*آقای طالبی گفته تا پاسی از شب در لابی هتل می‌نشست و مراقب بود بازیکنان بیرون نروند اما باز هم این اتفاق رخ می‌داد.

اگر چنین چیزی هم بوده، بی‌کفایتی خودش است. مگر می‌شود مربی چنین چیزهایی را ببیند و بازیکن شبانه به بیرون برود اما عکس العملی نداشته باشد؟

*شب‌ها بیرون نمی‌رفتید؟

ما شب‌ها بعد از اینکه غذا می‌خوردیم، بیرون می‌رفتیم و برای هضم غذا قدم می‌زدیم.

*مطمئنی که همه بازیکنان شب‌ها برای هضم غذا به بیرون از هتل می‌رفتند و سر از جای دیگری در نمی‌آورند؟

معتقدم همه اینطور بودند. ما در یک هتل بودیم همگی با هم بودیم.

*یعنی حرف‌های طالبی بهتان است؟

به دلیل باور بیش از حد به خودمان و انتظار بالای مردم از تیم می‌خواستیم قهرمان آسیا شویم. بعد از اینکه قهرمان نشدیم، این حرف‌ها را مطرح کردند. به نظرم این حرف‌ها بهتانی بیش نیست.

*معتقدی اتفاقات و بدشانسی مقابل کره‌جنوبی جام را از تیم ما گرفت؟

طالبی خارج از کشور زندگی می‌کرد و شناخت خوبی از شرایط تیم نداشت. دلایلی که باعث شد قهرمان آسیا نشویم، اعتماد به نفس بیش از حد، غرور کاذب و بدشانسی مقابل کره‌جنوبی بود. این دلایل دست به دست هم داد تا قهرمان نشویم.

به یاد ندارم تیمی در تاریخ فوتبال ملی به اندازه این تیم شایسته قهرمانی در آسیا باشد. البته تیمی که الان در جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۹ حضور دارد، از بازیکنان لایق و با کفایتی برخوردار است.

آن تیم تازه از جام جهانی برگشته بود و با کسب نتایج خوب در جام جهانی مهیای قهرمانی در آسیا بود. جوانان خوبی مثل کریمی به تیم اضافه شدند و تیم کاملی شکل گرفت. به یاد ندارم تیمی در تاریخ فوتبال ملی به اندازه این تیم شایسته قهرمانی در آسیا باشد. البته تیمی که الان در جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۹ حضور دارد، از بازیکنان لایق و با کفایتی برخوردار است.

*به نظرت اگر بعد از بازی‌های آسیایی که با قهرمانی ایران همراه بود، پورحیدری را حفظ می‌کردند او می‌توانست تیم را برای قهرمانی در آسیا آماده کند؟ یا می‌توانست بهتر از طالبی عمل کند؟

شاید آقای پورحیدری بود، بدتر می‌شد. شاید از مقدماتی بالاتر نمی‌رفتیم. فکر می‌کنم اعتماد به نفس و غرور خودمان به اضافه بدشانسی باعث ناکامی تیم شد. برای اولین بار در این جام از گل طلایی استفاده کردند و ما قربانی این گل شدیم.

*در بازی با کره‌جنوبی تیم ملی در دقیقه ۹۰ گل تساوی را دریافت می‌کند. قبل از گل توپ روی بدشانسی و یا اشتباه به دست شما می‌خورد و به سادگی تبدیل به کرنر می‌شود. در بازگشت هم علی دایی اشتباه می‌کند و دروازه ایران باز می‌شود.

در این صحنه فردوسی‌پور شیطنت کرده که به موقع جواب او را می‌دهم. باید با او رو در رو شوم. بازی کردن با اذهان برای ایشان ساده شده است. به شعور بیننده‌ها توهین می‌کند.

*چطور؟ چرا از او ناراحتید؟

در آن صحنه که گفتید، توپ به دست من می‌خورد و از سمت راستم به کرنر می‌رود اما کرنر را از سمت چپ من می‌زنند. یه یاد دارید؟

*درست است. همین صحنه در خلاصه بازی دیده می‌شود. چه اتفاقی افتاده؟ چرا کرنر را از سمت دیگر می‌زنند؟

به خاطر اینکه این دو صحنه ارتباطی به هم ندارد. آن کرنر مربوط به دقیقه دیگری از بازی است. آن کرنر بیست دقیقه قبل از گل کره‌جنوبی است. کسی که فوتبال بازی کرده است این موضوع را می‌فهمد.

*شاید برنامه نود و فرودسی‌پور مقصر نیستند. شاید آن‌ها هم از اینترنت دانلود کردند و در برنامه نمایش دادند.

مطمئنا صدا و سیما در آرشیو خود فیلم بازی را دارد. منتهی آن‌ها این دو صجنه را به هم چسباندند.

به هر حال ما یک تیمی بودیم که با اعتماد به نفس بالا برای کسب جام به لبنان رفتیم اما نتوانستیم مقام قهرمانی را به دست بیاوریم و همه چیز خراب شد. در صحنه‌ای که گل طلایی را دریافت کردیم، همه بهت زده بودیم و من نمی‌توانستم از روی زمین بلند شوم.

*ما این بازی را برده بودیم. همه چیز تمام بود. کسی باور نمی‌کرد روی اشتباه علی دایی گل بخوریم و بعد هم گل طلایی را دریافت کنیم.

تا دقیقه نود برده بودیم. هیچ اتفاق خاصی نیافتاد به غیر از گلی که کره در دقیقه ۹۰ زد.

اگر می‌دانستیم قد زدن ما بعد از صرف شام موجب از دست رفتن قهرمانی می‌شود، هیچ وقت از هتل بیرون نمی‌رفتیم.

*بعد از بازی حرف و حدیثی به وجود نیامد. باخت را در رختکن گردن دایی نیانداختند؟

آن موقع بچه ها ناراحت بودند و به این موضوع نپرداختند.

*جواب ادعای جلال طالبی را هم ندادید؟

نه ناراحت بویم. کسی جواب نداد. خداداد عزیزی بعدها عنوان کرد که ما بیرون می‌رفتیم که به صحبت‌های طالبی دامن زد.

*اگر حرف‌های آقای طالبی درست نیست، چرا خداداد این حرف‌ها را مطرح می‌کند؟

ایشان از روی ناراحتی که قهرمان نشدیم، می‌گوید. به هر حال افتخار بزرگ برای همه ما بود. اگر می‌دانستیم قدم زدن ما بعد از صرف شام موجب از دست رفتن قهرمانی می‌شود، هیچ وقت از هتل بیرون نمی‌رفتیم. الان کسی نمی‌گفت ۴۳ سال قهرمان آسیا نشدیم. اگر قهرمان می‌شدیم من بهترین دروازه‌بان جام می‌شدم. با باخت به کره‌جنوبی همه اتفاقات بد برای ما رقم خورد.

مرتضی یعقوبی - ایسنا

انتهای پیام