به گزارش ایسنا، اوایل مرداد ماه سال جاری جلسه مشترک فراکسیون امید با رئیس‌جمهور و در ۱۱ مهر جلسه مشترک اصلاح‌طلبان با رئیس‌جمهور برگزار شد. در جلسه فراکسیون امید با روحانی، تشکیل کمیته مشترک میان فراکسیون امید و دولت مورد توافق طرفین قرار گرفت و قرار شد بزودی این کمیته تشکیل شود، ولی تاکنون هیچ خبری از تشکیل این کمیته نیست. در جلسه یازده مرداد هم بر فعال‌سازی کارگروه تعامل دولت و اصلاح‌طلبان تاکید شده بود.
گفت‌وگوی اصلاح‌طلبان با دولتی‌ها از طریق رسانه یکی از پیامدهای تشکیل نشدن کمیته مشترک است. اختلافات و بگومگوها از مصاحبه سعید حجاریان تئوریسین جریان اصلاحات آغاز شد. وی با اشاره به این‌که« با دکتر روحانی عقدی –به‌صورت ائتلاف- نبسته بودیم» بیان کرد: « ایشان وعده‌هایی به مردم دادند و مردم هم به‌دلیل همان وعده‌ها پای صندوق رأی رفتند. دفاع ما، براساس همین وعده‌ها بود و نه خواسته‌های حداکثری خودمان. اما، ایشان به بسیاری از وعده‌هایش یا نخواست یا نتوانست عمل کند و فی‌الواقع زمانی‌که از خود عبور کرد، طبعاً بخشی از اصلاح‌طلبان هم ناگزیر با ایشان زاویه پیدا کردند.»
قرار بود کمیته مشترک کاری کند یا «زاویه» ایجاد نشود یا زاویه احتمالی را از بین ببرد یا به حداقل برساند اما اعتقاد حجاریان بر «عبور روحانی از خود» با واکنش رئیس دفتر رئیس جمهور مواجه شد. محمود واعظی با اظهارات حجاریان موافق است که در انتخابات سال ۹۲ و ۹۶ با اصلاحات ائتلافی صورت نگرفته است اما نمی‌پذیرد که رئیس جمهور از مواضع خود عدول کرده است.
واعظی گفت: « در سال ۹۶ در کنار اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست جمهوری تلاش کردیم، با هم کار کردیم و ایستادیم تا این دولت انتخاب شود درست است و اینگونه هم بود. خط آقای رئیس‌جمهور از اول هم همین بوده است... آقای رئیس‌جمهور از چیزی عدول و عبور نکرده است بلکه دیگران هستند ( نمی‌خواهم جواب حجاریان را بدهم) که چنین ذهنیتی دارند. همین الان ما با بسیاری از اصلاح‌طلبان هم شخص رئیس‌جمهور و هم دفتر رئیس‌جمهور روابط خوبی داریم و این روابط خوب ادامه دارد، البته ممکن است در این بین عده‌ای نظرات دیگری داشته باشند و خیلی تند باشند و ممکن است روابط خوبی با آنها نداشته باشیم.»
«عدم ائتلاف با اصلاح‌طلبان» و «رابطه خوبی با عده‌ای (اصلاح‌طلبانی) که خیلی تند باشند، نداریم» اظهارات کلیدی واعظی بود که واکنش اصلاح‌طلبان از جمله حسین مرعشی، محمدعلی ابطحی، محسن میردامادی و محمود میرلوحی را برانگیخت. هر چند واعظی مصداق «اصلاح‌طلب تندرو» را بیان نکرد اما این واکنش‌ها تا جایی بود که علی‌محمد نمازی در اظهار نظری تامل برانگیز گفت:« اشتباه بزرگ اصلاح‌طلبان حمایت بی قید و شرط از روحانی بود.» این درحالیست که اصلاح‌طلبان همواره تاکید داشتند که روحانی بهترین گزینه در سال ۹۲ و ۹۶ برای ریاست‌جمهوری است و آنها عارف را بر همین اساس بر روحانی ترجیح دادند. آنها همچنین تاکید کرده بودند که برای نجات کشور حاضر شدند که بدون شرط از روحانی در انتخابات ۹۲ و ۹۶ حمایت کنند. البته محسن میردامادی به «تعهدات نانوشته اخلاقی» در همکاری با دولت اشاره کرده و می‌گوید:« درست است که اصلاح‌طلبان هیچ پیش‌شرطی برای حمایت از روحانی نداشتند اما در هر توافق و همکاری سیاسی، یک سری تعهدات نانوشته اخلاقی وجود دارد که روحانی به آنها پایبند نبوده است.»
از سویی حسن رسولی عضو بنیاد امید و شورای شهر تهران، تصمیم اصلاح‌طلبان در انتخابات‌های سال 92 و 96 مبنی بر حمایت بی‌ادعا از روحانی که با هدف کمک به برون رفت کشور از مشکلات را «سنجیده و صحیح» دانست و تاکید کرد: «خودزنی درون جریانی طرح نظریه عبور از روحانی و البته نقدنکردن منصفانه نقاط ضعف و قوت دولت، راهبرد مناسبی نیست.» رسول منتجب‌نیا نیز معتقد است که «به موازات حمایتی که از روحانی داریم، باید انتقاد کرده و نظارت خود را لحاظ کنیم. در حال حاضر اصلاح‌طلبان نباید در جبهه مقابل دولت قرار بگیرند.»
هرچند قابل پیش‌بینی بود که همراهی اصلاحات با اعتدال و توسعه مقطعی باشد و با پایان یافتن دولت روحانی، این همراهی به آخر خط برسد اما رسانه‌ای شدن آن در این سطح آن هم وقتی بیش از دو سال تا پایان دولت باقی مانده است، جای تعجب دارد. آن هم در شرایطی که دغدغه جامعه نه ائتلاف، همکاری یا رقابت جریان‌های سیاسی بلکه دغدغه مسائل اقتصادی و معیشتی است. این نکته را هم باید مدنظر قرار داد که محقق نشدن مطالبات مردم هم به پای دولت نوشته می‌شود و هم به پای اصلاح‌طلبان.
کمیته مشترکی که هنوز تشکیل نشده است، می‌توانست سازوکاری برای تعامل بیشتر دولت و اصلاح‌طلبان باشد و اختلافات هم درهمین کمیته مطرح شود ولی تشکیل نشدن این کمیته، می تواند یکی از دلایل رسانه‌ای شدن اختلافات باشد. نکته قابل توجه این است که اظهارات حجاریان و واعظی و واکنش اصلاح طلبان عمدتا توسط رسانه‌ای در حال انتشار است که از سال ۹۲ هم رقیب اصلاح طلبان بوده و هم دولت.
انتهای پیام