قاسمی که از او با عنوان حافظه گویای مطبوعات ایران یاد می‌شود، در سخنانی درباره آغاز بیستمین سال فعالیت خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: خبرگزاری مثل تلویزیون در ایران خصوصی متولد شد و بعد شکل دولتی به خودش گرفت. حدود شش دهه و نیم این انحصار دولتی به قوت خودش باقی بود؛ تا آنکه ایسنا تاسیس شد.

او ادامه داد: به نظرم ایسنا راهگشا بود و مورد تقلید قرار گرفت. امروز کشور ما برخوردار از خبرگزاری‌های ملی و محلی است که شمار خبرگزاری‌های محلی ایران بیشتر از عدد خبرگزاری‌های ملی است. باورم این است که ما از میان انبوه این نهادهایی که خودشان را خبرگزاری می‌دانند، به تعداد انگشت‌های دو دست هم خبرگزاری ملی نداریم.

این پژوهشگر تاریخ مطبوعات با بیان اینکه «خبرگزاری تعریف و مشخصه‌های خاص خودش را دارد»، خاطرنشان کرد: پایگاه‌های خبربَرداری و خبررُبایی را نمی‌شود خبرگزاری نام‌گذاری کرد. باید در انتخاب واژه‌ها دقت کرد و دید که عنوانی که برخی از این رسانه‌ها دارند با کاری که انجام می‌دهند، همخوانی دارد یا نه؟ خیلی‌ها ممکن است ترکیب خبرگزاری‌ را داشته باشند، ولی در عمل کار خبرگزاری را انجام ندهند.

قاسمی یادآور شد: به نظرم اگر این مشخصه‌ها را در نظر بگیریم، ایسنا یک خبرگزاری پیشرو در ایران امروز است. همچنین سهم پایه‌گذار ایسنا، گردانندگان دوره‌های گوناگون و امروز ایسنا در ارتقاء جایگاه خبرگزاری و اعضای تحریریه را نباید نادیده گرفت.

این روزنامه‌نگار پیشکسوت گفت: به این دلیل تعلق خاطر به ایسنا وجود دارد که اولویت ایسنا در درجه اول علم و دانش و سپس فرهنگ و هنر است. از این جهت کسانی که دل در گرو این موضوعات دارند، به سراغ ایسنا و خبرگزاری‌های مشابهی می‌روند که علم و دانش و فرهنگ و هنر برایشان در اولویت است.

قاسمی خاطرنشان کرد: به شخصه سال‌هاست که روزی یک یا دو بار بخش فرهنگی و هنری ایسنا را می‌خوانم و به سرویس فرهنگی و هنری ایسنا دست مریزاد می‌گویم. به نظرم این گروه دارای هویت است، حرفه‌ای‌گری را مراعات می‌کند، اخلاقمند است و تلاش می‌کند همه را ببیند و به انحصار گروه خاصی درنیاید. امیدوارم با همین فرمان پیش بروند و موفق باشند.

انتهای پیام