به گزارش ایسنا، همایون هاشمی در نطق میان دستور امروز (یکشنبه) مجلس شورای اسلامی با تبریک روز جهانی معلولان و مجلس، خطاب به رییس جمهور متذکر شد: مردم از بیمهریها و بیتوجهیها خسته هستند. مردمی که برای انقلاب و نظام اسلامی سنگ تمام گذاشتند بارها قربانی شدند تا نظام جمهوری اسلامی قربانی نشود، بیانصافی است اگر امروز مورد بیتوجهی مسؤولان قرار بگیرند.
وی در ادامه تذکرش به رییسجمهور به وضعیت جادههای مواصلاتی استان آذربایجان غربی و شهرستانهای حوزه انتخابیهاش اشاره کرد و افزود: فکری برای قربانیان جاده مرگ جنوب استان آذربایجان غربی مخصوصا جاده تکاب به شاهین دژ کنید. متاسفانه گویا گوش شنوا و چشم بینایی وجود ندارد. به انحاء مختلف بنده و دیگر نمایندگان استان بیش از ۸۰ بار تذکر دادیم که جادههای جنوب استان را دریابید، اما هیچ مسؤولی توجه نمیکند.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس ادامه داد: آقای رئیس جمهور وضعیت جادههای روستایی و شهری جنوب آذربایجان غربی در اسفناکترین حال ممکن است. جاده تکاب به شاهین دژ معروف به جاده مرگ به عنوان تنها راه اتصال جنوب استان به استانهای همجوار، بیش از دو دهه است بلاتکلیف مانده و متاسفانه ارادهای برای رفع این مشکل وجود ندارد. جاده محور سرچم به عنوان یکی از مطالبات اساسی سه شهر میاندوآب، شاهین دژ و تکاب علیرغم پیگیریهای متعدد باز هم به سرانجام نرسیده است.
هاشمی ادامه داد: آقای رئیس جمهور میخواهم بگویم اگر امروز مسائل ملی را در این حد که میبینیم و مسیر توسعه را ادامه ندهیم روزهای سختی را خواهیم دید. چرا دست روی دست گذاشتهاید؟ آقای رئیس جمهور در سفر به استان، آورده شما چه بود؟ برای جنوب استان آذربایجان غربی چه آوردید؟ چرا اکیپهایی برای بررسی مشکلات به جنوب آذربایجان نمیفرستید؟ مردم در انتخابات حضور چشمگیر داشتند به جنابعالی رای حداکثری دادند حالا از شما انتظار دارند و شما باید این انتظار را به نحو احسن پاسخ دهید.
نماینده مردم میاندوآب در مجلس بیکاری فارغالتحصیلان دانشگاهی از معضلات بزرگ استان آذربایجان غربی برشمرد و افزود: درد دل جوانان تحصیلکردهِ بیکار درد دل نخبهها و سایر لایههای اجتماعی است که سالهای سال با صرف عمر و هزینههای مادی و معنوی فراوان، تحصیل کردند اما امروز مستاصل و درمانده در پی لقمه نانی آوارهاند. امروز بنده و سایر نمایندگان استان شرمنده جوانان پاک و مظلومی هستیم که از اقصی نقاط کشور به دفتر نمایندگان به امید یافتن راهی برای اشتغال حتی در پایین ترین سطح مراجعه میکنند و در نهایت با چشمانی اشکبار و غرور شکسته و دستان خالی، مایوس و ناامید به خانههای خود برمی گردند.
انتهای پیام