به گزارش ایسنا، غلامحسین کرباسچی در سومین کنگره سراسری حزب کارگزاران اسلامی با بیان این که از آغاز تکوین کارگزاران سازندگی ایران بر مبنای ایده و اندیشه کار بوده است، گفت: ما در هیات موسس این حزب به این فکر کردیم که کشور به کار نیاز دارد و باید برای تداوم ، کار و سازندگی ایران جلوی حذف هر جناحی به وسیله جناح دیگر را بگیریم.
وی افزود: در زمان ظهور کارگزاران با قهر جناح چپ و قدرت گرفتن جناح راست این فکر به وجود آمد که چپ برای همیشه حذف شده و راست در یک قدمی قدرت مطلقه است. این تصور و تلقی از سیاست به نظر ما بخصوص مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی نادرست بود ایشان در آغاز معرفی دولت خود در سال 68 اعلام کرد کابینه من کابینه کار است حتی به شوخی گفته بود که وزیر سیاسی را انتخاب نکرده و خودش به جای همه آنها سیاسی است، البته که افراد سیاسی کشور از هر دو جناح همچون آقای خاتمی، آقای نوری، و آقای معین در آن کابینه حضور داشتند ولی همین حرف آقای هاشمی از سوی جناح چپ آن زمان بخصوص لایه‌های جوان‌تر مورد انتقاد قرار گرفت و به سیاست زدایی تعبیر شد.
وی با بیان این که یکی از شاداب ترین دوران سیاسی ایران دهه 70 بود، یادآور شد: این شادابی را می‌توان در سیاست، فرهنگ و مطبوعات و اقتصاد و جامعه ایران آن زمان پیدا کرد، به طوری که بحث‌برانگیزترین فیلم‌های سینمایی و رسانه‌های مکتوب و گروه‌های سیاسی در آن دوره شکل گرفت. نمونه آن انتشار روزنامه سلام، نشریه عصر ما، ایران فردا، همشهری، ایران، مجله کیان و مجله زنان است. مجاهدین انقلاب هم در همان دوره احیا شد و نطفه جریان ملی مذهبی شکل گرفت. در آن دوره آثار ادبی و هنری برجسته‌ای از مهرجویی ، بیضایی، حاتمی کیا و افخمی تولید شد.
کرباسچی یادآور شد: ما ان زمان در بطن کار بودیم و خیلی رابطه علت و معلولی این پدیده را درک نمی‌کردیم اما جامعه شناسان می‌گفتند هم رشد اقتصادی و رشد اجتماعی و در نهایت به رشد فرهنگی و سیاسی منتهی می‌شود و کلیت مفهوم توسعه را تشکیل می‌دهد. آقای هاشمی بنا به هوش سیاسی خود این رابطه را فهمیده بود هر چند که کسی دقیقا آن را به زبان روشنفکران بخصوص روشنفکران چپ گرا و چپ زده بیان نکرد. نمی‌گفتند که چگونه توسعه و سازندگی به تکوین طبقه متوسط و قدرت گرفتن این طبقه و در نهایت تقویت دموکراسی منجر می‌شود و این که فقر باعث رشد استبداد است و اگر استبداد اشراف نداشت به دیکتاتوری منجر می‌شود.
دبیر کل حزب کارگزاران سازندگی خاطرنشان کرد: ما کارگزاران را با این فکر ایجاد کردیم که تولید بنای توسعه و توسعه پایه آزادی است. تولید و توسعه فقط با حضور همه افکار و جناح‌های سیاسی قابل تحقق است. از این رو ما در مجلس پنجم مقابل حذف چپ ایستادیم و در مجلس ششم با پدیده حذف راست مخالف بودیم. چون چپ روی و راست روی هر دو باطل است ما هرگز در پی تاسیس جناح سوم نبودیم و هنوز هم در فکر این کار نیستیم. همیشه این چپ روی و راست روی است که میانه روی را به شکست می‌کشاند. ما با چپ و راست مخالف نیستیم. هر جامعه‌ای به احزاب سوسیالیست یا محافظه کار نیاز دارد. بعد آن است که چپ زدگی یا راست زدگی و حذف چپ و راست به دست یکدیگر انجام شود.
کرباسچی افزود: ما از دولت سازندگی، دوران آقای هاشمی و کارگزاران سازندگی چهره‌ای آرمانی و رویایی ارائه نمی‌کنیم، حتما انتقادات بسیاری به دهه 70 وارد است. شاید عدم توجه به مفاهیمی همچون تامین اجتماعی به عنوان معیار و ملاک عینی عدالت اجتماعی، عدم تفکیک آزاد سازی از خصوصی سازی، بی توجهی به برخی از رانت‌ها و فسادها و عدم توجه به روشنفکران سیاسی ایرادات آن دوران باشد، اما در نهایت جوهر حرف آن زمان درست بود که راه آزادی از سازندگی می‌گذرد و تا کار نکنیم حرف بی فایده است.
وی با تاکید بر این که دموکراسی کالای لوکس و تشریفاتی نیست گفت: دموکراسی کالای تشریفاتی نیست که ما یک سال را صرف ترکیبات برای انتخاب شهردار تهران کنیم و نتوانیم ثبات اجرایی و اداری بر اداره یک شهر را به وجود آوریم. دموکراسی برای ما طریقت دارد و ابزار کارآمدی ما است.
به گفته وی تنها با کارآمدی است که می‌توان مشروعیت نظام و دولت و جبهه اصلاحات را نزد مردم حفظ کرد. دموکراسی بازی تحکیم قدرت نیست. هدف از سیاست ورزی هم بازی انتخابات نیست. که هدف از انتخابات اداره کشور و خدمت به ملت است. مبادا آنقدر در بازی دموکراسی افراط کنیم که مردم بگویند صد رحمت به دیکتاتوری. این خطری است که در انقلاب مشروطیت پس از یک دوره 20 ساله هرج و مرج به یک دوره 20 ساله دیکتاتوری انجامید.
کرباسچی گفت: آنچه که امروز در اثر چپ روی و سیاست زدگی در حال تکوین است دموکراسی نیست، بلکه آنارشیزم است. آنارشیزم بزرگترین خدمت را به توتالیتاریسم می‌کند و در واقع آنارشیزم جاده صاف کن توتالیتاریسم است.
دبیر کل حزب کارگزاران با اشاره به منشور و سند این حزب گفت: حرف ما بعد از دو دهه همان کار است. زمانی احزاب کارگری کار را فقط در نیروی کارگری خلاصه می‌کردند اما خطاب ما به کارآفرینان است. چون تا کارآفرین نباشد کارگر نیست و تا کارگر نباشد کارآفرین نیست. همه ما در برابر تولید و توسع و ترقی و تعالی کشور مسئولیم. همه ما در نظام و دولت و جبهه اصلاحات از مردم رای می‌گیریم و باید به مردم پاسخگو باشیم. مردم نمی‌پذیرند که ما به ضرب و زور استدلال و تبلیغات آن ها را پای صندوق رای بیاوریم و بعد بگوییم با همین قانون و حاکمیت امکان کار وجود دارد اما وقتی قدرت را در دولت و مجلس و شهرداری در دست گرفتیم بگوییم نمی‌گذارند کار کنیم. مردم حق دارند به ما بگویند اگر این گونه بود اصلا چرا وارد میدان شدید و چرا نامزد شدید.
کرباسچی افزود: حل مشکلات، کار کردن است. من جناح مقابل را تبرئه نمی‌کنم اما مقاومت آنها و قدرت خود را می‌شناختیم و تجربه دولت‌های آقای هاشمی و آقای خاتمی را داشتیم که به دولت آقای روحانی رای دادیم و وارد میدان شدیم پس عذری پذیرفته نیست.
وی با بیان این که اصلاح طلبی اسم مستعار هیچ حزب و گروه سیاسی نیست، گفت: اصلاح طلبی به معنای جدید خود حرکت و نهضتی است که بعد از تاخیر ده ساله ناشی از جنگ تحمیلی و در امتداد انقلاب اسلامی از دهه هفتاد برای بازسازی و نوسازی ایران شکل گرفت و همه جریان‌های چپ و راست اصلاح طلب در دولت‌های هاشمی و خاتمی و روحانی کارگزاران هستند. ما باید هم به ملت و هم به حاکمیت کارایی و کارآمدی خود را اثبات کنیم و با عدد و رقم و بر اساس معیارهای عینی و مادی به مردم ثابت کنیم که هدف ما از سیاست ورزی انتخابات ، خدمت به مردم است و نه انتخابات برای انتخابات و سیاست برای سیاست.
انتهای پیام